Στις ΗΠΑ, την «χώρα της ελευθερίας», ο Τραμπ επιχειρεί να καθορίζει η ίδια η κυβέρνηση το τι θα διδάσκουν οι καθηγητές στα Πανεπιστήμια. Πώς το κάνει; Με ένα διάταγμα για την «αποκατάσταση της αλήθειας και της λογικής στην αμερικανική ιστορία» και την αντιμετώπιση της «συντονισμένης και ευρείας προσπάθειας αναθεώρησης της ιστορίας του έθνους». Και απειλεί με κατάργηση της κρατικής χρηματοδότησης. Δηλαδή, κανένα πανεπιστήμιο δεν μπορεί να κάνει κριτική στον ρόλο της Αμερικής στην παγκόσμια ιστορία, να μιλήσει για τους κατακτητικούς πολέμους των ΗΠΑ, για το πως φέρθηκαν σε άλλους πληθυσμούς, π.χ. στους Ινδιάνους. Όποιον το κάνει αυτό, η κυβέρνηση τον δείχνει με το δάχτυλο ως εχθρό του έθνους και του κόβει τη χρηματοδότηση. Το μήνυμα πεντακάθαρο. «Ή θα λέτε ό,τι σας λέω εγώ ή δεν θα λέτε τίποτα». Λέει πως οι καθηγητές του Χάρβαρντ είναι κομμουνιστές. Όταν κάποιοι δικαστές του αντιστέκονται, λέει πως είναι «μαρξιστές». Και όταν του λένε πως αυτά που κάνει είναι αντισυνταγματικά απαντάει «Δεν ξέρω αν πρέπει να τηρήσω στο Σύνταγμα»!
Ζούμε ένα ξεκάθαρο κυνήγι μαγισσών που ξαναφέρνει μπροστά τις χειρότερες στιγμές της ιστορίας των ΗΠΑ, τον μακαρθισμό, όταν χιλιάδες προοδευτικοί άνθρωποι μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο τραβιόντουσαν σε δημόσιες ανακρίσεις για να δηλώσουν αν ήταν κομμουνιστές, αν γνωρίζαν κομμουνιστές για να τους καταδώσουν αν συμπαθούσαν τον κομμουνισμό ή κάποιους κομμουνιστές. Και ο Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης -αυτός που λίγο πριν το Πάσχα είχε βγει στην τηλεόραση με έναν μεγάλο σταυρό ζωγραφισμένο στο πρόσωπό του, όντας φονταμενταλιστής καθολικός- δηλώνει: «Μας λένε πως χρειαζόμαστε μεγαλύτερη πνευματική καθοδήγηση, να ακούμε περισσότερο τους καθηγητές. Θα σας το πω με μια φράση του Νίξον: “Οι καθηγητές είναι ο εχθρός!”».
Πόλεμος στη γνώση, πόλεμος στη σκέψη, στην κριτική ικανότητα, στη δημοκρατία. Πόλεμος σε όποιον μας αντιστέκεται.
Στην Ελλάδα υπάρχει ένας ακήρυχτος πόλεμος κατά των πανεπιστημίων. Τα πανεπιστήμια αποψιλώνονται διαρκώς από φοιτητές, με σχέδιο, χάρη στην Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής (ΕΒΕ), η οποία ΔΕΝ είναι η βάση του 10, για να μην μπερδευόμαστε. Λογικό. Μια κυβέρνηση που παραβιάζει το Σύνταγμα με κόλπα για να ιδρύσει στην πράξη ιδιωτικά πανεπιστήμια, το κάνει για να τα ευνοήσει, για να έχουν πελατεία. Και ο μόνος τρόπος για να έχουν πελατεία τα ιδιωτικά, είναι να μην έχουν τα δημόσια. Να κλείσει ο δρόμος της πρόσβασης, να απαξιωθούν, να γίνουν κι αυτά ακριβά. Όπως έγινε με τα δημόσια νοσοκομεία, όπως γίνεται με την δημόσια ασφάλιση. Γιατί να πληρώσει μια οικογένεια 500 ευρώ νοίκι για ένα παλιόσπιτο και άλλα τόσα για σούπερμάρκετ κι άλλα τόσα για λογαριασμούς για να μένει το παιδί σε ημιυπόγειο και να σπουδάζει μακριά της; Ειδικά όταν δεν σπουδάζει, λόγω της ΕΒΕ, αυτό που θέλει; Ας δίνει τα μισά ως δίδακτρα στο ιδιωτικό και να έχει το παιδί δίπλα της.
Αλλά κάποιοι επιμένουν να πηγαίνουν στο δημόσιο πανεπιστήμιο. Και να σκέφτονται, να διαφωνούν με την κυβέρνηση, να αντιδρούν. Για αυτούς υπάρχει άλλη λύση. Η αδιανόητη ιδέα που ανακοινώθηκε πως όποιος φοιτητής «αποδεικνύεται πως έχει συμμετάσχει σε επεισόδια θα χάνει την ιδιότητα του φοιτητή». Κάτι που δεν το είχε κάνει ούτε η Χούντα! Και αυτή ακόμη, είχε περιοριστεί στο να στέλνει τους “ταραξίες” στο στρατό.
Πρώτον, πώς γίνεται να στερήσεις από κάποιον την φοιτητική ιδιότητα για κάτι που δεν έχει καμία σχέση με την φοιτητική ιδιότητα; Δεν τον πιάνεις π.χ. να αντιγράφει στις εξετάσεις, να έχει κλέψει τα θέματα, να έχει δωροδοκήσει καθηγητή.
Δεύτερον, δεν είναι σαφές το τι θα γίνει; Ανοίγει ένα τεράστιο πεδίο αυθαιρεσίας. Σε κάθε πορεία ή σε κάθε κινητοποίηση μέσα στα ιδρύματα θα υπάρχει ο φόβος ότι αν γίνουν επεισόδια (στημένα ή μη) η αστυνομία θα επεμβαίνει, θα συλλαμβάνει στο σωρό και τα δικαστήρια (η ανεξάρτητη ελληνική δικαιοσύνη) θα πετάνε ανθρώπους έξω από εκεί που μπήκαν με εξετάσεις, διάβασμα, κόπο και όνειρα. Και προφανώς ο στόχος δεν είναι η τιμωρία αυτών που αντιδρούν. Αλλά το να φοβηθούν προκαταβολικά όλοι όσοι και όσες σκέφτονται να αντιδράσουν! Μια προληπτική καταστολή.
Κυβερνήσεις που στέκονται όρθιες μόνο χαϊδεύοντας το μίσος και την κακία όσων μισούν την δημοκρατία, όσων το μόνο που καταλαβαίνουν είναι η καταστολή, όσων θέλουν να μυρίσουν αίμα, είναι κυβερνήσεις σε αποδρομή. Αλλά μαζί τους είναι σε αποδρομή και η δημοκρατία. Κυβερνήσεις που βασιλεύουν μέσα στην ατιμωρησία και θέλουν να μας πείσουν πως ενδιαφέρεται για τον νόμο. Όχι. Για το αντίθετο ενδιαφέρονται. Οι σωστοί νόμοι απελευθερώνουν. Ο φόβος τρομοκρατεί. Το ορθολογικό κράτος προστατεύει, βοηθάει. Το κράτος του φόβου καταπιέζει, καταστέλει. Σκεφτόμασταν πως ο Τραμπ λέει και κάνει όσα θα ήθελε κι ο Μητσοτάκης.
Τώρα μάλλον ο Μητσοτάκης μοιάζει να ψάχνει τρόπο να κάνει τον Τραμπ, τον Πούτιν και τον Κιμ Γιονγκ Ουν να τον ζηλέψουν.
