Πέρα από πολιτική, ρεμούλες, αισχροκέρδειες, απευθείας αναθέσεις κ.λπ., από τη διακυβέρνηση Μητσοτάκη έχουν προκύψει τέσσερα μείζονα ηθικά θέματα. Καλό είναι να μην τα ξεχνάμε.
Το ένα είναι το μεταναστευτικό. Οι φωτογραφίες στους φράχτες.
Και η αναγωγή του φράχτη σε μείζον εθνικό ζήτημα για να βγει η αντιπολίτευση εθνική εξαίρεση.
Λες και δεν υπάρχει άλλος τρόπος να φυλάξεις 150 χιλιόμετρα σύνορα.
Και επίσης η κρυφή περηφάνια για τις παράνομες επαναπροωθήσεις και τους πνιγμούς.
Ετσι το κάνουμε εδώ, οι ΜΚΟ είναι πράκτορες του Σόρος.
Και ο ΣΥΡΙΖΑ, που ζητάει σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο, παίζει το παιχνίδι του Ερντογάν.
Με το στοίχημα ότι αυτή την απανθρωπιά η πλειονότητα του κόσμου την εκτιμά και την ψηφίζει.
Την ίδια ώρα που ο Μητσοτάκης σκύβει ευλαβικά το κεφάλι για τους νεκρούς του χθεσινού ναυαγίου.
Το δεύτερο είναι η περίφημη «Προανακτιτική της Βουλής για τον Παπαγγελόπουλο». Έστησαν μια επιτροπή με τέσσερις στόχους.
Να πάρουν τη δικογραφία της Novartis από την Τουλουπάκη.
Να εξοντώσουν την ίδια προσωπικά.
Να εξοντώσουν προσωπικά τους δημοσιογράφους που αποκάλυψαν στοιχεία για τη Novartis και τη λίστα Λαγκάρντ.
Και να αποκαλύψουν την ταυτότητα των προστατευόμενων μαρτύρων για να τους εκβιάσουν να αποσύρουν τις καταθέσεις τους.
Πέτυχαν μόνο στο πρώτο. Γιατί η προστασία των μαρτύρων αφορά και την αμερικανική Δικαιοσύνη.
Και γιατί την προσπάθεια εξόντωσης της Τουλουπάκη και των δημοσιογράφων την έκοψε η ανώτατη Δικαιοσύνη.
Αλλά ο κόσμος δεν έχει ιδέα τι έχει συμβεί εκεί. Ούτε όλος ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καταλάβει καλά-καλά.
Με αποτέλεσμα η λέξη «Novartis» να είναι φορτισμένη αρνητικά για τον ΣΥΡΙΖΑ. Η πλήρης διαστρέβλωση.
Το τρίτο είναι οι παρακολουθήσεις. Και με ΕΥΠ, και με Predator, και με όλα.
Η Βλάχου, τα στοιχεία που καταστράφηκαν, τα «όποιον θέλουμε παρακολουθούμε».
Η εισαγγελική έρευνα που δεν κάνει τίποτα, οι επεμβάσεις του Ντογιάκου, οι εκβιασμοί στην ΑΔΑΕ και στον Ράμμο.
Η Εξεταστική-κωμωδία, που είχε βασική αποστολή να αποκλείσει μάρτυρες.
Αλλά μόνο του Ανδρουλάκη η παρακολούθηση παρέμεινε στην πολιτική μνήμη, γιατί είπε mea culpa ο Κυριάκος. Τις άλλες τις έχουν διαγράψει από τη μνήμη του κόσμου.
Για το Predator δεν ξέρει τίποτα η κυβέρνηση. Μολονότι το Predator παρακολουθούσε όποιον παρακολουθούσε και η ΕΥΠ για λόγους εθνικής ασφάλειας.
Και ξέρανε να του δίνουν άδεια για τη Μαδαγασκάρη και το Σουδάν. Και τους ρωτάει η Κομισιόν και δεν απαντάνε. Και κρύψανε τον τύπο που τις υπέγραφε στο Μαξίμου. Και διεξάγεται ΕΔΕ εδώ και έξι μήνες.
Ηρθε εδώ η Επιτροπή του Ευρωκοινοβουλίου και κρυφτήκανε σαν τις κατσαρίδες.
Το τέταρτο είναι τα Τέμπη.
Είναι ότι η κυβέρνηση είχε αφήσει το τρένο στην τύχη του. Να κυκλοφορούν τα τρένα σε μονές γραμμές, στις οποίες δεν λειτουργούσαν τα φανάρια τέσσερα χρόνια.
Και την κυκλοφορία αυτή να τη χειρίζεται ένας άνθρωπος που τον είχαν βάλει εκεί με ρουσφέτι, έχοντας αλλάξει μάλιστα για χατίρι του και τις τυπικές προϋποθέσεις.
Και όλη τους η γραμμή ήταν οι «εγκληματικές ευθύνες των προηγούμενων». Με παραποιημένα στοιχεία για την καθυστέρηση μιας σύμβασης που καθυστέρησαν και οι ίδιοι.
Και ψέματα για το τι είναι τηλεδιοίκηση. Και μονίμως δίπλα στον υπουργό ο αξιωματούχος του ΟΣΕ να λέει στους σταθμάρχες «στοπ, πολλά είπες», και σήμερα να παραπέμπεται.
Είναι σημαντική η οικονομική και η κοινωνική ατζέντα. Αλλά να μην τα ξεχνάμε κι αυτά.
Ο Σχολαστικός
