Η συλλογικότητα πολιτών Στάση στο Καλαμάκι διοργάνωσε στον Άλιμο εκδήλωση με θέμα «Ελληνικό, η επόμενη μέρα». Ήταν η πρώτη φορά μετά από αρκετά χρόνια που προκλήθηκε από πολίτες δημόσια συζήτηση για το Ελληνικό, ενώ αντίθετα η πλευρά κυβέρνησης και «επενδυτή» μας κατακλύζουν με συνεχείς επικοινωνιακές και διαφημιστικές καμπάνιες παρουσιάζοντάς τα όλα ρόδινα. Η αίθουσα του Πολιτιστικού Κέντρου ήταν κατάμεστη καταμαρτυρώντας το μεγάλο ενδιαφέρον των κατοίκων. Παρών ο δήμαρχος κ. Κονδύλης και ο επικεφαλής του συνδυασμού Εμείς στον Άλιμο Θωμάς Γιούργας. Στο πάνελ βρέθηκαν ο Θάνος Ορφανός, περιφερειακός σύμβουλος και πρ. δήμαρχος Αλίμου, ο Χρήστος Κορτζίδης, δημοτικός σύμβουλος Ελληνικού-Αργυρούπολης και πρ. δήμαρχος της πόλης και ο Νίκος Μπελαβίλας, καθηγητής του Πολυτεχνείου, υπεύθυνος Εργαστηρίου Αστικού Περιβάλλοντος. Στη συζήτηση συμμετείχαν πολίτες από τους γειτονικούς δήμους που εξέφρασαν ερωτήματα, αγωνίες και προβληματισμούς.
Δεν ισχύουν οι δεσμεύσεις
Όπως επιβεβαιώθηκε από τη συζήτηση, ακόμη μια φορά, όλα όσα δύσκολα είχαν διασωθεί με τους κινηματικούς αγώνες, τις προσπάθειες των δημοτικών αρχών σε συνεργασία με το ΕΜΠ μέχρι το 2015 και τη δραματική διαπραγμάτευση της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ με τους πιστωτές, ξηλώνονται από τις κυβερνήσεις της ΝΔ με διαδοχικούς νόμους. Το αποτέλεσμα είναι να βρισκόμαστε σήμερα, όχι απλώς στο σημείο μηδέν, ίσως και πιο κάτω: δεν ισχύει καμιά δέσμευση από τον επενδυτή, δεν υφίσταται πλέον ουσιαστικά κανένα masterplan αλλά η κυβέρνηση νομοθετεί συνεχώς κατά τις επιθυμίες του κάθε ιδιώτη. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι η παραχώρηση στην CVC του κτιρίου κέτερινγκ.
Αναδείχθηκαν πολλά θέματα. Ένα από αυτά η μεγάλη κυκλοφοριακή επιβάρυνση της περιοχής που ήδη έχει αρχίσει να γίνεται αισθητή λόγω των οικοδομικών εργασιών και θα αυξάνεται όσο προχωράει η υλοποίηση της επένδυσης τόσο από τους νέους κάτοικους αλλά και τους χιλιάδες επισκέπτες. Επιπλέον φαίνεται ότι έχουν επανέλθει τα σχέδια για σύνδεση με το Ελ.Βενιζέλος μέσω του Περιφερειακού του Υμηττού, τη διάνοιξη σήραγγας, τη δημιουργία ανισόπεδων κόμβων στην Βουλιαγμένης, ενώ η καταλληλότερη λύση, όπως ανέφερε ο Ν. Μπελαβίλας θα ήταν η επέκταση του μετρό.
Όλα για την εξυπηρέτηση του επενδυτή, χωρίς, τονίστηκε, κυκλοφοριακή μελέτη για τη γενικότερη διευθέτηση του φόρτου που θα προκύψει. Όσο για την περίφημη υπογειοποίηση της Ποσειδώνος που έχει ξεκινήσει και αφορά μόνο στο συγκεκριμένο σημείο του παραλιακού μετώπου, είναι προφανές ότι κανένα πρόβλημα δεν θα λύσει παρά μόνο γίνεται για να μην ενοχλούνται οι νέοι κάτοικοι και να επεκταθεί η παραλιακή ζώνη της επένδυσης.
Επιβαρυντικά θα λειτουργήσει, επίσης, η πρόθεση του δήμου Ελληνικού-Αργυρούπολης -δεν ξέρουμε ακόμη τι θα πράξουν οι άλλοι δήμοι- να αλλάξει τους όρους δόμησης (από αμιγούς σε γενικής κατοικίας) και να αυξήσει τον συντελεστή δόμησης στα όρια της έκτασης όπου θα δημιουργηθούν δρόμοι ταχείας κυκλοφορίας, όπως στη συνοικία Αγ.Παρασκευή.
Περιβαλλοντικές καταστροφές
Το Αθλητικό Κέντρο του Αγ. Κοσμά έχει πλέον ισοπεδωθεί, εκατοντάδες δέντρα έχουν κοπεί, χωρίς να έχει προηγηθεί, όπως προβλεπόταν από το νόμο του 2016, η ανέγερση του νέου αθλητικού κέντρου, σύλλογοι και αθλούμενοι έχουν εκδιωχθεί, ενώ ασαφή είναι ο τρόπος και το τίμημα για να έχουν πρόσβαση οι πολίτες (λαϊκός αθλητισμός).
Εκατοντάδες ψηλά δέντρα έχουν κοπεί σε όλη την έκταση, σε μια περίπτωση μάλιστα για να δημιουργηθεί ο αυτοκινητόδρομος που προαναφέρθηκε, στα σύνορα με την Αγ. Παρασκευή, ενώ η δημιουργία του πάρκου αγνοείται μέχρι στιγμής, αν και όπως όλοι θυμόμαστε στη συμφωνία του 2016 προβλεπόταν «να μπουν πρώτα οι κηπουροί και μετά οι μπουλντόζες».
Ακόμη ένα σημείο που ανατράπηκε με απαράδεκτο και αντιπεριβαλλοντικό τρόπο είναι η διαχείρηση και ανάδειξη των τριών ρεμάτων που διατρέχουν την έκταση. Από την πλευρά του Αλίμου σχεδιάζεται η μετατόπιση της κοίτης και της κατάντης του ρέματος των Τραχώνων, ήδη οι σχετικές εργασίες έχουν ξεκινήσει. Προφανώς γιατί αυτό ανταποκρίνεται στον σχεδιασμό του οικοπεδούχου. Επιπλέον, η μετατόπιση της κατάντης σε συνδυασμό με τον σχεδιασμό λειτουργίας υδατοδρομίου δίπλα ακριβώς, στο Β Αλίπεδο Αλίμου θα οδηγήσει, όπως ανέφερε ο Θ.Ορφανός, στην εξαφάνιση της παραλίας αυτής, ένα μέρος της οποίας παραμένει ελεύθερο στο κοινό.
Αναφορά έγινε επίσης στη δημιουργία του τερατώδους εμπορικού κέντρου στην Βουλιαγμένης και στις δυσμενείς οικονομικές επιπτώσεις στο λιανεμπόριο των γύρω περιοχών, στη διάψευση του ισχυρισμού ότι θα δημιουργηθούν 70.000 νέες θέσεις εργασίας που μέχρι σήμερα αγνοούνται και φυσικά στο καζίνο, που θα λειτουργεί μέσα στον αστικό ιστό πλέον, στο περίφημο «ολοκληρωμένο Τουριστικό Συγκρότημα», από τα πρώτα κτήρια που θα κτιστούν, και στην ανησυχία για τις βλαβερές συνέπειες του τζόγου στους κατοίκους των γύρω δήμων που έχουν, στατιστικά, μεγαλύτερες πιθανότητες να εθιστούν και στην αύξηση της εγκληματικότητας που προκαλεί.
Στον αέρα είναι ακόμη, αφού δεν ενδιαφέρουν τον οικοπεδούχο και επενδυτή, χρόνια αιτήματα των δήμων όπως η δημιουργία του διαδημοτικού κοιμητηρίου και αποτεφρωτηρίου [δεν επιτρέπεται αποτέφρωση μέσα στην πόλη] και του σταθμού μεταφόρτωσης απορριμμάτων για την Νότια Αττική.
Μεγάλος προβληματισμός υπήρξε για την εκτίναξη της αξίας των ακίνητων. Ενώ εκ πρώτης όψεως οι ιδιοκτήτες θεωρούν, γιατί αυτό μόνο διαδίδει η κυβέρνηση, ότι θα αυξήσουν την περιουσία τους, μέχρι στιγμής έχει αυξηθεί μόνο ο ΕΝΦΙΑ και επιπλέον η αύξηση της αξίας των ακινήτων θα συμπαρασύρει ένα κύμα ακρίβειας σε βάρος των μεσαίων και χαμηλών εισοδηματικά οικογενειών που ίσως σύντομα αναγκαστούν αυτές και τα παιδιά τους να μετακομίσουν σε πιο φτηνές περιοχές. Θέμα με πολλές παραμέτρους που θα πρέπει να εκτιμηθούν, όπως πχ πόσοι τελικά είναι οι ενοικιαστές στην περιοχή, πόσοι οι ιδιοκτήτες μιας κατοικίας που απλώς θα επιβαρυνθούν με τον αυξημένο ΕΝΦΙΑ, πόσοι οι μεγαλοϊδιοκτήτες που όντως θα έχουν όφελος από την αύξηση των ενοικίων, και κατά πόσο η εκτίναξη αυτή οφείλεται στην «επένδυση», πόσο ακολουθεί τη γενικότερη αύξηση των αξιών ή είναι φούσκα.
Από τους ακροατές τέθηκαν θέματα όπως η προβληματική λειτουργία του Διαδημοτικού Φορέα Διαχείρισης, οι επιπτώσεις που θα προκύψουν, σε όλα τα νότια προάστια, στην κάλυψη των αναγκών λειτουργίας της νέας αυτής πόλης, πχ αυξημένες ανάγκες ηλεκτροδότησης. Και βέβαια η έγνοια για τις αρχαιολογικές ανασκαφές που γίνονται στον χώρο και την διάσωση των αρχαιοτήτων.
Τι κάνουμε τώρα;
Στα ερωτήματα όλων μας τι κάνουμε λοιπόν τώρα, τώρα που το Ελληνικό ξεπουλήθηκε, και το Μητροπολιτικό Πάρκο έμεινε όνειρο, ο Νίκος Μπελαβίλας, εκφράζοντας όλους τους ομιλητές είπε ότι υπάρχουν ακόμη πολλά επιμέρους σημαντικά θέματα που μπορούμε να παλέψουμε για την ανατροπή των σχεδίων του ιδιώτη και να διεκδικήσουμε αλλαγές προς το δημόσιο συμφέρον. Πολλά ήδη αναφέρθηκαν: πχ σύνταξη και εφαρμογή κυκλοφοριακής μελέτης (το πειραϊκό κίνημα εμπόδισε τα σχέδια της Cosco), προστασία ρεμάτων, δημιουργία μεγάλου, κατά το δυνατόν, αμιγούς πάρκου υψηλού πράσινου, ελεύθερη πρόσβαση στην παραλία, αθλητικό κέντρο, σταμάτημα κοπής δέντρων κ.ά.
Συνοψίζοντας και εκφράζοντας όλους ανέφερε ότι είναι πλέον ώρα να αναβιώσει το κίνημα από πολίτες, συντρόφους, φίλους, φορείς, αυτοδιοικητικές παρατάξεις, από όλους όσοι θίγονται στον όποιο βαθμό το θεωρούν: τους τελείως εναντίους στην ιδιωτικοποίηση, όσους αποδέχονται κάποιους συμβιβασμούς, όσους έχουν σημειακές αντιρρήσεις πχ. καζίνο.
Πρώτο βήμα και απαραίτητο είναι να δημιουργηθεί ένα είδος δημόσιου Παρατηρητηρίου όπου θα συγκεντρώνονται και θα επεξεργάζονται όλες οι πληροφορίες για τις εξελίξεις. Κι αυτό γιατί, όπως έντονα εκφράστηκε και από το κοινό αγνοούμε τι αλλάζει, τι προχωράει, τι μας περιμένει ακριβώς εν τέλει σε κάθε στιγμή, ώστε να μπορούμε να αντιδρούμε με καθαρό, σίγουρο και τεκμηριωμένο λόγο και τρόπο και έχοντας την βεβαιότητα ότι οι αντιρρήσεις και οι επιφυλάξεις που εκφράζουμε εδώ και χρόνια έχουν δικαιωθεί.
Αυτό είναι το σημαντικό που προέκυψε από την πολύωρη συζήτηση και συμφώνησαν όλες και όλοι οι παρευρισκόμενες/οι. Πεδίον δόξης λαμπρόν, και δύσκολο θα προσέθετα, ανοίγεται μπροστά σε όλους μας.
Σίτσα Καραμπάτη
