Η ισότητα των φύλων ήταν κεντρικός στόχος του γυναικείου και φεμινιστικού κινήματος από τη γένεσή του, ενώ η καταπολέμηση των ανισοτήτων φύλου, όπως και της έμφυλης βίας, είναι αναπόσπαστο στοιχείο οποιουδήποτε πολιτικού προγράμματος έχει πρόταγμα τη μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων και την κοινωνική δικαιοσύνη.Οι ανισότητες φύλου αποτελούν δομικό στοιχείο των καπιταλιστικών πατριαρχικών κοινωνιών. Η Ελλάδα είναι τελευταία σε κατάταξη χώρα στην Ε.Ε. ως προς την ισότητα των φύλων, λόγω των μεγάλων ανισοτήτων που εμφανίζει ως προς την συμμετοχή ανδρών και γυναικών στην εργασία (αμειβόμενη και οικιακή) και σε θέσεις εξουσίας. Συνεπώς, η καταπολέμηση των ανισοτήτων φύλου αποτελεί πρόκληση για τα κοινωνικά κινήματα και τις προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις.Η αύξηση του βαθμού συμμετοχής των γυναικών στην αγορά εργασίας είναι μονόδρομος για την αύξηση του εργατικού δυναμικού εν όψη της δημογραφικής γήρανσης.Σύμφωνα με φεμινίστριες οικονομολόγους, οι κοινωνικές επενδύσεις στον τομέα της φροντίδας ευνοούν τη συμμετοχή, παράγουν νέες θέσεις εργασίας ιδίως για γυναίκες και εξασφαλίζουν φροντίδα για όσες-ους την έχουν ανάγκη.
Το «Ελλάδα 2.0» έχει αδιαφορήσει για επενδύσεις στη φροντίδα. Μια προοδευτική κυβέρνηση θα πρέπει να αλλάξει τόσο τις πολιτικές προτεραιότητες όσο και την κατανομή των πόρων υπέρ της ισότητας και της ανάπτυξης.Ομιλία μου στο συνέδριο του ENA Institute for Alternative Policies
