Θα ήθελα εκ προοιμίου να κάνω μία δήλωση εκ μέρους της ΝΕΑΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ. Θεωρούμε απαράδεκτο να κριτικάρει ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος την απόφαση του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, σε ό,τι αφορά στον κ. Νετανιάχου. Το θεωρούμε απαράδεκτο και μένω εδώ.
Είναι αναγκαία μια πολιτική συζήτηση για το θέμα των Δυτικών Βαλκανίων. Δεν αρκεί να δίνουμε μία αφηρημένη ημερομηνία. Αυτή η διαδικασία, ειδικά των Δυτικών Βαλκανίων, κρατάει πάρα πολλά χρόνια. Ούτε να λέμε γενικά και αόριστα – όχι μόνο η Ελλάδα, η Ευρωπαϊκή Ένωση – ότι η διεύρυνση αποτελεί στρατηγική προτεραιότητα. Πρέπει να δοθεί χρονοδιάγραμμα, επιτέλους. Δηλαδή, πρέπει να δοθεί ένα σαφές μήνυμα, ότι μπορεί να γίνει αυτή η προσχώρηση, η ενσωμάτωση αυτών των χωρών, από το 2030 και μετά, χωρίς αυτό να οδηγεί σε σοβαρή επιβάρυνση τους πολίτες των υφιστάμενων κρατών – μελών.
Εδώ, όμως, υπάρχει ένα μεγάλο θέμα. Γι’ αυτό λέω πολιτικά πρέπει να συζητήσουμε. Η διεύρυνση απαιτεί χρήματα. Από τη στιγμή που απαιτεί χρήματα, αλλά η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατευθύνεται πια στην αμυντική βιομηχανία, είναι γεγονός ότι θα αρχίσουν να αναπτύσσονται ή να ενισχύονται ακόμα περισσότερο, οι φωνές μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση που αντιτίθενται στη διεύρυνση.
Μία από τις πολιτικές συζητήσεις, λοιπόν, θα έπρεπε να έχει ως στόχο, να δει κανείς τα πολλαπλά οφέλη, να πειστούν οι κοινωνίες για τα οφέλη που θα έχει η διεύρυνση για το δικό τους μέλλον, καταρχάς. Έχει οφέλη; Δεν έχει; Αλλά γι’ αυτό πρέπει να πειστούν. Διαφορετικά, οι δυνάμεις της περιχαράκωσης, θα ανεβαίνουν όλο και περισσότερο.
