Το νομοσχέδιο κατά της οπαδικής βίας αποτυγχάνει διότι η ΝΔ ποτέ δεν τόλμησε να χαλάσει τις παγιωμένες ισορροπίες των συμφερόντων στον επαγγελματικό αθλητισμό.
Μιλώντας στην Ολομέλεια της Βουλής επί του Σ/Ν για την αντιμετώπιση της οπαδικής βίας, ανέφερα, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα:
Η Βουλή σήμερα επικυρώνει μία ανεπαρκή, αντιεπιστημονική, αντικοινωνική και αναποτελεσματική ΠΝΠ για την οπαδική βία, την οποία προώθησε για λόγους καθαρά επικοινωνιακούς όταν η Βουλή λειτουργούσε . Βέβαια όλα τα φίλια ΜΜΕ σήμερα τηρούν άκρα του τάφου σιωπή. Γιατί άραγε;
Αλήθεια σε ποιές ευρωπαϊκές χώρες οι ιδιοκτήτες των ομάδων είναι ταυτόχρονα ιδιοκτήτες τηλεοπτικών σταθμών, εφημερίδων, ηλεκτρονικού τύπου, στοιχηματικών εταιρειών, κατασκευαστικών εταιρειών και άλλων εταιρειών που συναλλάσσονται με το δημόσιο… Μήπως για αυτό η σιωπή;
Και μήπως για αυτό ποτέ δεν τόλμησε η Κυβέρνηση της ΝΔ να αγγίξει το σύστημα του επαγγελματικού αθλητισμού; Ποτέ η ΝΔ δεν θέλησε να χαλάσει τις παγιωμένες ισορροπίες των συμφερόντων στον επαγγελματικό αθλητισμό, ποτέ δεν υλοποιήθηκε μια ολιστική προσέγγιση με χαρακτηριστικά συμπερίληψης των νέων, των φιλάθλων, με παιδαγωγικές λειτουργίες, με συμμετοχικότητα, ποτέ δεν ασχολήθηκε σοβαρά με τους επαγγελματίες αθλητές.
Φτάσαμε επομένως στο σημείο ο αθλητισμός να διοικείται ουσιαστικά από την αστυνομία. Έτσι κι αλλιώς το ελληνικό κράτος έχει εδώ και δεκαετίες μετατραπεί σε ουσιαστικό συνεταίρο των αθλητικών ανώνυμων εταιρειών. Και μας παρουσιάζονται σήμερα ως νέες αλλαγές η λέσχη φιλάθλων, οι κάμερες στα γήπεδα, τα ηλεκτρονικά εισιτήρια, που είναι θεσμοθετημένα -και τα τρια – δεκαετίες τώρα.
Την ίδια στιγμή λοιπόν που στην Ελλάδα συμβαίνουν αυτά, στην υπόλοιπη Ευρώπη συζητούν πώς θα επιβάλλουν όρους ανταποδοτικότητας από τον επαγγελματικό αθλητισμό στον αθλητισμό “βάσης” στα πλαίσια της αλληλεγγύης, θεσπίζουν μέτρα για τη συμμετοχή των φιλάθλων στη διακυβέρνηση των συλλόγων, αναπτύσσουν – βελτιώνουν τις αθλητικές υποδομές, οι μεγάλες λίγκες ενισχύουν οικονομικά τις μικρότερες κατηγορίες ώστε να δώσουν κίνητρα στις λιγότερο εμπορικές ομάδες, και κυρίως κατανοούν ότι η «οπαδική» λεγόμενη βία είναι πολυπαραγοντικό φαινόμενο και τα συνεχώς αυστηρότερα μέτρα αστυνόμευσης δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα.
Αναφορικά με την τροπολογία για τον κατώτατο μισθό, ανέφερα ότι η κυβέρνηση, αντί να επαναλαμβάνει μία διαδικασία που θα καταλήξει σε έναν κατώτατο μισθό της τάξης των 700 ευρώ για να θριαμβολογεί ο κ. Μητσοτάκης, θα έπρεπε να επαναφέρει τη διαδικασία στους κοινωνικούς εταίρους . Επίσης, αντί να χρησιμοποιεί τον πληθωρισμό ως αποκλειστικό δείκτη για την αύξηση του κατώτατου μισθού θα έπρεπε να χρησιμοποιεί έναν αλγόριθμο που χρησιμοποιούν πολλά κράτη στην Ευρώπη που λαμβάνουν υπόψη φυσικά τον πληθωριστικό δείκτη, την αγοραστική δύναμη των μισθών, την ακρίβεια και τα έξοδα στέγης.
