Η Υποψήφια Βουλευτής Νοτίου Τομέα με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Αρχιτέκτων και Ομότιμη Καθηγήτρια ΕΜΠ Θεανώ Φωτίου, εξηγεί στο NouPou γιατί θεωρεί πως είναι προβληματική η διαχείριση του υπαίθριου δημόσιου χώρου στα νότια εκ μέρους της κυβέρνησης Μητσοτάκη, περιγράφει πώς οραματίζεται την Αθηναϊκή Ριβιέρα και θίγει μια σειρά από σοβαρά κοινωνικά ζητήματα, όπως η εγκληματικότητα με πρωταγωνιστές εφήβους ή ακόμα και παιδιά, και η διά βίου υποστήριξη των ατόμων με αναπηρία.
Κυρία Φωτίου, είμαστε μια ανάσα μόνο πριν από τις εκλογές της 21ης Μαΐου. Ήταν εύκολη απόφαση να ξανακατεβείτε υποψήφια με τον ΣΥΡΙΖΑ;
Εκλέγομαι βουλεύτρια με τον ΣΥΡΙΖΑ από το 2012 μέχρι σήμερα. Αυτή τη φορά θεώρησα υποχρέωσή μου να συμμετάσχω στη μεγάλη προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ –ΠΣ, να απαλλάξουμε τη χώρα από το καθεστώς Μητσοτάκη, να κυβερνήσουμε για πρώτη φορά με το δικό μας πρόγραμμα, και να συνεχίσουμε το έργο που ξεκινήσαμε προς όφελος της κοινωνίας.
Τι χρειάζεται να γνωρίζει για εσάς και την μέχρι τώρα πορεία σας -εντός και εκτός πολιτικής- ένας ψηφοφόρος του Νότιου Τομέα πριν φτάσει στην κάλπη;
Μέχρι να εκλεγώ, υπήρξα καθηγήτρια της Αρχιτεκτονικής Σχολής του ΕΜΠ. Εργάστηκα με αγάπη και αφοσίωση στους σπουδαστές και σπουδάστριές μου και στο Δημόσιο Ελληνικό Πανεπιστήμιο. Από το 2012 μέχρι σήμερα, και κυρίως την περίοδο 2015-2019 ως Αναπληρώτρια Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, είχα δεσμευτεί απολύτως στην εντολή του ελληνικού λαού να βγάλουμε τη χώρα από τα μνημόνια με την κοινωνία όρθια. Σε αυτό πιστεύω ότι συνέβαλαν ο νόμος για την ανθρωπιστική κρίση, η ίδρυση του ΟΠΕΚΑ, τα ψηφιακά αποδιδόμενα επιδόματα ΚΕΑ, στέγης, παιδιού και κυρίως ο νόμος για την αναδοχή και υιοθεσία. Αυτό το έργο συνεχίζουμε, διευρύνουμε και εμπλουτίζουμε, με τις θέσεις μας για την κοινωνική προστασία και την στεγαστική πολιτική, για τις οποίες είμαι υπεύθυνη.
Ο Νότιος Τομέας είναι η μεγαλύτερη εκλογική περιφέρεια της χώρας και περιλαμβάνει από τη Γλυφάδα μέχρι πιο λαϊκές περιοχές όπως ο Ταύρος και η Καισαριανή. Εσείς σε ποιο κοινό απευθύνεστε;
Όλοι οι άνθρωποι, ανεξάρτητα από το πού κατοικούν ή από την οικονομική και κοινωνική τους θέση, ενδέχεται σε κάποια στιγμή τη ζωή τους να αντιμετωπίσουν προβλήματα οικονομικά και υγειονομικά, οπότε θεωρώ υποχρέωση του κράτους να τους φροντίσει, μέσα από ένα ισχυρό δίκτυο δωρεάν παροχών και υπηρεσιών υγείας και πρόνοιας. Απευθύνομαι λοιπόν σε όλους τους πολίτες του Νότιου Τομέα, με τη δέσμευση ότι δεν θα είναι μόνοι, σε οποιαδήποτε κρίση έχουν να αντιμετωπίσουν.
Ποιο είναι το σημαντικότερο έργο/ παρέμβαση που θεωρείτε ότι έχετε κάνει τα τελευταία τέσσερα χρόνια για τους δήμους του Νότιου Τομέα;
Θα ήθελα να σας θυμίσω ότι εκτός από βουλευτής του νότιου τομέα, αυτά τα τέσσερα χρόνια ήμουν τομεάρχης κοινωνικής αλληλεγγύης της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ –ΠΣ. Από τη θέση αυτή συνέβαλα στην επεξεργασία των θέσεων του κόμματός μας, αλλά και την κριτική των πεπραγμένων της κυβέρνησης Μητσοτάκη, σε μια σειρά από θέματα όπως η πολιτική για τη στέγη, τα θέματα της παιδικής προστασίας, της αναπηρίας, της αποϊδρυματοποίησης, των ηλικιωμένων, θέματα που προβληματίζουν με ιδιαίτερη ένταση την εκλογική μου περιφέρεια.
Ποια ήταν κατά τη γνώμη σας η μεγαλύτερη αμέλεια, αστοχία ή λάθος της απερχόμενης κυβέρνησης, σε θέματα που αφορούσαν την περιφέρειά σας;
Το πρόβλημα στον νότιο τομέα είναι το πώς αντιμετώπισε η κυβέρνηση μεγάλες περιοχές υπαίθριου δημόσιου χώρου, οι οποίες θα μπορούσαν να δώσουν ανάσα στους κατοίκους εξαιρετικά πυκνοδομημένων περιοχών, για αναψυχή, χαλάρωση, πράσινο. Αναφέρομαι στο παραλιακό μέτωπο, τον μεγάλο χώρο της ΠΥΡΚΑΛ που προορίζεται από τη ΝΔ να στεγάσει όλα τα υπουργεία της Αττικής, το θέατρο Βράχων στο Βύρωνα και βέβαια το πολύπαθο Ελληνικό. Το παραλιακό μέτωπο, πέρα από την εγκατάλειψη που σηματοδοτούν οι όγκοι μπάζων στο Μοσχάτο σε μια έκταση από το ΣΕΦ μέχρι το Παλαιό Φάληρο, σε όσα τμήματα έχουν ολοκληρωθεί, παραδίδεται σε επιχειρήσεις που χρεώνουν τις υπηρεσίες που παρέχουν στους πολίτες ώστε να αποκομίσουν κέρδος. Χάνεται έτσι ο δημόσιος χαρακτήρας του. Όσο για την ΠΥΡΚΑΛ, η συσσώρευση τόσων υπηρεσιών, φορτίζει υπέρμετρα την περιοχή πληθυσμιακά και συγκοινωνιακά και καταστρέφει κάθε ελπίδα να γίνει αυτή η έκταση χώρος πολιτισμού, αναψυχής και μνήμης. Αναμφίβολα, η διαχείριση του παλιού αεροδρομίου του Ελληνικού, του μοναδικού διαθέσιμου ανοιχτού χώρου στο λεκανοπέδιο που θα μπορούσε να αναπτυχθεί σε έναν πνεύμονα για τους κατοίκους που ασφυκτιούν, είναι η επιτομή της πολιτικής απατεωνιάς της ΝΔ. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη κατηγορούσε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν θέλει τις επενδύσεις και υποσχόταν ότι θα ξεκινούσε άμεσα τα έργα ανάπτυξης και ανάπλασης, με μεγάλες ξένες επενδύσεις, ανάπτυξη χιλιάδων νέων θέσεων εργασία κλπ, κλπ. Το μόνο που κατάφερε στα 4 χρόνια της διακυβέρνησής της ήταν να το ξεπουλήσει επί της ουσίας δωρεάν στο real estate, με χρηματοδότηση μάλιστα από τις ανακεφαλαιοποιημένες με χρήματα του ελληνικού λαού τράπεζες, και να το στερήσει από τους πολίτες.
Υπάρχει κάτι που έκανε σωστά η Νέα Δημοκρατία σε αυτά τα τέσσερα χρόνια; Μία προσπάθεια που, έστω και με κάποιες διαφορετικές παραμέτρους, θεωρείτε πως πρέπει να συνεχιστεί;
Το κράτος οφείλει να έχει συνέχεια. Όμως, ενώ αυτό όφειλε να γίνεται συστηματικά, ειδικά στην πρόνοια, η εικόνα είναι διαφορετική. Εμείς ξεκινήσαμε τον ψηφιακό μετασχηματισμό του κοινωνικού κράτους από το 2015 για να αντιμετωπίσουμε την ανθρωπιστική κρίση και συνεχίσαμε με το ΚΕΑ, τον ψηφιακό ΟΠΕΚΑ για την απονομή των προνοιακών επιδομάτων, τα Κέντρα Κοινότητας, τον ηλεκτρονικό φάκελο αναπήρου και πολλά άλλα. Ο κ. Πιερρακάκης οικειοποιήθηκε τα επιτεύγματα της δικής μας κυβέρνησης χωρίς να παραδεχτεί ότι η πλατφόρμα emvolio.gr, για παράδειγμα με την οποία διαχειρίστηκε τον εμβολιασμό την περίοδο της πανδημίας στηρίχτηκε ακριβώς στις βάσεις δεδομένων που αναπτύχθηκαν για το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης. Πρόκειται για πολιτική μικροψυχία, αλλά και τεράστια επικοινωνιακή επένδυση της ΝΔ.
Ασχολείστε με την Πολιτική αρκετά χρόνια και πιθανότατα έχετε βιώσει σε προσωπικό επίπεδο τα καλά αλλά και τα πολύ κακά αυτής της επιλογής. Τι συμβουλή θα δίνατε στον εγγονό σας αν σε λίγα χρόνια σας έλεγε ότι σκοπεύει να ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο; Τι θα τον συμβουλεύατε να αποφύγει και πού να εστιάσει τις δυνάμεις του;
Θα του έλεγα ότι η ενασχόληση με την πολιτική απαιτεί πάθος για τη Δημοκρατία και να έχει πάντα στη λογική και την καρδιά του τον άνθρωπο. Να δουλεύει σκληρά, να εστιάσει στην βαθειά γνώση του αντικειμένου, να θέτει εφικτούς στόχους και να τους πετυχαίνει, γιατί από αυτά κρίνεται. Τέλος, να αποφύγει την αλαζονεία της εξουσίας.
Ως τομεάρχισσα Κοινωνικής Αλληλεγγύης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ποια είναι η #1 προτεραιότητά σας για την επόμενη τετραετία;
Η υλοποίηση του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ –ΠΣ για την κοινωνική προστασία και την στεγαστική πολιτική.
Το 2018 εγκαινιάσατε στη Βούλα τρεις δομές για παιδιά με αναπηρία, με δωρεά του ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος. Πώς λειτουργούν σήμερα αυτές οι δομές; Έχετε κάποια στοιχεία σχετικά με τη λειτουργία τους;
Η αποϊδρυματοποίηση υπήρξε κεντρικός στόχος της πολιτικής μας για το παιδί και τον ανάπηρο, τον οποίο συνεχίζουμε να υπηρετούμε με απόλυτη δέσμευση. Σε συνεργασία με τη διοίκηση του Κέντρου Κοινωνικής Πρόνοιας Περιφέρειας Αττικής, στο οποίο υπάγεται το Παράρτημα Παιδιών με Αναπηρία Βούλας, αποφασίσαμε να χρησιμοποιήσουμε τρία εγκαταλελειμμένα διατηρητέα περίπτερα των εκεί εγκαταστάσεων για να καλύψουμε δύο ζωτικές ανάγκες: Η πρώτη από αυτές, η υποστήριξη που χρειάζονται οι οικογένειες των παιδιών με αναπηρία προκειμένου να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις αυξημένες ανάγκες των παιδιών τους, και να αποφευχθεί έτσι το να αναγκαστούν να καταφύγουν σε κάποιο ίδρυμα. Αποφασίσαμε λοιπόν να δημιουργήσουμε έναν ανακουφιστικό ξενώνα, όπου θα μπορούσαν να φιλοξενούνται για βραχύ χρονικό διάστημα, σε ασφαλές και στελεχωμένο με το κατάλληλο προσωπικό, επιστημονικό και φροντίδας παιδιά με αναπηρία, ώστε να αποφορτίζεται η οικογένειά τους. Η δεύτερη είναι ότι τα παιδιά που διαβιούν σε ιδρυματικό περιβάλλον χάνουν σε μεγάλο βαθμό τις δεξιότητες που απαιτούνται για να ζήσουν ενταγμένα στην κοινότητα. Οπότε δημιουργήσαμε έναν ξενώνα προσομοίωσης, όπου τα παιδιά μαθαίνουν να αυτοεξυπηρετούνται, δηλαδή να ετοιμάζουν το φαγητό τους, να καθαρίζουν τον χώρο τους, να συναλλάσσονται για τα καθημερινά ψώνια κλπ. Οι ξενώνες ανακαινίστηκαν πλήρως, με σύγχρονες προδιαγραφές ασφάλειας και προσβασιμότητας με δωρεά από το ΙΣΝ και λειτουργούν, παρά τα τεράστιο πρόβλημα υποστελέχωσης το οποίο αντιμετωπίζουν οι κοινωνικές δομές στο σύνολό τους.
Γενικώς, έχετε μια προσωπική ευαισθησία σε θέματα που αφορούν τα άτομα με αναπηρία και, ειδικά, τα ανάπηρα παιδιά. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ έρθει και πάλι στην κυβέρνηση, τι δεσμεύεστε να κάνετε για αυτά τα παιδιά και τους γονείς τους;
Το μεγάλο άγχος των γονιών παιδιών με αναπηρία είναι τι θα απογίνουν αυτά, όταν οι ίδιοι δεν θα μπορούν πλέον να τα φροντίζουν. Ανάλογα με την περίπτωση, η λύση μπορεί να αναζητηθεί είτε στις στέγες υποστηριζόμενης διαβίωσης που θεσπίσαμε στην προηγούμενη θητεία μας και σκοπεύουμε να αναπτύξουμε πανελλαδικά αν πάρουμε την εντολή του ελληνικού λαού, είτε στην αναδοχή και ειδικότερα στην επαγγελματική, που επίσης νομοθετήσαμε στην πρώτη μας θητεία, το 2018. Σε κάθε περίπτωση, η διαβίωση παιδιών με αναπηρία σε ιδρύματα είναι βλαπτική για τα παιδιά και θα αποκτήσει ημερομηνία λήξης.
Στην Αθήνα, αλλά και σε πολλούς δήμους του Νότιου Τομέα, παρατηρούμε μεγάλη έξαρση στην εγκληματικότητα με πρωταγωνιστές ανηλίκους. Μάλιστα, τα στοιχεία δείχνουν ότι για πολλά παιδιά η παραβατική συμπεριφορά ξεκινά από ηλικίες ακόμα και κάτω των 10 ετών. Τι πιστεύετε ότι έχουμε κάνει λάθος ως κοινωνία και τι έχετε κάνει λάθος ως πολιτεία και παιδιά που ακόμα δεν έχουν τελειώσει το δημοτικό σχολείο φτάνουν στο σημείο να εγκληματίσουν;
Η έξαρση της εγκληματικότητας των παιδιών σχετίζεται άμεσα με την ανταγωνιστική ιδεολογία που επιβάλλει ο νεοφιλελευθερισμός της ΝΔ, με τη διάρρηξη του κοινωνικού ιστού και το δόγμα της ατομικής ευθύνης. Οφείλουμε να αντιμετωπίζουμε το παιδί της διπλανής πόρτας σαν το δικό μας παιδί, να συνεργαζόμαστε με τις οικογένειες, το σχολείο, τις κοινωνικές υπηρεσίες. Μόνο με τη συνεργασία όλης της κοινότητας με τους κρατικούς και αυτοδιοικητικούς θεσμούς θα εκλείψουν τέτοια φαινόμενα.
Πρόσφατα η Νέα Δημοκρατία ζήτησε σε εσάς, τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στον Νότιο Τομέα, να παρευρεθείτε σε σχετική ξενάγηση στο Ελληνικό, μετά από προσωπική πρωτοβουλία του υπουργού Ανάπτυξης Άδωνι Γεωργιάδη. Εσείς ωστόσο απορρίψατε την πρόσκληση αυτή. Δεν συμμερίζεστε την άποψη όσων υποστηρίζουν ότι το Ελληνικό μπορεί να προσφέρει προστιθέμενη αξία στην οικονομία και στον τουρισμό της χώρας, αποτελώντας ίσως το σημαντικότερο κατασκευαστικό έργο των τελευταίων ετών στην Ελλάδα;
Θα ήταν πολύ να περιμένει κανείς από τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να νομιμοποιήσουν με την παρουσία τους σε μια φιέστα του κ. Γεωργιάδη το έγκλημα που συντελείται εις βάρος των κατοίκων της Αττικής και ιδιαίτερα των γειτονικών Δήμων, αλλά και της περιουσίας του ελληνικού λαού .Όπως ανέφερα και προηγουμένως, μας έταξαν ανάπτυξη, πράσινο, επενδύσεις και υλοποιούν τεμαχισμό και ξεπούλημα στο real estate.
Κινήσεις, όμως, όπως αυτή η απόρριψη της πρόσκλησης του κ. Γεωργιάδη δεν συντηρούν ένα «ανθυγιεινά» τεταμένο κλίμα ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ;
Το «ανθυγιεινό» κλίμα πυροδοτείται σταθερά από τότε που ανέλαβε ο κ. Μητσοτάκης την ηγεσία της ΝΔ. Υπενθυμίζω ότι άρχισε αμέσως να ζητά εκλογές, δεν δίστασε να συνταχθεί με την ακροδεξιά στο θέμα της συμφωνίας των Πρεσπών, λέγοντας μάλιστα το απίθανο ότι ανταλλάξαμε την Μακεδονία με τις συντάξεις, δεν έχει σταματήσει μέχρι σήμερα να συκοφαντεί με ασύστολα ψεύδη τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ. Αντίθετα η αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ είναι απολύτως τεκμηριωμένη.
Ως βραβευμένη αρχιτέκτονας με εξειδίκευση στον αστικό σχεδιασμό, πώς οραματίζεστε την Αθηναϊκή Ριβιέρα; Ποιες παρεμβάσεις πιστεύετε ότι θα έπρεπε να γίνουν σε αυτόν τον τομέα;
Η Αθηναϊκή Ριβιέρα είναι η διέξοδος των κατοίκων του εξαιρετικά πυκνοκατοικημένου λεκανοπεδίου στη θάλασσα, σε μοναδική εγγύτητα. Ασφαλώς, χρειάζονται επενδύσεις προκειμένου να αναπτυχθεί, όπως έκανε η Περιφέρεια Αττικής υπό την Ρένα Δούρου αλλά εγκατέλειψε ο κ. Πατούλης που την διαδέχτηκε. Οπωσδήποτε όμως πρέπει να διασφαλίζεται η προσβασιμότητα για τους πολίτες, χωρίς αποκλεισμούς κάθε είδους, καθώς και η ποιότητα ζωής των μόνιμων κατοίκων, που περιλαμβάνει την κυκλοφορία πεζών και μεταφορικών μέσων και τις υποδομές. Έχουμε την αρνητική εμπειρία άλλων πόλεων, όπου η ασύδοτη δήθεν «ανάπτυξη» υποβάθμισε δραματικά την ποιότητα ζωής των κατοίκων, αν δεν τους ανάγκασε σε εκτοπισμό από τον τόπο κατοικίας τους.
Θεανώ Φωτίου
