Συνέντευξη στον Κώστα Παπαγιάννη
* Πώς κρίνετε τη στάση του Κυριάκου Μητσοτάκη σχετικά με το “Μακεδονικό” και τη συμφωνία των Πρεσπών; Σας ανησυχεί ο επιθετικός τόνος που έχει επιλέξει;
Στην πολιτική η αφετηριακή κατεύθυνση, η… «γραμμή», σε πάει. Δεν την πας. Γι’ αυτό και έχει πρωταρχική σημασία τα αφετηριακά κίνητρα να είναι στέρεα από πολιτική άποψη και όχι ευτελή. Με τον κ. Μητσοτάκη συμβαίνει το δεύτερο. Πρόκειται για άγχος επιστροφής του “ιδιοκτήτη” στο… σπίτι του! Παλινόρθωση στην εξουσία, πάση θυσία. Αυτό δεν αφορά μόνο τη Ν.Δ., αλλά όλο το μπλοκ εξουσίας του πάλαι ποτέ δικομματισμού. Έτσι έμαθαν. Γι’ αυτό και η «αριστερή παρένθεση», γι’ αυτό και το «προσωρινοί ένοικοι». Γι’ αυτό και το πιο ακραίο απ’ όλα, «οι εθνοπροδότες που αντάλλαξαν τη μη περικοπή των συντάξεων με τη Μακεδονία μας!!!».
Όταν αυτά κυριαρχούν, δεν μένουν περιθώρια για, έστω σκληρή, αντιπολίτευση αρχών. Μόνη επιλογή η συνεχής και καταστροφολογική «αποδόμηση του αντιπάλου», με καλλιέργεια κλίματος φόβου και ανασφάλειας. Γνωστή επιλογή κάθε παρακμιακής δύναμης.
Δεν μας ανησυχεί τόσο ο επιθετικός τόνος όσο μας ανησυχεί το ίδιο το φαινόμενο. Ιδιαίτερα όταν αγγίζει τόσο ευαίσθητα θέματα, όπως είναι το «Μακεδονικό» και η συμφωνία των Πρεσπών. Ο προκλητός διχασμός, η μισαλλοδοξία, ο φανατισμός οδηγούν στην υπονόμευση της δημοκρατίας και της κοινωνικής συνοχής. Ιδιαίτερα όταν τα επίδικα ζητήματα κατασκευάζονται ή διογκώνονται. Όσο όμως μας ανησυχεί, τόσο μας πεισμώνει και μας ενεργοποιεί.
* Η ρητορική της Ν.Δ., κατά τη γνώμη σας, συνδέεται με τις επικείμενες εκλογές ή έχει πιο δομικό χαρακτήρα; Έχει σχέση με τις εξελίξεις στον χώρο της ευρωπαϊκής Δεξιάς;
Ο αρχηγός της Ν.Δ. δεν θα είχε καν τολμήσει τέτοιες επιλογές εάν το ρεύμα του ανορθολογισμού, του εθνικισμού, του φόβου, της ανασφάλειας και μέσω αυτών της χειραγώγησης και του αποπροσανατολισμού των κοινωνιών δεν ήταν υπαρκτό στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ. Ρεύμα καλλιεργούμενο και ενισχυόμενο από πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα, που επιδιώκουν να βγουν αλώβητα από την οικονομική και κοινωνική κρίση και τις ανισότητες που τα ίδια έχουν προκαλέσει, φορτώνοντας μέσω της «δομικής λιτότητας» τις συνέπειες της κρίσης τους στα λαϊκά στρώματα και στον κόσμο της εργασίας.
Όντως η ρητορική και οι επιλογές της Ν.Δ., έχουν και δομικό χαρακτήρα και συνδέονται με τις εξελίξεις στο χώρο της ευρωπαϊκής Δεξιάς.
Η εξελισσόμενη συντηρητική μετατόπιση προς τον εθνικισμό και τον αυταρχισμό κατά το πρότυπο του Όρμπαν αναδεικνύει υπαρκτούς κινδύνους για τις δημοκρατικές κατακτήσεις του ελληνικού λαού, όσες διασώθηκαν από τη μνημονιακή περίοδο και όσες από αυτές που υποβαθμίστηκαν πρέπει να έχουν ανοικτό ορίζοντα για να ανακτηθούν και να διευρυνθούν.
* Αισθάνεστε ότι η πόλωση σχετικά με τη συμφωνία των Πρεσπών μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την διαδικασία εξομάλυνσης των σχέσεων με την ΠΓΔΜ; Μπορεί να ενισχύσει τις εθνικιστικές φωνές στη χώρα μας;
Αποδεδειγμένα η παράταση της εκκρεμότητας ενισχύει τις ακραίες εθνικιστικές τάσεις, τόσο στη FYROM όσο και στην Ελλάδα. Οι χαμένες ευκαιρίες των προηγούμενων χρόνων έφεραν τον Γκρούεφσκι με τα αγάλματα του Μεγαλέξανδρου στα Σκόπια. Μην το ξεχνάμε αυτό.
Η συμφωνία των Πρεσπών είναι μία εξαιρετικά διορατική, υπεύθυνη, βαθιά δημοκρατική και γνήσια πατριωτική συμφωνία. Γιατί πατριωτισμός δεν είναι -και δεν μπορεί να είναι- το μίσος για την πατρίδα του άλλου. Αυτό είναι εθνικισμός. Η Ελλάδα, η Κύπρος, η Ευρώπη, ο πλανήτης όλος, έχουμε βιώσει ιστορικά με τον πιο οδυνηρό και καταστροφικό τρόπο, τα εγκλήματα του φανατισμού των «εθνικοφρόνων», όσες φορές αυτοί κατάφεραν να καμουφλάρουν την πατριδοκαπηλία και να την πλασάρουν ως πατριωτισμό, συνήθως μάλιστα με προσωπικά ωφελήματα.
Το κείμενο της συμφωνίας απαντά σε όλα τα ζητήματα. Όσα λέγονται από τη Ν.Δ. και τους όψιμους «μακεδονομάχους» είναι παραπλανητικά και ανυπόστατα. Όποιος διαβάσει στοιχειωδώς απροκατάληπτα το κείμενο αυτό θα το διαπιστώσει.
Και για την ασφάλεια των συνόρων και για τη σαφή και ρητή διάκριση των διαφορετικών ιστορικών και πολιτιστικών διαδρομών των δύο λαών και για το τέλος των αλυτρωτισμών και για τα μειονοτικά και για τη γλώσσα και για την εθνικότητα – υπηκοότητα και για τις στέρεες βάσεις της μελλοντικής συνεργασίας και συνανάπτυξης.
Θα έλεγα, μετά λόγου γνώσεως, ότι η συμφωνία αυτή κλείνει με προωθητική αμοιβαιότητα όλα τα ανοικτά ζητήματα των τελευταίων δεκαετιών. Επιπρόσθετα, όμως, κλείνει με οριστικό τρόπο και όσα ενδεχόμενα κατάλοιπα εκκρεμοτήτων επέλεγε οποιοσδήποτε να θεωρήσει ακόμα ανοικτά, από την περίοδο του εμφυλίου, των Βαλκανικών Πολέμων ή και του Μακεδονικού Αγώνα.
Το κείμενο τα έχει όλα αυτά. Αρκεί να διαβάσουμε το ίδιο το κείμενο κι όχι τις ερμηνείες. Εκτός βέβαια και αν μιλάμε για την υπολανθάνουσα άποψη ότι το γειτονικό κράτος δεν πρέπει να υπάρχει και πρέπει να διαλυθεί.
Έχουμε, πραγματικά, ιστορικό καθήκον να υπερασπιστούμε τη συμφωνία, χωρίς φανατισμούς, αλλά με αποφασιστικότητα και καθαρό λόγο. Τέτοιες ευκαιρίες δεν προκύπτουν συχνά στην ιστορική συγκυρία.
* Πώς βλέπετε τη «μάχη» των αυτοδιοικητικών εκλογών στον Πειραιά, δεδομένης και της δικής σας εμπειρίας ως επί χρόνια επικεφαλής του «Λιμανιού της Αγωνίας»;
Πειραιάς… η πόλη μας! Πόλη ανοικτή, πόλη δημοκρατική, πόλη συμμετοχική, πόλη που ανήκει ισότιμα σε όσες και όσους κατοικούν και εργάζονται σ’ αυτήν. Όχι πόλη ολιγαρχών και μηχανισμών.
Ο Νίκος Μπελαβίλας μαζί με άξιους και έμπειρους -γυναίκες και άνδρες- πολίτες του Πειραιά, από το “Λιμάνι της Αγωνίας”, από τον ΣΥΡΙΖΑ, από τις αστείρευτες δεξαμενές της πειραιώτικης κοινωνίας, διευρυμένες με πολιτικές και αυτοδιοικητικές συνεργασίες, μπορεί να κάνει τη διαφορά και να γίνει ο πιο πετυχημένος δήμαρχος, εδώ και πολλές – πολλές δεκαετίες. Γι’ αυτό θα δουλέψουμε όλες και όλοι με λογισμό και μ’ όνειρο!
Πηγή: Η Αυγή
