Απεχθής ως προς τις μεθόδους και τα μέσα, επαχθής ως προς τις επιδιώξεις και τα αποτελέσματα: αυτή είναι η πολιτική της Ν.Δ. στους πέντε μήνες και κάτι που ασκεί την κυβερνητική εξουσία. Κι από πάνω κοροϊδεύουν κιόλας, διαστρεβλώνοντας έννοιες πολύτιμες για τη δημοκρατία (διαφάνεια, νομιμότητα, εντιμότητα), που τη μετατρέπουν σε ένα τερατώδες θέατρο σκιών. Μόνο που δεν γελάει κανείς με τα έργα (και τις ημέρες) που ανεβάζουν. Μ’ αυτά τα επικίνδυνα καραγκιοζιλίκια. Και να πεις ότι είναι και λίγα…
Τα τρία πιο πρόσφατα «έργα» (και ημέρες) των κυβερνώντων είναι «Ο Χρυσοχοΐδης προστάτης του πολίτη», «Ο Βορίδης δάσκαλος» και, το κορυφαίο, «Ο Μητσοτάκης πολέμαρχος της διαφάνειας»! Ποιος; Ο Μητσοτάκης από τους Μητσοτάκηδες! Αφοπλιστικός ο κυνισμός θα μπορούσε να πει κανείς. Αλλά απόλυτος. Τόσο που σου κόβει τη μιλιά, γιατί σου πετάει κατάμουτρα την περιφρόνηση του «δυνατού».
Και πρώτα – πρώτα «Ο Χρυσοχοΐδης προστάτης του πολίτη». Αρκεί ο πολίτης να μην είναι νέος. Να μην διεκδικεί το μέλλον του, να μην θυμάται τον Αλέξη Γρηγορόπουλο που τον δολοφόνησε χέρι μπάτσου. Ένα παράδειγμα για να γίνει περισσότερο ευκρινές το τερατώδες και διαστροφικό θέατρο σκιών που λέγαμε: «Το χέρι τους είναι κολλημένο στο ντουφέκι, το ντουφέκι τους είναι συνέχεια του χεριού τους, το χέρι τους είναι συνέχεια της ψυχής τους» έγραφε ο Γιάννης Ρίτσος για κείνους που αγωνίζονταν να φύγουν οι ναζί από τον τόπο μας. Αυτό ισχύει σε όλες τις περιπτώσεις. Και ο τρόπος που χρησιμοποιείς το όπλο δείχνει και την ποιότητα της ψυχής σου καθώς και τον επιδιωκόμενο στόχο. Το πιστόλι ήταν η συνέχεια της ψυχής του Κορκονέα. Μαύρη ψυχή που σκότωσε ένα δεκαπεντάχρονο παιδί. Μαύρη ψυχή που κυκλοφορεί ελεύθερη μέσα στην κοινωνία. Μαζί με τις άλλες μαύρες ψυχές που κυκλοφορούν ελεύθερες με το όπλο σηκωμένο, με την ασπίδα και τη χειροβομβίδα και την ανείπωτη λεκτική χυδαιότητα ως συνέχεια της ψυχής τους, έτοιμοι να την ξεβράσουν σε όποιαν και όποιον δεν τους γουστάρει. «Έχουμε χούντα, ρε!» Αυτούς ονόμασε «περήφανο σώμα» “ΟΧρυσοχοϊδης προστάτης του πολίτη» και τα παιδιά «εχθρούς της Δημοκρατίας».
Και ναι: είναι ο ίδιος Χρυσοχοΐδης που σε προηγούμενο τερατώδες θέατρο σκιών μαζί με τον Ανδρέα Λοβέρδο είχαν διαπομπεύσει οροθετικές γυναίκες. «Υγειονομική βόμβα» είχαν τιτλοφορήσει το αισχρό και τρισάθλιο «έργο» τους, που πίσω από τον μπερντέ έκρυβε τη συγκομιδή ψηφαλακίων. Αλλά κανείς δεν τιμωρήθηκε γι’ αυτή τη βία που κόστισε ανθρώπινες ζωές. Βλέπεις, η κρεατομηχανή της πλειοψηφίας όλα τα αλέθει και όλα τα πλάθει, βαφτίζοντας το καθετί, όπως η ισχύς του συστήματος επιτάσσει (και συνηθέστατα διατάζει).
Ακριβώς γι’ αυτού του είδους τη «διδασκαλία» με τις ανάλογες διδακτικές μεθόδους μιλά “Ο Βορίδης δάσκαλος». «Έπρεπε να έχετε διδαχτεί ως προς αυτό» είπε ο ίδιος από τον άμβωνα του πιο διαστροφικού ιεροδιδασκαλείου χειραγώγησης που ονομάζεται τηλεόραση. «Η βία είναι αναγκαστική. Δεν έχετε ακόμα εξοικειωθεί μ’ αυτή;» Πάλι καλά που δεν τιμώρησε τους δημοσιογράφους που τόλμησαν να ρωτήσουν «γιατί να εξοικειωθούμε, κύριε υπουργέ;». Και φυσικά το καλύτερο το άφησε για το τέλος, καταθέτοντας την παιδευτική του πρόταση: «Πρέπει να διδαχθεί ο εξαναγκασμός»!
Βέβαια, δεν εξήγησε ακριβώς ποιο είναι το αντικείμενο του «μαθήματος». Το πώς να δέρνεις ή το πώς να δέρνεσαι; Το πώς να ξεγυμνώνεις ή το πώς να σε ξεγυμνώνουν; Το πώς να τρομοκρατείς ή το πώς να τρομοκρατείσαι; Πάλι καλά που δεν έδειξε «ιδίοις χερσίν» πρακτικά παραδείγματα. Διότι φυσικά ο Βορίδης θεωρεί αυταπόδεικτο ότι πάντοτε θα αποτελεί μέρος αυτού του θηριώδους «διδακτικού προσωπικού», ενίοτε χρησιμοποιώντας και το τσεκούρι ως επιχείρημα. Άλλωστε, η χορία των «διδασκόντων» αυτό το «μάθημα» έχει αρκετούς συναδέλφους του Μάκη Βορίδη. Από τον μέντορά του και αρχιφονιά Παπαδόπουλο, τον Ντερντιλή και τα άλλα δύσοσμα αποπλύματα της Ιστορίας μέχρι τους σύγχρονους κεφαλοθραύστες είναι μεγάλος ο πληθυσμός.
Τέτοιους «δασκάλους» για να διδάξουν τέτοια δημοκρατία έχει στην κυβέρνηση του επιτελικού του κράτους “Ο Μητσοτάκης πολέμαρχος της διαφάνειας», που ξιφούλκησε εναντίον της προηγούμενης κυβέρνησης η οποία -λέει- κατρακύλησε την Ελλάδα στην καταπολέμηση της διαφθοράς. Ο πολέμαρχος που μόλις ανέλαβε πρωθυπουργός «εκπαραθύρωσε» (νόμιμη… σχεδόν η «εκπαραθύρωση») τη μισή Επιτροπή Ανταγωνισμού πριν (ή μην τυχόν) προλάβει να ολοκληρώσει έρευνες που όζουν. Α, ναι. Κατάργησε και τον θεσμό του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης. Τέτοιος ανελέητος διώκτης της διαφθοράς. Τέτοιο επιτελείο, που θα το ζήλευαν και οι «Ιππότες της Ελεεινής Τραπέζης».
Και τέτοιο θέατρο σκιών.
Κώστας Καναβούρης
Πηγή: Η Αυγή
