Τα στελέχη της Ν.Δ. βρήκαν τι φταίει και έχασε ο Μπακογιάννης την Αθήνα. Φταίει, λέει, που πήγε σε ντιμπέιτ με τον Χάρη Δούκα.
Οι εκλογές δεν είναι άσκηση φιλανθρωπίας και ευγένειας, είπε ο Άδωνης Γεωργιάδης.
Και ο Βορίδης είπε κάτι παρεμφερές. Όταν πας σε εκλογές, πας για να κερδίσεις, δεν πας για ανταλλαγή φιλοφρονήσεων.
Αυτό είναι το ένα που τους φταίει. Ο πολιτικός πολιτισμός τούς έκανε ζημιά.
Και το άλλο που τους φταίει είναι ότι με το ντιμπέιτ ο Μπακογιάννης κατέστησε τον Δούκα αναγνωρίσιμο και συμπαθή. Και του έδωσε πόντους.
Από όλα αυτά καταλαβαίνει κανείς πόσο προβληματική και άρρωστη είναι η Δημοκρατία που έχουν μέσα στο κεφάλι τους.
Οταν θεωρούν ότι ο δημόσιος διάλογος και η αντιπαράθεση θέσεων είναι εμπόδια για τις πολιτικές τους επιδιώξεις.
Και όταν θεωρούν ότι η λειψή αναγνωρισιμότητα του αντιπάλου τους είναι πολιτικό πλεονέκτημα που δεν πρέπει να χάσουν.
Σαν να λένε δηλαδή: Τι καθόμαστε και συζητάμε και αφήνουμε τον κόσμο να κρίνει; Αφού μπορούμε να έχουμε τον αντίπαλο απέναντι και να κουνάμε σκιάχτρα πάνω από το κεφάλι του.
Ανταρσύες, κουφοντίνες, Εξάρχεια, τέτοια.
Οπως κουνάγαμε στις εκλογές πάνω από το κεφάλι του ΣΥΡΙΖΑ τον Βαρουφάκη και τα σχέδια εξόδου στη δραχμή.
Και τι βγάζουμε τον αντίπαλο στο προσκήνιο; Αφού μπορούμε με τη λίστα Πέτσα να τον θάψουμε εντελώς, σπέρνοντας στους ψηφοφόρους την άγνοια και την απάθεια.
Και οι μισοί να μην τον ξέρουν όχι μόνο στη φάτσα, αλλά ούτε καν το όνομά του.
Ή και να του κάνουμε καμιά ωραία δολοφονία χαρακτήρα.
Αυτό είναι το μοντέλο τους για τις προεκλογικές αντιπαραθέσεις. Όσο λιγότερος διάλογος, όσο λιγότερο πρόγραμμα, όσο περισσότερη χειραγώγηση, τόσο καλύτερα.
Ρε, δεν ντρεπόσαστε λίγο;
Ο Δούκας είχε στον πρώτο γύρο 14% και ο Μπακογιάννης 41%. Και στον δεύτερο γύρο τού έριξε 12 μονάδες.
Και εσείς αυτό το πολιτικό συμπέρασμα βγάλατε; Ότι κακώς έγινε ντιμπέιτ;
Πολύ καλώς έγινε το ντιμπέιτ. Αφού ο Μπακογιάννης θεωρούσε ότι πάει για περίπατο, γιατί να μην γίνει;
Ισα ίσα, είχε την ευκαιρία να δείξει άνετος και δημοκρατικός εκ του ασφαλούς.
Και να τον πιέσει λίγο με τα Εξάρχεια και τις κάμερες, μήπως τσιμπήσει καμιά ψήφο νοικοκυραίων και κασιδιάρηδων.
Το ότι 60.000 άνθρωποι σηκωθήκανε τη δεύτερη Κυριακή να πάνε να ψηφίσουν τον Δούκα δεν σας λέει κάτι; Στο ντιμπέιτ κολλήσατε;
Ok, προφανώς. Ήταν απίθανη τέτοια ανατροπή στον δεύτερο γύρο, άρα όλα έπαιξαν τον ρόλο τους. Και το ντιμπέιτ.
Από την ώρα που χάσανε, όμως, πρέπει να δουν τους πραγματικούς λόγους που χάσανε, όχι να περιφέρουν τη βαθιά αντιδημοκρατική τους κατάντια.
Ο Δούκας κέρδισε επειδή τον στήριξε ο Κασιδιάρης, είπε ο Κυρανάκης. Αλήθεια;
Είδε κανείς τον Δούκα να κάνει το παραμικρό για να καλοπιάσει τους ψηφοφόρους του Κασιδιάρη; Να τρώει χοιρινά σουβλάκια έξω από στρατόπεδα προσφύγων, π.χ.;
Ή να ζητάει σιδερένιο χέρι του νόμου στα Εξάρχεια και στου Στρέφη;
Ο Μπακογιάννης έχασε προσωπικά, δεν ηττήθηκε η Ν.Δ., λέει ο Πέτσας. Μάλιστα.
Είναι γεγονός ότι οι παρεμβάσεις του Μπακογιάννη στο κέντρο της Αθήνας ήταν αδιανόητες.
Αλλά το να βγουν τόσοι άνθρωποι από την απάθεια να πάνε να τον μαυρίσουν δεν θα μπορούσε να το καταφέρει χωρίς τη βοήθεια της Ν.Δ.
Συνεχίστε στη Ν.Δ. να κρύβεστε πίσω από το δάχτυλό σας, καλά θα σας πάει αυτό.
Ο σχολαστικός
