«…Νομίζω ότι υπάρχουν δύο τρόποι να προσεγγίσει κανείς αυτό το νομοσχέδιο, το οποίο στην ουσία είναι μια συρραφή τριών διαφορετικών νομοσχεδίων με πλήθος άσχετων μεταξύ τους ρυθμίσεων.
Ο ένας είναι να το δούμε ως ένα συνονθύλευμα φωτογραφικών διατάξεων με έντονο ρουσφετολογικό χαρακτήρα. Ένα νομοσχέδιο με το οποίο τακτοποιούνται ορισμένα, ανεξόφλητα ακόμα, πολιτικά γραμμάτια προς την προνομιακή κομματική σας πελατεία, την οικονομική ολιγαρχία, τα ταξικά συμφέροντα της οποίας υπηρετείτε. Και είναι επείγον να γίνει αυτό μέσα στις λίγες εβδομάδες ή μήνες που σας απομένουν στη διακυβέρνηση της χώρας. Ο πολιτικός σας χρόνος τελειώνει, με άλλα λόγια.
Ο δεύτερος τρόπος, που κουμπώνει με τον πρώτο, είναι να προσεγγίσουμε αυτό το νομοθέτημα από την οπτική γωνία του ιδεοληπτικού δόγματος, το οποίο η συγκεκριμένη κυβέρνηση υπηρετεί με τον φανατισμό που θα χαρακτήριζε περισσότερο τους πιστούς μιας μεσαιωνικής θρησκευτικής σέχτας.
Ποιο είναι αυτό; Το δόγμα της Αόρατης Χειρός της Αγοράς, η οποία εάν αφεθεί εντελώς ελεύθερη και ανεπηρέαστη από οποιαδήποτε κρατική παρέμβαση θα ρυθμίσει, ως διά μαγείας -κυριολεκτικά με μαγικά τρικ- τις οικονομικές και κοινωνικές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων.
Και το εφαρμόζετε εδώ και τέσσερα χρόνια με την απορρύθμιση των εργατικών δικαιωμάτων, την ανατροπή των κατακτήσεων των εργαζομένων, την αποδόμηση του κοινωνικού κράτους -ιδίως στους πιο κρίσιμους τομείς της δημόσιας, δωρεάν υγείας και παιδείας- την εκχώρηση όλο και περισσότερων κρατικών λειτουργιών σε ανεξάρτητες αρχές, ΜΚΟ ή ιδιώτες εργολάβους και, κυρίως, με τη συστηματική εγκατάλειψη, απαξίωση, τεμαχισμό και εν συνεχεία εκποίηση στο μικρότερο δυνατό τίμημα όλων των κρίσιμων δημόσιων υποδομών. Ο στόχος είναι ολόκληρος ο τεράστιος δημόσιος πλούτος (δηλαδή, ο συλλογικός πλούτος των πολιτών) να πουληθεί με αυτόν τον τρόπο στο ιδιωτικό κερδοσκοπικό κεφάλαιο έναντι πινακίου φακής.
Στο Ευαγγέλιο του Νεοφιλελευθερισμού αυτό δεν λέγεται ξεπούλημα, αλλά «μεταρρυθμίσεις, εξυγιάνσεις και στρατηγικές επενδύσεις». Δεν είναι λόγος καταισχύνης, αλλά περηφάνιας για τους θύτες, οι οποίοι ενίοτε στολίζουν και τις γενέθλιες τούρτες τους με τα τρόπαια που έχουν συλλέξει, όπως κάποτε οι αριστοκράτες κυνηγοί τοποθετούσαν τα κεφάλια των θηραμάτων τους στους τοίχους των αιθουσών τους.
Φυσικά, και η Ευρωπαϊκή Ένωση με την επιμονή της στη λιτότητα και την απορρύθμιση φέρει τεράστιο μερίδιο της ευθύνης, χωρίς όμως αυτό να αθωώνει τη δική σας κυβέρνηση που εφάρμοσε με προσήλωση και φανατισμό την πιο ακραία μορφή του δόγματος αυτού τα τέσσερα χρόνια της διακυβέρνησής σας, φτάνοντας σε επίπεδα που δεν τα φανταζόμασταν ούτε στις σκοτεινές εποχές των μνημονίων και της Τρόικας.
Πράγματι, η έμμεση ιδιωτικοποίηση του νερού είχε εισαχθεί και στα μνημόνια και αποκρούστηκε με επιτυχία από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ το 2016. Και έτσι, με αυτό το νομοσχέδιο έχετε αποδείξει για ακόμα μία φορά ότι ποτέ δεν ήταν αυτές οι πολιτικές για εσάς επιβεβλημένες έξωθεν και άνωθεν. Λίγο πριν τις εκλογές που θα είναι για εσάς η Ημέρα της πολιτικής σας Κρίσης και για την κοινωνία το άνοιγμα ενός νέου κεφαλαίου ελπίδας και προόδου, έρχεστε να δώσετε το τελικό χτύπημα στα δημόσια αγαθά με την ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης του νερού και των απορριμμάτων.
Με μηδαμινή διαβούλευση με τους ενδιαφερόμενους φορείς και την κοινωνία των πολιτών, εκχωρείτε την εποπτεία νευραλγικών τομέων και δημόσιων αγαθών που ανήκει στις αρμοδιότητες της Πολιτείας.
Πλήθος φορέων έχουν επιβεβαιώσει ότι το σχέδιο νόμου ουσιαστικά πρόκειται για ιδιωτικοποίηση του νερού έμμεση, ώστε να παρακαμφθούν οι αποφάσεις του ΣτΕ. Άλλωστε, οι αντιδράσεις από όλο το φάσμα ήταν αυτές που σας ανάγκασαν όχι να το αποσύρετε, αλλά να το αναβάλετε προσωρινά. Για επικοινωνιακούς λόγους και μόνο. Το επαναφέρετε με όλα τα ουσιαστικά του σημεία απαράλλαχτα. Και δεν θα μπορούσε να γίνει και αλλιώς, αφού με αυτό εξυπηρετείτε συγκεκριμένους σκοπούς και συμφέροντας.
Και αυτό δεν έχει καμία απολύτως σχέση έχει με τις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις της Ελλάδας και καμία συνάφεια με τις απαιτήσεις της Οδηγίας Πλαίσιο για τα Νερά. Μας προβάλλετε τη δικαιολογία ότι πρόκειται για «μεταρρύθμιση» εντός του πλαισίου του Ταμείου Ανάκαμψης. Όμως τη δήθεν μεταρρύθμιση αυτή την εισήγαγε η ίδια η κυβέρνηση Μητσοτάκη στο εθνικό πλάνο του Ταμείου Ανάκαμψης, χωρίς να υπέχει καμία υποχρέωση, τουλάχιστον από την πλευρά της ΕΕ. Είχε, βέβαια, δεσμεύσεις και υποχρεώσεις απέναντι στην κομματική της πελατεία και τα μεγάλα συμφέροντα.
Αυτές τις δεσμεύεις, άλλωστε, επιχειρείτε συστηματικά από το 2019 να τηρήσετε. Ενδεικτικά, καταργώντας την Ειδική Γραμματεία Υδάτων σχεδόν από την πρώτη στιγμή της διακυβέρνησής σας, παγώνοντας και καθυστερώντας σχέδια διαχείρισης λεκανών απορροής, σχέδια κινδύνου πλημμύρας, σχέδια ασφάλειας νερού, βάσεις δεδομένων ποιότητας και ποσότητας υπηρεσιών ύδατος, εθνικό σχέδιο λυμάτων, και άλλα συναφή.
Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη εφαρμόζει κατά γράμμα το σχετικό εγχειρίδιο: πρώτα απαξιώνει και αφήνει στην εγκατάλειψη και την αποδόμηση τους τομείς του νερού και των απορριμμάτων, και στη συνέχεια έρχεται να τους εκποιήσει σε εξαιρετικά συμφέρουσα τιμή, παρουσιάζοντας δήθεν μεταρρυθμιστικό έργο. Εν προκειμένω, έχει βάλει στο μάτι και την περιουσία των ΟΤΑ.
Μετά την εκτεταμένη λεηλασία στις δημόσιες υποδομές αλλά και στην ιδιωτική περιουσία, από τη ΔΕΗ και τα ενεργειακά δίκτυα μέχρι την πρώτη κατοικία των δανειοληπτών, ο κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του σχεδιάζουν τώρα να παραδώσουν σε οικονομικά συμφέροντα και στην αισχροκέρδεια την ύδρευση, την αποχέτευση, της άρδευση αλλά και όλη τη διαχείρισης απορριμμάτων. Μια ζημιά που θα βαραίνει τη χώρα για χρόνια, αν όχι δεκαετίες, και διορθώνεται πολύ πιο δύσκολα από όσο προκαλείται.
Το νερό́, όμως, είναι κοινωνικό και δημόσιο αγαθό και η παροχή υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης δεν αποτελούν «αγορά». Πρέπει να είστε η μοναδική κυβέρνηση σε μια Ευρώπη -όπου δεν έλειψαν και δεν λείπουν οι ακραία νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις τις τελευταίες δεκαετίες- που διατηρεί αυτήν την ιδεοληψία ακόμα και στο νερό. Είστε μόνοι σας και πηγαίνετε ενάντια στο ρεύμα. Τη στιγμή που μεγάλες χώρες και μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις επαναφέρουν τα δίκτυα του νερού και της αποχέτευσης σε δημόσιο έλεγχο, εσείς προχωρείτε στην αντίθετη κατεύθυνση.
Είπα ότι υπάρχουν δύο τρόποι να προσεγγίσει κανείς το νομοσχέδιο που φέρνετε και τους περιέγραψα. Και οι δύο είναι εξίσου βάσιμοι και χαρακτηρίζουν το πολιτικό ήθος, καθώς και τον βίο κα την πολιτεία της διακυβέρνησης Μητσοτάκη.
Υπάρχει κι ένας τρίτος, όμως. Το νομοσχέδιο αυτό είναι ύβρις. Είναι θράσος. Είναι ασέβεια. Είναι δείγμα ότι δεν έχετε καταλάβει και δεν θέλετε να καταλάβετε τίποτα για το κόστος που έχουν οι πολιτικές και οι δογματισμοί σας σε ανθρώπινες ζωές. Είναι η απόδειξη ότι κάθε μέρα που παραμένετε στην διακυβέρνηση δεν είστε μόνο απειλή για τον δημόσιο πλούτο, τη δημοκρατία και τους θεσμούς της χώρας, αλλά έχετε πλέον γίνει απειλή και για τους πολίτες, στη φυσική τους υπόσταση.
Λέγαμε και γράφαμε μέχρι πρόσφατα ότι η όσο το δυνατόν γρηγορότερη πολιτική σας πτώση είναι όρος επιβίωσης της κοινωνίας και το εννοούσαμε μεταφορικά. Πολύ φοβάμαι ότι η λέξη πλέον πρέπει να λέγεται με την κυριολεκτική της έννοια…»
