Macro

Θοδωρής Δρίτσας: Εάν δεν ηττηθούν και ο Ζελένσκι και ο Πούτιν, δεν θα έρθει ειρήνη στην Ουκρανία

Έχουν περάσει πάνω από δέκα ημέρες από την επίσκεψη του έλληνα πρωθυπουργού στην Ουκρανία και καμία ενημέρωση στη Βουλή, στα κόμματα, στους πολίτες δεν έχει γίνει ακόμη. Τι ακριβώς συμφώνησαν ο Μητσοτάκης και ο Ζελένσκι στην Οδησσό;
 
Όλο το βάρος της κυβερνητικής «ενημέρωσης» έπεσε στην εχθρότητα και στην πλήρη καταδίκη της Ρωσίας, με ταυτόχρονη, άνευ όρων, υποστήριξη της Ουκρανίας. Επίσης, στην επιβεβαίωση του ρόλου της Ελλάδας ως πιστού και άμεσα διαθέσιμου ΝΑΤΟϊκού συμμάχου, χωρίς όρια. Ταυτόχρονα, στην αξιοποίηση για το προσωπικό προφίλ του Κυριάκου Μητσοτάκη της ρωσικής πολεμικής πρόκλησης με τη βόμβα που εξερράγη τρακόσια μέτρα από την αυτοκινητοπομπή, με «άγνωστο στόχο», όπως δήλωσε ο ίδιος ο Ζελένσκι. Και, τέλος, στις αναφορές Μητσοτάκη για τον ιστορικό ρόλο του Ελληνισμού στην Οδησσό και στην ευρύτερη περιοχή, με υμνωδίες για την εκεί ελληνική κοινότητα που, αν και υποφέρει από τον πόλεμο, κρατά ζωντανή την ελληνική παράδοση στην περιοχή.
 
Συγχωρήστε μου εδώ μια εμβόλιμη επισήμανση. Το αναθεωρημένο Σύνταγμα της Ουκρανίας, με έντονο εθνικιστικό στίγμα, αυτό που προετοίμασε τις εθνοτικές εκκαθαρίσεις που ακολούθησαν κυρίως εναντίον των ρωσόφωνων πληθυσμών, αποτέλεσε το ισχυρό βάθρο της εξουσίας Ζελένσκι. Προσέξτε, όμως, κάτι που ελάχιστοι το γνωρίζουν. Η εθνικιστική αναθεώρηση και η εξουσία Ζελένσκι συμπεριέλαβαν την υποβάθμιση των δικαιωμάτων και της ελληνικής κοινότητας, καταργώντας στο νέο Σύνταγμα τον χαρακτήρα της ως μειονότητας!
 
Άκουσε ποτέ κανείς κάποια αντίδραση της ελληνικής διπλωματίας ή του κράτους και των κομμάτων ΤΩΝ… «πατριωτών»; Με βεβαιότητα, τρίζουν τα κόκαλα του Ρήγα Φεραίου και των πρωτοπόρων αγωνιστών της Φιλικής Εταιρείας!
 
Επτασφράγιστο μυστικό, λοιπόν, τι είπαν και τι συμφώνησαν Μητσοτάκης και Ζελένσκι στην Οδησσό. Πλήρης αδιαφάνεια, και γι’ αυτό ανησυχητικά ύποπτη. Άλλωστε, για τη Γάζα δεν μίλησαν! Ούτε για ανακωχή και ειρήνη τόσο στο ουκρανικό όσο και στο παλαιστινιακό μέτωπο, στα οποία διακυβεύεται όχι μόνο η παγκόσμια ειρήνη αλλά και η απειλή της παγκοσμιοποιημένης βαρβαρότητας.
 
Όλα δείχνουν, δυστυχώς, ότι ετοιμάζουν νέα κλιμάκωση και στην Ουκρανία. Αυτήν τη φορά, με την αποστολή όχι μόνο όπλων αλλά και ανθρώπων, στρατιωτών και αξιωματικών των Ενόπλων Δυνάμεων των κρατών της Ευρώπης, και της Ελλάδας.
 
Όσο ο στόχος των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ δεν είναι η ειρήνη αλλά η ήττα της Ρωσίας και της Παλαιστίνης, η Ουκρανία και η Γάζα θα είναι απειλή μεγατόνων για όλο τον πλανήτη.
 
Γι’ αυτό, το Παγκόσμιο Μέτωπο Ειρήνης είναι η μόνη ρεαλιστική διέξοδος. Ειρήνη στην Ουκρανία, κατά τη γνώμη μου, σημαίνει πλέον μόνο ΗΤΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΖΕΛΕΝΣΚΙ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΥΤΙΝ. Ήττα των πολιτικών τους, των καθεστώτων τους, και κατοχύρωση τόσο της κρατικής κυριαρχίας της Ουκρανίας όσο και του πολιτικού αυτοκαθορισμού των ρωσόφωνων πληθυσμών. Το ίδιο, γιατί η αλληλεπίδραση είναι απολύτως προφανής με τις διαφορές και τις αναλογίες, στη Γάζα και στην Παλαιστίνη με την ίδρυση κυρίαρχου Παλαιστινιακού Κράτους.

Θοδωρής Δρίτσας