Τυχαία άκουγα χθες τον Μητσοτάκη στην Βουλή και παραδόξως σε ένα σημείο της ομιλίας του μου έκανε καλή εντύπωση. Αναφερόμενος στο ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, αναγνώρισε ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ενίσχυσε τον θεσμό και ανήγγειλε ότι πλέον θα το δικαιούνται οι κακοποιημένες γυναίκες. Έκανε μάλιστα αναφορά στην χθεσινή παγκόσμια ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών. Τον άκουσα με ικανοποίηση και με σχετική έκπληξη, καθώς συνήθως είναι προσβλητικός προς τους πολιτικούς του αντιπάλους και αδιάφορος για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Όμως έχει μεγάλη σημασία ένας συντηρητικός πολιτικός να μιλά για αυτά τα πράγματα, έχει σημασία η καταδίκη της γυναικείας κακοποίησης να γίνει αυτονόητη, σχεδόν μπανάλ. “Μπράβο του” είπα μέσα μου.
Τι το ‘θελα;
Το απόγευμα, μια ομάδα 15 γυναικών, ενεργών στο φεμινιστικό κίνημα, ξεδίπλωσε ένα πανό στο Σύνταγμα για να τιμήσει την ημέρα. Προσήχθησαν όλες, τους επιβλήθηκαν πρόστιμα και σε βάρος των μισών από αυτές (με τι κριτήρια άραγε;) σχηματίστηκε δικογραφία για παραβίαση των υγειονομικών διατάξεων. Όπως σωστά ειπώθηκε, αν οι ίδιες 15 γυναίκες απλά περπατούσαν στο δρόμο, κανείς δεν θα τις είχε σταματήσει. Επειδή αποφάσισαν να ανοίξουν ένα πανό, προσήχθησαν και συνελήφθησαν. Έτσι, η απόλυτη απαγόρευση των συναθροίσεων οδηγεί σε προφανείς παραλογισμούς.
Υπάρχει όμως και κάτι ακόμα: εκεί όπου έγινε η σύλληψη, στο Σύνταγμα, η Βουλή συνεχίζει να νομοθετεί κανονικά και μάλιστα ψηφίζει σημαντικούς νόμους που – κατά την ταπεινή μου γνώμη – υπονομεύουν τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Πόσο δημοκρατικό είναι να συνεχίζεται κανονικά η νομοθετική λειτουργία αλλά να απαγορεύεται πλήρως η διαμαρτυρία κατά των νόμων που ψηφίζονται;
Εκτός αν θεωρήσουμε, όπως έκανε με πρόσφατο άρθρο του ως άλλος βολταιρικός Καντίντ ένας σεβαστός κατά τα άλλα ομότιμος καθηγητής, ότι δεν υφίσταται κανένα πρόβλημα διότι ζούμε στην πιο ελεύθερη από ποτέ συνθήκη λειτουργίας του Τύπου και των καναλιών, δηλαδή στον καλύτερο δυνατό κόσμο από τους δυνατούς κόσμους. Παρακάμπτοντας τα περί καλύτερης από ποτέ λειτουργίας του τύπου και των καναλιών στις σημερινές πετσωμένες συνθήκες, αναρωτιέμαι πόσο συμβατή με τις φιλελεύθερες αρχές είναι η πλήρης αναστολή της ενσώματης συμμετοχής στην πολιτική.
Αλλά, ας γυρίσουμε στο θέμα μας. Οι 15 συλληφθείσες φεμινίστριες πρέπει να έχουν την πλήρη αλληλεγγύη μας. Έκαναν μια συμβολική διαμαρτυρία για ένα σημαντικό και καυτό, ιδίως για την ελληνική κοινωνία, ζήτημα, έλεος πια!
Και η απόλυτη απαγόρευση κάθε συνάθροισης πρέπει να επανεξεταστεί και να αναθεωρηθεί το συντομότερο δυνατό.
Βασίλης Παπαστεργίου
Ανάρτησή του στο Facebook
