
Από την άλλη πλευρά, όπως είχε πει και ο Γκάντι, η μεγαλύτερη βία είναι η φτώχεια. Οι εικόνες που βλέπουμε να διαδραματίζονται σε περιοχές της Τουρκίας με τους ανθρώπους να σχηματίζουν μεγάλες ουρές για να αγοράσουν σε όσο το δυνατόν προσιτές τιμές προϊόντα πρώτης ανάγκης δεν αποτελούν ένα γεγονός που μπορεί εύκολα οποιοδήποτε καθεστώς να ξεπεράσει. Κι εμείς ως χώρα είχαμε αυτή την εμπειρία με την εκτεταμένη φτωχοποίηση, μέσα στη δεκαετία της χρεοκοπίας και των μνημονίων. Επομένως μια ανάσα πριν από τις εκλογές βλέπουμε την Τουρκία, τον τουρκικό λαό να αντιμετωπίζει πολύ σοβαρά κοινωνικά εσωτερικά προβλήματα.
Ως εκ τούτου θεωρώ πως θα πρέπει να αξιοποιηθεί από την ελληνική πλευρά το υφιστάμενο πλαίσιο διακρατικής συνεννόησης για αποφυγή προκλήσεων μέχρι τον προσεχή Σεπτέμβριο και να παγιωθεί το κλίμα για διάλογο στη βάση του διεθνούς δικαίου και των υφιστάμενων συνθηκών. Όπως έχει πει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ χρειάζεται από τη μία «επαρκής άμυνα» με συγκεκριμένα οπλικά συστήματα, όμως από την άλλη δεν χρειάζεται κυνήγι και κούρσα εξοπλισμών.