Πού βρισκόμαστε ακριβώς, όταν αποτιμούμε, τα αποτελέσματα της μάχης κατά του κορονοϊού; Στη, σχεδόν, σκοτεινή περίοδο, με την κυβέρνηση έκδηλα πελαγωμένη. Ευτυχώς εγκαταλείψαμε, εν μέρει, την παρουσίαση του εμβολίου σαν άμεσου σωσίβιου. Και ο πρωθυπουργός ανέκρουσε πρύμνα και στο υπουργικό συμβούλιο μίλησε για “δυο παράλληλες προσπάθειες”, εμβολιασμό και μέτρα κατά της μετάδοσης του ιού.
Όταν, όμως, παρακολουθούμε τα κυλιόμενα μέτρα, στο φόντο κραυγαλέων κενών και μέτρων χαλάρωσης, γινόμαστε απολύτως απαισιόδοξοι. Ο κ. Χαρδαλιάς, αίφνης, έκοψε τα κάλαντα για να δείξει αυστηρότητα και προειδοποίησε ότι θα αναιρέσει την απόφαση για τραπέζια των εννέα μελών τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά, εφόσον παρουσιαστούν “φαινόμενα χαλάρωσης”. Εκτός του ότι πάντοτε κάποιος άλλος φταίει, οι πολίτες, όχι η κυβέρνηση εν προκειμένω, η ίδια δεν έδωσε το δικαίωμα του τραπεζιού των εννέα μελών; Ποιος το ζήτησε; Για να μην χάσουμε την ανθρωπιά μας, όπως είπε ο κ. Γεωργιάδης;
Η κακή ποιότητα της διαχείρισης της πανδημίας -όπως είπε και ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου θα είχαμε γλυτώσει ζωές αν είχαμε εφαρμόσει σκληρό λοκντάουν- προκύπτει καθαρά από τη μηνιαία έκθεση κατάταξης του Bloomberg στη λίστα αξιολόγησης της ανταπόκρισης των κρατών στην πανδημία. Βλέπουμε το, φαινομενικά, αντιφατικό ότι ενώ η χώρα κατέχει την 50ή χειρότερη, ανάμεσα σε 53, επιδημιολογικά θέση, την ίδια στιγμή κατατάσσεται στην κορυφή των χωρών από πλευράς αυστηρότητας και διάρκειας λοκντάουν. Είμαστε στις τελευταίες θέσεις όσον αφορά τους θανάτους σε σχέση με τα κρούσματα τον τελευταίο μήνα.
Πώς συμβαίνει αυτό; Η ποιότητα και ευρύτητα των μέτρων το ορίζει αυτό, η έγκαιρη πρόβλεψη. Αυτή η έλλειψη κάνει την κυβέρνηση να τρέχει πίσω από την έξαρση της πανδημίας. Το ζήσαμε στη Θεσσαλονίκη, το επανέλαβε στη Δυτική Αττική! Έχει ενδιαφέρον, όμως, ένας πιο γενικός και ιδεολογικός σχολιασμός για την αντίφαση αυτή από τον Ευκλείδη Τσακαλώτο: «Ίσως αυτό θα έπρεπε να χτυπήσει ένα καμπανάκι στους κυβερνώντες ότι χρειάζονται και άλλα μέτρα πέραν των περιοριστικών. Σαν αυτά που φώναζε η αντιπολίτευση, πχ τη μείωση του συνωστισμού στα ΜΜΜ και τους χώρους δουλειάς, την καθολική πρόσβαση σε τεστ κλπ». Αυτά ακριβώς τα κενά διαπίστωσε το περασμένο Σάββατο και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, κατά την επίσκεψή του στην Ελευσίνα. Και είχαν προειδοποιήσει, αυτοδιοικητικοί και συνδικαλιστές της Ελευσίνας. Και ο Ε. Τσακαλώτος συνεχίζει: «οι δύο καλύτεροι δείκτες για τη χώρα μας είναι αυτός της καθολικής υγειονομικής κάλυψης του πληθυσμού, όπου έχουμε 80/100 και αυτός της ανθρώπινης ανάπτυξης που έχουμε 89/100. Και οι δύο δείκτες έχουν άμεση σχέση με το κοινωνικό κράτος και βελτιώθηκαν επί ΣΥΡΙΖΑ παρά τους δημοσιονομικούς περιορισμούς. Συμπέρασμα: ο νεοφιλελευθερισμός κοστίζει ζωές και το κοινωνικό κράτος τις σώζει».
Οξύ ζήτημα Δημοκρατίας
Δεν είναι λιγότερο σοβαρό, όμως, ό,τι ζούμε στο επίπεδο των θεσμών, στη λειτουργία της δημοκρατίας αυτής καθεαυτής. Σε μια συγκροτημένη παρέμβαση, τη Δευτέρα, ο Αλέξης Τσίπρας έθεσε το ζήτημα με οξύτητα και σοβαρότητα ανάλογη του επείγοντος, όχι μόνο της σοβαρότητάς του. Η κυβέρνηση με αφορμή την πανδημία παρακάμπτει κοινωνία, λειτουργίες κοινοβουλίου, ρόλο βουλευτών, κομμάτων, συλλογικοτήτων. Ζούμε μια νέα εκδοχή “νομοθεσίας των (νεοφιλελεύθερων) βαρβάρων”! Την τελευταία μέρα λειτουργίας της Βουλής έσπασε κάθε ρεκόρ φέρνοντας άπειρες και σοβαρές τροπολογίες.
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης αφού ζήτησε απαντήσεις από την κυβέρνηση που υποχρεούνταν, θεσμικά, να δώσει, έθεσε ζητήματα παρεμβάσεων του Μαξίμου στον Τύπο, αδιαφάνειας στις δαπάνες για την πανδημία, ζητήματα που άπτονται της επιστημονικής αξιοπιστίας του ελέγχου κρουσμάτων, ζητήματα δημοκρατίας και διαφάνειας. Έχουμε μια κυβέρνηση, είπε, που αρνείται όχι μόνο την κριτική, αλλά και τον έλεγχο. Αυτό δεν θα συνεχιστεί τόνισε. “Διότι εδώ δεν είναι θέμα μιας εύλογης πολιτικής αντιπαράθεσης ανάμεσα στην αντιπολίτευση και την κυβέρνηση για διαφορετικές πολιτικές, για το πώς πιστεύουμε εμείς ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί η οικονομική ή η υγειονομική κρίση. Εδώ είναι θέμα που αφορά, ως επί το πλείστον, την ίδια τη θεσμική λειτουργία, τη λειτουργία της δημοκρατίας. Και γι’ αυτά τα θέματα πρέπει να πάρουν θέση όλα τα πολιτικά κόμματα. Τις αμέσως επόμενες μέρες, λοιπόν, θα καταθέσουμε αίτημα για προ ημερησίας διάταξης συζήτηση στη Βουλή για τα θέματα της δημοκρατίας, της κοινοβουλευτικής λειτουργίας και της λογοδοσίας”.
Πώς αντέδρασε ο κ. Μητσοτάκης; Σαν να μην συμβαίνει τίποτε! Προχώρησε στο υπουργικό συμβούλιο και σε απολογισμό του νομοθετικού θεσμικού του έργου. “Στη διάρκεια του ταραγμένου 2020 ψηφίσαμε 113 νομοσχέδια, δρομολογήσαμε δεκάδες τολμηρές μεταρρυθμίσεις, ενώ ταυτόχρονα αντιμετωπίσαμε πρωτόγνωρες προκλήσεις στο τριπλό μέτωπο της οικονομίας, πανδημίας, αλλά και των εθνικών θεμάτων”.
Οι επαγγελματίες
Παρ’ όλα όσα τραγικά συμβαίνουν αυτές τις μέρες η νεοδημοκρατική ή σωστότερα μητσοτακική κανονικότητα ξαναχτυπά. Όταν αισθάνονται ιδιαίτερα στριμωγμένοι στη ΝΔ, δημιουργούν ή εκμεταλλεύονται έναν σκανδαλολογικό αντιπερισπασμό. Είναι η Folli Follie αυτή τη φορά. Όλο και λιγότερο στηριγμένα, όμως κάποια ανάσα προσφέρουν. Αυτό θα συνεχιστεί και ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ πρέπει να το αντιμετωπίζει, κάθε φορά, με αποφασιστικότητα, στοιχεία, επιχειρήματα, εξώδικα για επανόρθωση, μηνύσεις και αυτοκριτική όταν χρειάζεται για απερισκεψίες που δίνουν λαβές. Η ζημιά που προκαλείται στο πολιτικό σύστημα είναι τεράστια. Διότι τώρα, έπρεπε να προβλεφθεί εγκαίρως, αντί ερασιτέχνες, παίζουν επαγγελματίες.
Παύλος Κλαυδιανός
Πηγή: Η Εποχή
