Τη συνέντευξη πήρε ο Τζώρτζης Ρούσσος
• Το 2018 έκλεισε με μια μεγάλη επιτυχία της κυβέρνησης και αναφέρομαι στη μη περικοπή των συντάξεων. Γι’ αυτή την αποδοχή των Ευρωπαίων στο αίτημα της ελληνικής πλευράς ειπώθηκαν πολλά. Τελικά ποιοι παράγοντες συνετέλεσαν ώστε όλοι οι πιστωτές να αποδεχθούν την κατάργηση αυτής της ρύθμισης;
Από την πρώτη στιγμή, ήδη στις διαπραγματεύσεις της δεύτερης αξιολόγησης, υποστηρίξαμε ότι το μέτρο ήταν αχρείαστο δημοσιονομικά και διαρθρωτικά. Τη θέση αυτή προβάλλαμε με επιμονή στους εταίρους μας από τότε μέχρι σήμερα και καταφέραμε τελικά να επικρατήσει. Μεθοδικά και με συγκεκριμένα στοιχεία, αποδείξαμε την ορθότητα των επιχειρημάτων μας. Μας επιβεβαίωσε η θετική πορεία της οικονομίας, η επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων, η διασφάλιση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος και η πλεονασματική λειτουργία του ΕΦΚΑ.
Η ακύρωση του μέτρου είναι μια έμπρακτη απόδειξη ότι η χώρα έχει κλείσει οριστικά τον κύκλο των μνημονίων και έχει ανακτήσει την ελευθερία της στον σχεδιασμό και την υλοποίηση πολιτικών. Μην ξεχνάτε ότι εκτός από την ακύρωση της περικοπής, για εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους ξεκίνησε η σταδιακή αύξηση των συντάξεών τους, πράγμα που είχε να συμβεί στη χώρα πάνω από μια δεκαετία.
• Η ανεργία μειώνεται σταθερά τα τελευταία έτη… Ωστόσο από το καλοκαίρι αυτή η ιλιγγιώδης μείωση του δείκτη ανεργίας παρουσιάζει σημάδια ανάσχεσης. Πόσο σας απασχολεί ενόψει του επόμενου έτους αυτή η τάση του δείκτη που τηρεί η ΕΛΣΤΑΤ;
Από το 2014 μέχρι σήμερα οι θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα αυξήθηκαν κατά 376.766, δηλαδή κατά περίπου 25%, και η ανεργία έχει μειωθεί πάνω από 7 ποσοστιαίες μονάδες από το σημείο που την παραλάβαμε. Προφανώς έχουμε ακόμα δρόμο μέχρι να ανατραπεί ο κοινωνικός όλεθρος της περιόδου 2010-2014, αλλά τα αποτελέσματα μας δείχνουν ότι κινούμαστε στον σωστό δρόμο.
Οσο για τα έντονα εποχικά χαρακτηριστικά της απασχόλησης στην Ελλάδα, αυτά επηρεάζουν τον ρυθμό αποκλιμάκωσης της ανεργίας μέσα στη διάρκεια ενός έτους, αλλά σε ετήσια βάση η μείωση είναι σταθερή. Επομένως, αυτές οι εποχικού χαρακτήρα μεταβολές δεν πρέπει να μας προβληματίζουν.
• Ας έρθουμε στο νέο έτος που είναι και προεκλογική χρονιά… Τον Ιανουάριο αναμένεται η αύξηση του κατώτατου μισθού και η κατάργηση του υποκατώτατου. Μπορεί μια τέτοια προοπτική να σημάνει την αύξηση της ανεργίας λόγω της αύξησης των αποδοχών των εργαζομένων;
Η προσέγγιση ότι η αύξηση των μισθών θα αυξήσει την ανεργία είναι τόσο εσφαλμένη όσο και η θέση ότι η μείωση των μισθών και η εν γένει συμπίεση των εργατικών δικαιωμάτων τονώνει την εθνική οικονομία, θέση που δυστυχώς εφαρμόστηκε στη χώρα μας την περίοδο 2010-2014 και αποδείχθηκε ολέθρια. Δείτε το παράδειγμα του κατώτατου μισθού: Το 2012 ο κατώτατος μισθός περικόπτεται με νόμο κατά 22% και ενάμιση χρόνο μετά η ανεργία εκτοξεύεται στο 27,9%. Το ίδιο συνέβη και με τον υπο-κατώτατο μισθό.
Το 2012 η τότε κυβέρνηση θεσπίζει τον υπο-κατώτατο μισθό για τους νέους, με πρόσχημα τη δήθεν ευκολότερη πρόσβασή τους στην αγορά εργασίας και έναν χρόνο μετά η ανεργία των νέων εκτοξεύεται στο 60%. Αποδείχτηκε, έτσι, στην πράξη ότι η ισοπέδωση των μισθών όχι απλώς δεν προστάτεψε τις θέσεις εργασίας αλλά υπήρξε στην πραγματικότητα υφεσιακός παράγοντας.
Η δική μας πάγια θέση είναι ότι η αύξηση των μισθών και η ενίσχυση της διαπραγματευτικής θέσης των εργαζομένων αποτελούν ταυτόχρονα αναπτυξιακούς παράγοντες, αλλά και παράγοντες κοινωνικής δικαιοσύνης. Είναι αναπτυξιακοί παράγοντες διότι τονώνουν την εσωτερική ζήτηση, μεταβλητή εξαιρετικά κρίσιμη σε μια οικονομία όπως η ελληνική. Είναι συγχρόνως και παράγοντες κοινωνικής δικαιοσύνης διότι σχηματικά συμβάλλουν στη δικαιότερη κατανομή του παραγόμενου πλούτου.
Γι’ αυτούς τους λόγους επιμείναμε για την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων στη χώρα. Για τους ίδιους λόγους εντός του Ιανουαρίου θα αυξήσουμε τον κατώτατο μισθό, που θα ισχύει πλέον χωρίς ηλικιακές διακρίσεις.
• Στο Ασφαλιστικό υπάρχει μια κυβερνητική απόφαση για θέσπιση νέας ρύθμισης ασφαλιστικών οφειλών για 120 δόσεις. Μήπως όμως οι διαδοχικές ρυθμίσεις στρεβλώνουν τον ανταγωνισμό (αφού τιμωρούνται οι συνεπείς); Με ποια λογική προβαίνετε σε μια νέα ρύθμιση οφειλών;
Η στήριξη επαγγελματιών που επλήγησαν από την κρίση δεν στρεβλώνει τον ανταγωνισμό. Αντιθέτως αποτελεί παράγοντα ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος κοινωνικής ασφάλισης και οφείλει να είναι μέλημα κάθε υπουργού που έχει ανοιχτά αυτιά.
Το νέο σχήμα ρύθμισης οφειλών που επεξεργαζόμαστε έχει ως στόχο να βοηθήσει όσους οφειλέτες λόγω αποδεδειγμένα υπαρκτών δυσχερειών βρέθηκαν σε αδυναμία καταβολής εισφορών στα ασφαλιστικά ταμεία την περίοδο της κρίσης και δεν μπορούν να περάσουν από τα φίλτρα του εξωδικαστικού συμβιβασμού.
Διαμορφώνουμε ένα ευέλικτο σχήμα, το οποίο, εκτός από τη δυνατότητα πολλών δόσεων, θα περιλαμβάνει (κι αυτό είναι το κρίσιμο) και κούρεμα βασικής οφειλής. Οι ακριβείς λεπτομέρειες θα οριστικοποιηθούν το αμέσως επόμενο διάστημα.
• Η ανασφάλιστη και η υποαμειβόμενη εργασία βρίσκεται στο στόχαστρο κάθε κυβέρνησης. Εσείς καταφέρατε να εισέλθετε στον παράνομο τρόπο που λειτουργούσαν οι τράπεζες και να διακόψετε τις απώλειες εισοδήματος για τους τραπεζοϋπαλλήλους και το ασφαλιστικό σύστημα… Πώς σχεδιάζετε για το 2019 να ενεργήσετε ώστε να παταχθεί αυτή η μεγάλη πληγή της αγοράς εργασίας και της κοινωνικής ασφάλισης;
Αποδείξαμε με νομοθετικές παρεμβάσεις και με τη δράση του ΣΕΠΕ ότι είμαστε αποφασισμένοι να χτυπήσουμε την παραβατικότητα στην αγορά εργασίας αλλά και τον φόβο των εργαζομένων να καταγγέλλουν παραβατικές πρακτικές.
Πήραμε μέτρα ενάντια στην απλήρωτη εργασία, θέσαμε κανόνες για την τήρηση των ωραρίων, τη δήλωση των υπερωριών, για την προστασία των εργαζομένων στις εργολαβίες, θεσπίσαμε το υπερ-προνόμιο των εργαζομένων -το να ικανοποιούν δηλαδή πρώτοι τις απαιτήσεις τους- στις περιπτώσεις επιχειρήσεων που πτωχεύουν, αλλάξαμε την αρχιτεκτονική του προστίμου για την αδήλωτη εργασία ώστε να δημιουργήσουμε κίνητρα πρόσληψης των αδήλωτων εργαζομένων.
Ενισχύσαμε το ΣΕΠΕ με προσωπικό, αυξάνοντάς το περίπου κατά 25% μέσα σε τρία χρόνια, αλλά και με ηλεκτρονικά μέσα ώστε οι έλεγχοί του να είναι στοχευμένοι μετά από ανάλυση στοιχείων για κάθε κλάδο. Το 2019 θα επικεντρωθούμε περισσότερο στην καταπολέμηση της υποδηλωμένης εργασίας, δηλαδή στις περιπτώσεις εκείνες όπου οι εργαζόμενοι δηλώνονται και πληρώνονται για λιγότερες ώρες από αυτές που πραγματικά εργάζονται. Αυτή θεωρώ πως είναι η μεγαλύτερη πληγή αυτή τη στιγμή στην αγορά εργασίας και σ’ αυτήν θα παρέμβουμε.
Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών
