Στη συνεδρίαση της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Ισότητας, Νεολαίας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, με αφορμή τα τελευταία γεγονότα βίας μεταξύ ανηλίκων αλλά και τις κυβερνητικές πρωτοβουλίες, η Θεανώ Φωτίου κατέθεσε ξανά όλες τις προτάσεις που είχε κάνει στις συνεδριάσεις της Επιτροπής για τον σχολικό εκφοβισμό (17/04/2024) και τα δικαιώματα του παιδιού (11/01/2024) και δεν ελήφθησαν υπόψιν.
• Η βία των ανηλίκων κατά ανηλίκων δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί με τιμωρητικά μέτρα των μαθητών-θυτών, όπως η πενθήμερη αποβολή, χωρίς μάλιστα κανένα άλλο συνοδό μέτρο ψυχολογικής υποστήριξης του παιδιού, ή η καταβολή των δαπανών αποκατάστασης βανδαλισμού από τους γονείς.
• Όσο δεν σκύβουμε στις αιτίες της συχνότητας και της έντασης του προβλήματος, αυτό θα διαιωνίζεται και θα επιδεινώνεται. Και αυτές είναι βέβαια καταρχάς οι κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες που αντιμετωπίζουν τα ελληνικά νοικοκυριά σήμερα, όπου, με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, ένα στα δύο αντιμετωπίζει κρίση διαβίωσης, ως αποτέλεσμα σου συνδυασμού και αλληλεπίδρασης της κρίσης ακρίβειας και της στεγαστικής κρίσης.
• Αλλά είναι κυρίως ο λόγος και τα ιδεολογικά πρότυπα που εκπέμπει η κυβέρνηση Μητσοτάκη πέντε χρόνια τώρα, και αναπαράγεται άκριτα στα ΜΜΕ και τα κοινωνικά δίκτυα: ανισότητα ως φυσικό φαινόμενο, ατομικισμός, άγριος ανταγωνισμός για την επικράτηση του ισχυρότερου έναντι του αδυνάμου και απόρριψη της διαφορετικότητας. Γι αυτό και οι πράξεις εκφοβισμού συχνά βιντεοσκοπούνται και προβάλλονται στα κοινωνικά δίκτυα ως κατορθώματα που αξίζουν επιβράβευσης.
• Κυρίαρχος είναι ο ρατσιστικός λόγος που χρησιμοποιεί και η ακροδεξιά: οι μετανάστες και πρόσφυγες χρίζονται «εισβολείς», οι Ρομά θεωρούνται απειλή για τις πόλεις που ζουν, και οι ΛΟΑΤΚΙ απειλή για την οικογένεια. Οι μαθητές αποστερήθηκαν τα μαθήματα κοινωνιολογίας και περικόπηκαν δραστικά οι καλλιτεχνικές και άλλες δραστηριότητες στα σχολεία. Η κυβέρνηση δεν γενίκευσε σε όλα τα δημοτικά τα σχολικά γεύματα, ενώ υπάρχει ένας ψυχολόγος ανά τέσσερα σχολεία!.
• Επιπλέον, αφήνει τους δήμους συνειδητά με τραγικά υποστελεχωμένες κοινωνικές υπηρεσίες, ενώ δεν προώθησε την υλοποίηση των Κέντρων Στήριξης Παιδιού και Οικογένειας που δρομολογήθηκαν το 2018.
• Χρειάζεται να προτεραιοποιήσουμε τα μείζονα ζητήματα που αντιμετωπίζουμε σήμερα και εγείρουν συνολικά πρόβλημα δικαιωμάτων του παιδιού. Αυτά κατά την άποψή μου είναι δύο:
(α) Η παιδική φτώχεια
(β) Η βία κατά των ανηλίκων, και η βία ανηλίκων προς ανήλικους κι ενήλικες. Αυτό είναι τεράστιο θέμα που συγκλονίζει όλη την κοινωνία και πρέπει να εστιάσουμε τις προσπάθειες μας στην αντιμετώπισή του.
Εδώ απαιτούνται τα εξής:
(i) Ο εθνικός, ψηφιακός μηχανισμός συντονισμού
(ii) Να ενισχυθούν με προσωπικό: (α) οι κοινωνικές υπηρεσίες των Δήμων, που έχουν και την ευθύνη των σχολείων, και (β) τα σχολεία όπου υπάρχουν ελάχιστοι ψυχολόγοι και κοινωνικοί λειτουργοί.
(iii) Να γίνει συστηματική εκπαίδευση των γονιών και των εκπαιδευτικών στην αντιμετώπιση αντιδράσεων των παιδιών που μπορεί να κλιμακωθούν σε βία.
