Υπάρχει μια σειρά από τρόπους να τινάξεις στον αέρα μια ορθολογική συζήτηση και να τη μετατρέψεις σε ανοησία.
Ονομάζονται «ψευδώνυμοι συλλογισμοί» ή «σοφίσματα». Η Νέα Δημοκρατία, σε αυτές τις εκλογές, τους έχει χρησιμοποιήσει σχεδόν όλους.
Ενας από αυτούς είναι το «σκιάχτρο». Παραποιείς αυτό που λέει ο συνομιλητής σου, φτιάχνεις ένα σκιάχτρο με τις διαστρεβλωμένες απόψεις και μετά επιτίθεσαι σε αυτό.
Αυτό μας προέκυψε προχθές το βράδυ με την περίφημη «κυβέρνηση ειδικού σκοπού».
Στη διακαναλική του συνέντευξη ο Τσίπρας ρωτήθηκε αν, σε περίπτωση που δεν τα βρει με τον Ανδρουλάκη για προοδευτική κυβέρνηση συνεργασίας, σκέφτεται κυβέρνηση ειδικού σκοπού με στόχο να εκκαθαρίσει τις υποκλοπές και τα Τέμπη.
Ο Τσίπρας απάντησε κατηγορηματικά ότι δεν υπάρχει τέτοια επιδίωξη. Και ότι στόχος του είναι μια προοδευτική κυβέρνηση μακράς πνοής και σταθερότητας.
«Δεν αποκλείω εκ των προτέρων την πιθανότητα να προκύπτει μια τέτοια συζήτηση την επομένη των εκλογών, αλλά ο στόχος μου δεν είναι μια κυβέρνηση ειδικού σκοπού…»
Αυτά τα είπε ο Τσίπρας την Τρίτη στις 2 το μεσημέρι. Στις 7 το βράδυ η Ν.Δ. θυμήθηκε να σηκώσει χαμό από το «δεν αποκλείω εκ των προτέρων την πιθανότητα…».
«Ο Τσίπρας κάνει πρόταση για κυβέρνηση ειδικού σκοπού!» άρχισαν να φωνάζουν τα σάιτ και τα κανάλια της λίστας Πέτσα.
Ακυβερνησία! Δεν θα πληρώνουν τις συντάξεις! Ο Ερντογάν θα μας φάει το μισό Αιγαίο! Και αυτοί θα προσπαθούν να μας βάλουν φυλακή!
Και αυτά ακριβώς βγήκε και είπε ο Μητσοτάκης στη συνέντευξη που έδωσε στον Χατζηνικολάου.
Ορισμένες παρατηρήσεις. Πρώτον, είναι έκδηλη η ανησυχία του Μητσοτάκη για τυχόν ποινικές ευθύνες.
Ειδικά για τις υποκλοπές, γιατί τα Τέμπη μπορεί και να τα φορτώσει σε άλλους. Οι υποκλοπές κατευθύνθηκαν από το γραφείο του.
Δεύτερον, η συζήτηση βασίζεται σε κατασκευασμένες υποθέσεις, γιατί ο Τσίπρας δεν έκανε καμία πρόταση για κυβέρνηση ειδικού σκοπού.
Τρίτον, αν βγαίνουν τα κουκιά για κυβέρνηση ειδικού σκοπού, θα βγαίνουν και για προοδευτική κυβέρνηση μακράς πνοής. Γιατί να το περιορίσεις;
Και λογικά, αν ο Ανδρουλάκης δεν θέλει μια φορά να μπλέξει με τον ΣΥΡΙΖΑ σε κυβέρνηση συνεργασίας, σε κυβέρνηση ειδικού σκοπού δεν θα θέλει δέκα.
Γιατί ο ειδικός σκοπός απέναντι στη Ν.Δ. τον μπλέκει με τον ΣΥΡΙΖΑ πολύ στενότερα από μια προοδευτική συνεργασία. Κοινή λογική.
Συνεπώς, όλα αυτά δεν έχουν κανένα νόημα. Συζητάμε ανοησίες.
Το χειρότερο, όμως, είναι ότι στο κλίμα ηθικού πανικού που προσπάθησε να σηκώσει η Ν.Δ. έτρεξε να μπει και ο Ανδρουλάκης.
Ο οποίος απάντησε με ένα αυστηρό «όχι» στην πρόταση που ο Τσίπρας δεν έχει κάνει.
Ετρεξε, δηλαδή, να χωθεί στην ηλίθια κατασκευή της Ν.Δ. Για να λέει ότι κάνει διμέτωπο.
Ας αφήσει και αυτός τις ανοησίες. Και ας απαντήσει με ποια από τα προγραμματικά σημεία που έχει θέσει ο ΣΥΡΙΖΑ διαφωνεί.
Γιατί όταν τον ρωτάνε αν θα συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ για την προστασία της πρώτης κατοικίας, λέει: «Ο κύριος Τσίπρας που το 2015 πρότεινε Σεισάχθεια και δεν την έκανε».
Ναι, ρε φίλε, αλλά αυτά ο κύριος Τσίπρας στις δεύτερες εκλογές του 2015 δεν τα έλεγε. Και τις δεύτερες εκλογές του 2015 τις κέρδισε.
Λοιπόν, η κατάσταση είναι η εξής: Κυβέρνηση προοδευτικής συνεργασίας περνάει μόνο μέσα από μια καθαρή νίκη του ΣΥΡΙΖΑ.
Και μετά να τα δούμε όλα. Και τους γενικούς σκοπούς και τους ειδικούς και τα πάντα.
Ο Σχολαστικός
