Οταν αποκαλύφθηκε η παρακολούθηση Ανδρουλάκη, η Καϊλή είχε βγει στο Mega και είχε πει ότι και οι δικές της συνομιλίες είχαν υποκλαπεί. Όπως και πολλών άλλων ευρωβουλευτών. Οι υποκλοπές μαστίζουν την Ευρώπη κ.λπ.
Ηταν μια ξεκάθαρη προσπάθεια να βγάλει την κυβέρνηση Μητσοτάκη από το κάδρο της παρακολούθησης Ανδρουλάκη και να την αποδώσει σε καταστάσεις που είναι συνηθισμένες στο Ευρωκοινοβούλιο.
Αυτό έγινε στα τέλη του περασμένου Ιουλίου. Έναν μήνα αργότερα, η Καϊλή επιχείρησε, σε συνεννόηση με το ΕΛΚ, το κόμμα της Ευρωδεξιάς, να μπλοκάρει την επίσκεψη της Επιτροπής PEGA στην Ελλάδα και την ακρόαση του Ανδρουλάκη και του Κουκάκη.
Με το απίθανο επιχείρημα ότι η Επιτροπή πρέπει να πάει πρώτα σε χώρες που παραδέχτηκαν ότι χρησιμοποιούν παράνομο λογισμικό υποκλοπών γιατί «αν μια χώρα δηλώνει ότι δεν το χρησμιοποιεί, δεν μπορεί να υπάρξει περεταίρω έρευνα».
Δηλαδή ότι αφού η ελληνική κυβέρνηση λέει ότι δεν χρησιμοποιεί το Predator, δεν μπορεί το Ευρωκοινοβούλιο να την πιέσει.
Και είπε επίσης ότι ο Ανδρουλάκης και ο Κουκάκης μπορούν να κληθούν αφότου ολοκληρωθεί η κοινοβουλευτική διαδικασία στην Ελλάδα.
Δηλαδή η ανεκδιήγητη Εξεταστική Επιτροπή που ανέλαβε να κουκουλώσει την υπόθεση εξαφανίζοντας μάρτυρες και απειλώντας τον πρόεδρο της ΑΔΑΕ.
Αυτές είναι δύο καραμπινάτες περιπτώσεις που η Καϊλή βγήκε να κάνει πλάτες στην κυβέρνηση Μητσοτάκη την ώρα που το θέμα ήταν η παρακολούθηση του προέδρου του κόμματός της.
Και δεν είναι οι μοναδικές.
Τον Φεβρουάριο του 2022 έγινε στη Βουλή ένα σοβαρό επεισόδιο όταν το προεδρείο απαγόρευσε στον Πολάκη να μιλήσει για το σκάνδαλο Novartis.
Δύο μέρες αργότερα, η Καϊλή έγραψε στα Νέα ένα άρθρο για την τοξικότητα ζητώντας παραδειγματικές ποινές.
Εκεί ζητούσε τον ταχύ καταλογισμό ευθυνών σε όσους εμπλέκονται και όσους σιγοντάρουν τη σκευωρία Novartis, που διέσυρε δέκα πολιτικά πρόσωπα με στόχο την πολιτική και ηθική τους εξόντωση.
«Δέκα άνθρωποι βρέθηκαν στο στόχαστρο μιας συμμορίας που υποχθόνια επιχείρησε να πλήξει ανεπανόρθωτα τη ζωή, την υπόληψη και την τιμή τους» είπε.
Και συμπλήρωσε ότι η επίθεση σ’ αυτά τα πρόσωπα απαντάται μόνο σε απολυταρχικά καθεστώτα και δεν επιτρέπεται να αρχειοθετηθούν οι ευθύνες όσων συντόνισαν μια τέτοια εξτρεμιστική επίθεση σπίλωσης των πολιτικών τους αντιπάλων.
Λίγους μήνες αργότερα, τα πάντα αρχειοθετήθηκαν και το Δικαστικό Συμβούλιο αποφάσισε ότι δεν υπάρχει «σκευωρία Novartis» ούτε συμμορία με σκοπό την εξόντωση οποιουδήποτε.
Αλλά η Καϊλή είχε σπεύσει να κάνει το καθήκον της. Σε τόνους πολύ υψηλότερους από αυτούς που χρησιμοποιούσε το κόμμα της γι’ αυτή την υπόθεση.
Και η αποφασιστικότητα με την οποία υπερασπίστηκε την αθωότητα άλλων πολιτικών διαβάζεται σήμερα υπό άλλο πρίσμα με τα δεδομένα του Qatargate.
Το ότι η Καϊλή ήταν «λαγός» της κυβέρνησης Μητσοτάκη δεν ήταν λοιπόν μυστικό. Απλώς τώρα βρήκε ευκαιρία να το πει ο Ανδρουλάκης.
Που την είδε με τη γίδα στην πλάτη και βρήκε την ευκαιρία να κάνει πολιτική εκκαθάριση του ζητήματος.
Από την άλλη, είναι καταπληκτική και η άνεση με την οποία η κυβέρνηση την πετάει από πάνω της.
Τι δουλειά έχουμε εμείς με την Καϊλή, αυτή είναι πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ, όπως και ο Τσοχατζόπουλος, είπε ο Οικονόμου. Εντάξει, αφήστε τώρα.
Τώρα η κυβέρνηση καλωσορίζει την ταχεία επέμβαση της βελγικής Δικαιοσύνης.
Σύντομα θα καλωσορίσει και τους μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος.
Ολα θα τα καλωσορίσει, αρκεί να μην είναι μέσα στα πόδια της.
Ο σχολαστικός
