Λοιπόν, τα πράγματα έχουν ως εξής. Στις 25 Ιουνίου έχουμε εκλογές.
Ο Μητσοτάκης με τα ποσοστά που πήρε στις τελευταίες εκλογές επιτυγχάνει αυτοδυναμία. Και με ακόμα λίγη άνοδο διεκδικεί τις 180 έδρες.
Οπως πολύ ειλικρινά είπε ο Άδωνης Γεωργιάδης, αυτό θα τους επιτρέψει να κάνουν αλλαγές στο σύνταγμα. Που σημαίνει:
Πρώτον, να καταργήσουν και τυπικά το μονοπώλιο του κράτους στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και να επιτρέψουν επιτέλους στα ιδιωτικά κολέγια να δίνουν πτυχία πανεπιστημίων.
Πράγμα που θα σημάνει ακόμα περισσότερους «κόφτες» και περιορισμούς για την πρόσβαση στα δημόσια πανεπιστήμια. Το έχετε δει να συμβαίνει ήδη.
Δεύτερον, να καταργήσουν τη μονιμότητα στο Δημόσιο. Ώστε να απολύουν και να διορίζουν κομματικούς στρατούς προεκλογικά, όπως επί Τρικούπη.
Και τρίτον, να θεσπίσουν τον ισοσκελισμένο προϋπολογισμό, ώστε μόνο ένα πρόγραμμα λιτότητας να είναι συνταγματικά αποδεκτό.
Που σημαίνει ότι θα καθαρίσουν από κάθε εναλλακτικό αντιπολιτευτικό πρόγραμμα για δεκαετίες.
Να τελειώσουν, δηλαδή, θεσμικά με το ενδεχόμενο αριστερής διακυβέρνησης. Όπως ακριβώς το είχε πει ο Βορίδης.
Επομένως, το πρώτο ζητούμενο είναι να τους κόψουμε το 180.
Αλλά αυτό δεν λέει και πολλά. Γιατί και με τους 151 μπορούν να κάνουν μεγάλη ζημιά.
Τι να κάνουν; Πρώτον, αυτά που έκαναν ήδη από την πρώτη τετραετία.
Και τώρα με περισσότερη επιθετικότητα, διότι θα ξέρουν ότι τρίτη τετραετία δεν υπάρχει.
Αρα εργασιακά, ασφαλιστικά, περιβαλλοντικά και τέτοια ξεχάστε τα. Θα τα φάει το μαύρο το σκοτάδι.
Δεύτερον, θα ξεπλυθεί και θα παραγραφεί το σκάνδαλο των υποκλοπών. Με σημαίες και με ταμπούρλα.
Και ο Δημητριάδης θα δίνει συνεντεύξεις για την τοξικότητα.
Τρίτον, αυτό που έχετε δει σε απευθείας αναθέσεις, νταλαβέρια και διαπλοκές είναι νηπιαγωγείο σε σχέση μ’ αυτό που πρόκειται να δείτε.
Τέταρτον, αν κάποιος πανηγυρίζει για ενεχόμενη επικράτηση της Ν.Δ., αυτός είναι ο Πάτσης. Που έχει προσημειωμένα τα σπίτια σας και δεν θα ενοχληθεί από κανέναν.
Πέμπτον, θα γίνει μεγάλο γλέντι με τα 33 δισ. του Ταμείου Ανάκαμψης. Στην υγεία των κορόιδων και των μικρομεσαίων.
Και του χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ.
Εκτον, ό,τι κι αν συμβεί στην ελληνική κοινωνία, δεν θα υπάρχουν κανάλια να το μεταδώσουν. Ενημέρωση 107.
Και όλα αυτά με μια αντιπολίτευση με τα μισά ποσοστά, που θα πλακώνεται για το ποιος κάνει καλύτερα τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Τι πρέπει να γίνει λοιπόν; Να τους κόψουμε και τους 150.
Πώς μπορεί να γίνει αυτό;
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε στις τελευταίες εκλογές 600.000 ψήφους. Αν τις ξαναμαζέψει, θα έχει πετύχει τον στόχο του και με το παραπάνω.
Δεν μπορεί φυσικά να τις ξαναμαζέψει όλες. Μπορεί όμως να μαζέψει τουλάχιστον αυτές που έχει στείλει στην αποχή. Που είναι 150.000, δηλαδή περίπου 3%.
Και πώς μπορεί να τις ξαναμαζέψει; Εξηγώντας τι εξουσία έχει παραδώσει το εκλογικό αποτέλεσμα στα χέρια του απίθανου Μητσοτάκη.
Αλλά αυτό σημαίνει να πάρει πίσω χαμένες ψήφους. Και δεν πρόκειται να τις πάρει μιλώντας μόνο για τον Μητσοτάκη.
Πρέπει να μιλήσει και για τον εαυτό του. Γιατί ο εαυτός του είναι ο λόγος που χάθηκαν τόσες ψήφοι.
Επομένως, έχει ελάχιστες ολόκληρες μέρες να σκεφτεί γιατί έχασε τόσες ψήφους. Και να τις διεκδικήσει ξανά με τρόπο ευθύ, τίμιο και ειλικρινή.
Η Αριστερά πότε δεν έχασε μιλώντας τίμια και ειλικρινά. Αλλού είναι το θέμα της.
Ας κάνει λοιπόν τα κουμάντα της. Δεν είναι δύσκολο.
Ο Σχολαστικός
