Είναι τουλάχιστον απεχθές το γεγονός ότι ο Κασιδιάρης βρήκε ως μπροστινό για την κάθοδό του στις εκλογές έναν πρώην αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου.
Στο παρελθόν η Χ.Α. είχε κατεβάσει διάφορους πρώην. Πρώην στρατηγούς και ανώτατους αξιωματικούς του στρατού και της αστυνομίας.
Και αυτό είναι απεχθέστατο. Αλλά αν είναι μια φορά τρομακτικό για τον στρατό, για τη Δικαιοσύνη είναι πολύ περισσότερο.
Γιατί δείχνει ότι, εκτός από τον στρατό, ακροδεξιά παράγκα υπάρχει και στη Δικαιοσύνη.
Και το απεχθέστερο από όλα είναι ότι όλα αυτά τα έχουμε συνηθίσει, τα θεωρούμε φυσιολογικά και δεν μας κάνουν εντύπωση.
Και αυτό είναι χαρακτηριστικό για την ποιότητα της Δημοκρατίας που υπάρχει στη χώρα. Πενήντα χρόνια μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας και 42 από την ένταξη της Ελλάδας στην Ευρώπη.
Μετά τους στρατηγούς λοιπόν, βρέθηκε και ένας πρώην ανώτατος δικαστικός να συμπράξει πολιτικά με τον Κασιδιάρη.
Που είναι καταδικασμένος σε 13,5 χρόνια κάθειρξη για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης.
Που είναι από τους αρχηγούς μιας φασιστικής και ρατσιστικής συμμορίας με πλούσια εγκληματική δράση.
Που είναι γεμάτος τατουάζ με αγκυλωτούς σταυρούς.
Αλλά δεν πειράζει, γιατί ο πρώην αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου τον θεωρεί πατριώτη.
Αυτός ο αντιεισαγγελέας είχε συστήσει πολιτική κίνηση. Με την οποία υποσχόταν να μας απαλλάξει από τους λαθρομετανάστες και τους εθνομηδενιστές.
Και με σύνθημα «η χώρα χρειάζεται έναν εισαγγελέα». Για να φαίνεται από μακριά πόσο δημοκρατικός είναι.
Ο,τι φυσικότερο, λοιπόν, να ξεπλένει τον Κασιδιάρη. Και μάλιστα με αξιώσεις να μπει και στη Βουλή.
Αυτός ο συνταξιούχος δικαστικός, με τα μυαλά και τις απόψεις που κουβαλάει, υποτίθεται ότι τόσα χρόνια υπηρετούσε την επιβολή και την τήρηση των νόμων του ελληνικού κράτους.
Και μάλιστα αξιολογήθηκε και ανέβηκε και μέχρι τα ανώτατα κλιμάκια.
Ολο αυτό είναι ανεπανόρθωτο πλήγμα για το κύρος της ελληνικής Δικαιοσύνης.
Και γεννά και τεράστια ερωτήματα. Έχουμε και άλλους τέτοιου είδους ανώτατους δικαστικούς; Και πόσους;
Και πώς παράγονται και αναπαράγονται εκεί μέσα;
Αυτό είναι μόνο η μία πλευρά του ζητήματος. Αν ισχύει και ότι στο πλευρό του Κασιδιάρη βρίσκεται και οικονομικός μεγαλοπαράγων της χώρας, γίνεται ακόμα πιο πλούσιο το θέμα.
Διότι έχουμε μια τριγωνική σχέση οικονομικών μεγαλοπαραγόντων, δικαστικών και φασισμού ακριβώς μπροστά στα μάτια μας.
Βάλε και λίγο από στρατό, που τον έχουμε δεδομένο.
Η υποστήριξη των Αμερικάνων του λείπει μόνο του Κασιδιάρη και θα καταφέρει να μας κυβερνήσει.
Υπάρχουν και άλλες εξελίξεις σχετικά με το κόμμα Κασιδιάρη. Φαίνεται ότι η Ν.Δ. έχει αλλάξει στάση στο θέμα της καθόδου του.
Πρώτον, γιατί μάλλον καταλαβαίνει ότι αν τον κόψει από τις εκλογές, δεν θα μπορέσει να καρπωθεί τις ψήφους του. Οπότε καλύτερα να κατέβει.
Και δεύτερον, γιατί καταλαβαίνει ότι δεν μπορεί να χτυπήσει αυτοδυναμία.
Επομένως, τη συμφέρει να μπουν όσο το δυνατόν περισσότερα κόμματα στη Βουλή. Ακροδεξιά, κατά προτίμηση.
Γιατί θεωρεί ότι μετά θα μπορέσει εύκολα να εξαγοράσει τους βουλευτές τους.
Αυτό σημαίνει ότι ο Κασιδιάρης μάλλον θα καταφέρει να ξεπεράσει τα νομικά εμπόδια που υποτίθεται ότι του έστησε η Βουλή, με μεγάλη πλειοψηφία.
Πόσο μάλλον που στην προσφυγή του στον Άρειο Πάγο έχει τη στήριξη πρώην ανώτατου δικαστικού.
Και αν τα καταφέρει, αυτό δεν θα είναι καθόλου καλό για το κύρος της Βουλής. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα.
Και όλα αυτά δείχνουν το πολιτικό και ιδεολογικό χάλι της συστημικής Δεξιάς στην Ελλάδα.
Ο Σχολαστικός
