“Κατά την παρέμβασή μου στη συζήτηση για τη “Γυναικεία απασχόληση, στρατηγική και πολιτικές για την ενίσχυση της απασχόλησης των γυναικών” στην Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Ισότητας, Νεολαίας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου της Βουλής, σημείωσα, μεταξύ άλλων, τα εξής:
Το χειρότερο όμως κ. Υφυπουργέ είναι ότι επί των ημερών της ΝΔ έχουμε “εργαζόμενους φτωχούς”. Αυτό ακριβώς καταγράφει η τελευταία έκθεση του ΙΝΕ της ΓΣΕΕ, όπου διαβάζουμε για μείωση πραγματικών ημερομισθίων το 2024 σε σχέση με το 2019 κατά 4,7%. Αυτό ακριβώς προκύπτει από τον δείκτη της υποκειμενικής φτώχειας, όπου στην Ελλάδα για τις γυναίκες (όπως και για τους άνδρες) είναι μακρά ο υψηλότερος, πάνω από 66%, σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως φαίνεται στο παρακάτω διάγραμμα. Ξεπερνάμε ακόμα και τη Βουλγαρία! Αυτό ακριβώς προκύπτει και από το γεγονός ότι τα 2/3 των νοικοκυριών στην Ελλάδα δηλώνουν ότι δεν μπορούν να βγάλουν τον μήνα.
Οι “εργαζόμενοι φτωχοί” δεν έπεσαν από τον ουρανό κ. Υφυπουργέ. Είναι αποτέλεσμα της δική σας αντεργατικής πολιτικής που συστηματικά προωθεί τις ατομικές συμβάσεις εργασίας έναντι των συλλογικών. Θυμίζω ότι με δικούς σας νόμους υπονομεύσατε την μονομερή προσφυγή στη διαιτησία, υπονομεύσατε τις αρχές της επεκτασιμότητας και της ευνοϊκότερης ρύθμισης, θεσπίσατε απλήρωτες υπερωρίες καταργώντας επί της ουσίας το 8ωρο, θεσπίσατε το 13ωρο.
Όταν μιλάμε για γυναικεία απασχόληση είναι αδύνατον να μην αναφερθούμε στην επονομαζόμενη οικονομία της φροντίδας, όπου γυναίκες κυρίως παρέχουν εργασία φροντίδας κάθε τύπου η οποία παραμένει απλήρωτη. Αυτό πρέπει να σταματήσει. Η εργασία αυτή πρέπει να αναγνωρίζεται και να πληρώνεται. Και πρέπει να υπάρχουν δημόσιες υποστηρικτές δομές που απαλύνουν τις γυναίκες από τέτοιες εργασίες. Οι επιλογές σας όμως, όπως π.χ. το ανεπαρκές πρόγραμμα για τον προσωπικό βοηθό, δυσχεραίνουν αντί να διευκολύνουν την εργασία όλων αυτών των γυναικών.”
