Μηδενική ανοχή στην οπαδική βία, έγραφε προχθές μια ιστοσελίδα. Δύο μήνες κεκλεισμένων των θυρών οι αγώνες ποδοσφαίρου.
Αυτό. Μηδενική ανοχή στην οπαδική βία. Έτσι γράφεις όταν είσαι λίστα Πέτσα και το ευχαριστιέσαι.
Κάθε φορά που χοντραίνει το πράγμα, η Πολιτεία συσκέπτεται και ανακοινώνει επείγοντα και αυστηρά μέτρα.
Πόσο βάθος έχουν αυτά τα μέτρα το είδε προχθές όλη η Ελλάδα. Ανακοίνωσαν δύο μήνες κεκλεισμένων των θυρών για το πρωτάθλημα και δεν ήξεραν να πουν αν ισχύει και για το Κύπελλο.
Λες και το πρόβλημα είναι ειδικά το πρωτάθλημα. Χώρια που τους αφήνουν όλα τα άλλα αθλήματα που υπάρχουν για να δημιουργήσουν επεισόδια αν θέλουν.
Και, φυσικά, το να πεις ότι για δύο μήνες οι αγώνες θα γίνονται χωρίς θεατές δεν έχει την παραμικρή λογική.
Απλώς, επειδή η Θάτσερ απέσυρε τις βρετανικές ομάδες από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, κάνουν κάτι παρεμφερές για να νομίζει ο κόσμος ότι προσπαθούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα.
Λοιπόν, ο στρουθοκαμηλισμός δεν πρόκειται να βοηθήσει. Θα πρέπει να δούμε την πραγματικότητα κατά πρόσωπο.
Πρώτον. Υπάρχει ανοχή στην οπαδική βία.
Με εξαίρεση τις περιπτώσεις που υπάρχει νεκρός ή ακραία εξέλιξη σαν την προχθεσινή, τα οπαδικά επεισόδια υποβαθμίζονται συστηματικά.
Και προφανώς αυτοί που τα οργανώνουν και τα υποκινούν μένουν ανενόχλητοι.
Δεύτερον. Οι ομάδες δεν υφίστανται καμία συνέπεια από τη δράση των οπαδών τους.
Εκτός αν γίνει κάτι χοντρό μέσα στο γήπεδο και φάνε κανέναν αποκλεισμό.
Εξω από το γήπεδο οι οπαδοί τους μπορούν να προκαλέσουν όσες καταστροφές θέλουν και να χουλιγκανίσουν κατά βούληση χωρίς η ομάδα να έχει την παραμικρή επίπτωση.
Τρίτον. Υπάρχει άμεση σχέση που συνδέει τις χουλιγκάνικες ομάδες και τα πρωτοπαλίκαρά τους με τις διοικήσεις.
Αλλά θεωρείται ταμπού να το λέμε.
Ακριβώς λόγω των σχέσεων με τις διοικήσεις, οι ομάδες αυτές έχουν ασυλία.
Γιατί τα αφεντικά των ΠΑΕ είναι επιχειρηματίες με δικά τους ΜΜΕ και τεράστια οικονομική δύναμη. Και, φυσικά, με προσβάσεις στην πολιτική και στους πολιτικούς.
Και κανείς δεν έχει την πολιτική βούληση να τους πάει κόντρα. Ούτε σε αυτούς ούτε στη μεγάλη μάζα των φιλάθλων που ψηφίζουν κιόλας.
Επομένως, δεν θα τολμήσει να πάει κόντρα και στους χουλιγκάνους τους.
Αυτός είναι ο λόγος που περιοριζόμαστε πάντα σε οριζόντια μέτρα της πλάκας για τα μάτια του κόσμου.
Είδατε πώς με τη μία που έγιναν τα προχθεσινά ο Άδωνης Γεωργιάδης έσπευσε να ξεπλύνει τα αφεντικά των ΠΑΕ; Δεν φταίνε ο Μαρινάκης, ο Σαββίδης, ο Μελισσανίδης και ο Αλαφούζος για την οπαδική βία, είπε.
Ο Άδωνης Γεωργιάδης. Πού όταν έπεφτε μια πέτρα στο βιβλιοπωλείο του, έδειχνε τον ΣΥΡΙΖΑ ως ηθικό αυτουργό και απαιτούσε καταδίκη.
Καθένας από αυτούς, βέβαια, έχει άλλη άποψη για τους υπόλοιπους, αλλά τέλος πάντων.
Περίεργο, πάντως. Γιατί το κράτος φαίνεται να έχει και τα νομικά εργαλεία και τα τεχνικά για να εξουδετερώσει τους πυρήνες της βίας.
Να κάνει και κάτι χρήσιμο η ΕΥΠ.
Ο λόγος που δεν το κάνει είναι προφανώς ότι δεν θέλει να ενοχλήσει τα αφεντικά. Και τους οπαδούς.
Και, επομένως, φτάνουμε στο ζητούμενο. Αν δεν έχεις την πολιτική βούληση να πας κόντρα στα αφεντικά των ΠΑΕ, και στους οπαδούς, το πρόβλημα δεν πρόκειται να λυθεί.
Οπως και όταν έχεις 35% ανεργία στους νέους και μισθούς της πλάκας. Αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση.
Ο Σχολαστικός
