Κοινή πλατφόρμα θέσεων για κοινωνική κατοικία με νέους ορούς.
Μιλώντας στην Ολομέλεια επί του Σ/Ν του Υπουργείου Εσωτερικών: «Ρυθμίσεις για τους χερσαίους συνοριακούς σταθμούς, την ενίσχυση των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης και λοιπές διατάξεις», αναφέρθηκα στο άρθρο 32, το οποίο ενώ ζητήσαμε να αποσυρθεί στις Επιτροπές δεν αποσύρθηκε, διότι θα δούμε να χάνουν την πρώτη τους κατοικία πολίτες από λίγες χιλιάδες ευρώ χρέη που έχουν στους φορείς Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Σήμερα ζητάμε από το ΠΑΣΟΚ, τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, το ΚΚΕ να καταθέσουν ονομαστική ψηφοφορία για αυτό το άρθρο. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη αναδιανομή από τα κάτω προς τα πάνω της περιουσίας του ελληνικού λαού, της ακίνητής του περιουσίας, προς τους οικονομικά ισχυρούς, τις τράπεζες, τα funds, το μεγάλο τουριστικό κεφάλαιο και τους μεγαλοκεφαλαιούχους.
Και συνέχισα, θα εξηγήσω πώς γίνεται αυτό από την Κυβέρνηση Μητσοτάκη και θα εξηγήσω και ποιες είναι οι προτάσεις μας, γιατί όσο δεν υπάρχει μια κοινή πλατφόρμα όλων των κομμάτων της Αριστεράς, αλλά και του προοδευτικού χώρου, τόσο ο
κόσμος δεν πρόκειται να εγερθεί για να διεκδικήσει να μην συμβαίνει αυτό, το οποίο κάθε μέρα τον βυθίζει στην απελπισία.
Η στεγαστική κρίση επί Μητσοτάκη στην Ελλάδα είναι η μεγαλύτερη στην Ευρώπη. Το 2022 ήταν 28,5%, δηλαδή περίπου ένα στα τρία νοικοκυριά βρισκόταν σε στεγαστική κρίση. Στεγαστική κρίση είναι αν δαπανάς πάνω από το 40% του εισοδήματός σου σε έξοδα στέγης, δηλαδή νοίκι, δάνειο, ρεύμα, ψύξη, θέρμανση και κοινόχρηστα. Το 2022 ήταν 28,5% αυτή η κρίση, δηλαδή ένα στα τρία νοικοκυριά. Σήμερα είναι ένα στα δύο νοικοκυριά, όταν η Ευρώπη έχει λιγότερο από ένα στα δέκα νοικοκυριά.
Πώς το κατάφερε η Νέα Δημοκρατία αυτό; Από το 2019 μειώνεται η ιδιοκατοίκηση στην Ελλάδα και αυξάνονται οι ενοικιαστές. Δηλαδή, το 2019 το 74,4% του ελληνικού πληθυσμού ιδιοκατοικούσε, είχε δικό του σπίτι. Το 2023 αυτό το ποσοστό είχε πέσει στο 69,6%. Δηλαδή, φτάσαμε τον μέσο όρο της Ευρώπης εκεί που είχαμε το μεγαλύτερο ποσοστό ιδιοκατοίκησης 80% σε όλη την Ευρώπη.
Και τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι εξακόσιες χιλιάδες πολίτες που μέχρι το 2019 έμεναν στο δικό τους σπίτι, τώρα αναγκάζονται να νοικιάσουν. Γι’ αυτό επτά στα δέκα νοικοκυριά τελειώνει το εισόδημά τους στις δεκαεπτά πρώτες μέρες. Αυτό σημαίνει κρίση στεγαστική ακρίβειας που κάνει την κρίση διαβίωσης.
Ποιους πλήττει η στεγαστική κρίση με ιδιαίτερη σφοδρότητα; Πρώτον, τους ενοικιαστές. Πόσα εκατομμύρια νοικοκυριά έχουμε στην Ελλάδα; Τέσσερα εκατομμύρια τριακόσια τριάντα χιλιάδες (4,33 εκ). Αυτά είναι όλα τα νοικοκυριά. Πόσα από αυτά νοικιάζουν; Το 1,2 εκ. Από αυτούς βρίσκονται σε στεγαστική κρίση, πάνω από πεντακόσιες χιλιάδες τριάντα νοικοκυριά (530.000). Εκεί κατάντησε η Νέα Δημοκρατία τους Έλληνες. Πάνω από τριακόσιες χιλιάδες ιδιοκτήτες με «κόκκινα» δάνεια σε funds ή τράπεζες κινδυνεύουν. Άλλες τριακόσιες χιλιάδες εγγυητές των δανείων αυτών και διακόσιες χιλιάδες που κινδυνεύουν να «κοκκινίσουν» τα δάνειά τους. Τρίτον, τα δύο τρίτα των νέων από δεκαοχτώ έως τριάντα πέντε ετών. Δηλαδή πάνω από 1.200.000 εκ νέοι και νέες ζουν με τους γονείς τους ή συντηρούνται από αυτούς, φοιτητές, δημόσιοι υπάλληλοι, μονογονεϊκές οικογένειες κ.λπ.
Η Νέα Αριστερά προτείνει όλες οι πτέρυγες του δημοκρατικού τόξου να φτιάξουν μια πλατφόρμα εδώ μέσα στη Βουλή για να δείξουν στον ελληνικό λαό ότι υπάρχει, εναλλακτική λύση.
Πώς θα κάνουμε αυτήν την εναλλακτική λύση; Σε τέσσερις κατηγορίες προτάσεων, προτάσεις, που συγκρατούν τις τιμές και προστατεύουν την πρώτη κατοικία και ενισχύουν το διαθέσιμο εισόδημα, όπως αναστολή πλειστηριασμών του Πτωχευτικού Νόμου κ.λπ., άμεση μείωση των ενοικίων, πάγωμα αυξήσεων κ.λπ., πλαφόν αύξησης ενοικίου, διπλασιασμός του επιδόματος ενοικίου για νέους από είκοσι πέντε έως σαράντα πέντε χρόνων με ταυτόχρονη διασφάλιση ότι δεν θα αυξηθεί το ενοίκιό τους. Προτάσεις που περιορίζουν τη ζήτηση για βραχυχρόνια μίσθωση και ενισχύουν την προσφορά οικιστικών ακινήτων, όπως πλήρη απαγόρευση της βραχυχρόνιας μίσθωσης για εταιρείες, δηλαδή τύπου «Airbnb» -να επιτρέπεται μόνο για φυσικά πρόσωπα έως δύο ακίνητα-, απαγόρευση της «Golden Visa» και δημιουργία μιας τράπεζας αποθέματος ενοικιαζόμενων κατοικιών, γιατί αυτό είναι το πρόβλημα σήμερα, να υπάρξει ένα απόθεμα ενοικιαζόμενων κατοικιών, προτάσεις δομικών και θεσμικών παρεμβάσεων που αφορούν την κοινωνική κατοικία με νέους όρους, δηλαδή νέος νόμος πλαίσιο, δημιουργία κεντρικής δημόσιας διοικητικής δομής σε επίπεδο Υπουργείου ή Υφυπουργείου, το οποίο θα έχει συνέργεια με την Τοπική Αυτοδιοίκηση και την κοινωνία των πολιτών και δημιουργία αποθέματος κοινωνικών κατοικιών με διαχείριση από το δημόσιο ή και την κοινότητα από συνεταιριστικά σχήματα.
Τελειώνοντας είπα. Η Νέα Αριστερά πιστεύει ότι πρέπει να αξιοποιηθεί η δημόσια γη για ανέγερση κοινωνικής ενοικιαζόμενης συνεταιριστικής κατοικίας. Αυτή τη στιγμή όλα όσα κάνει και κατασπαταλάει η Κυβέρνηση 2 δισεκατομμύρια από το Ταμείο Ανάκαμψης σε δάνεια δήθεν για νέους μέχρι «πενήντα χρόνων» ενισχύουν τις τράπεζες στην πραγματικότητα. Πρέπει να αναδιαταχθούν τα κεφάλαια από το Ταμείο Ανάκαμψης και πρέπει να πάνε σε κοινωνική κατοικία για όλους με νέους όρους.
