Σε δεινή οικονομική θέση βρίσκονται χιλιάδες ενοικιαστές σε όλη την Ελλάδα, καθότι οι τιμές ολοένα και αυξάνονται, την ώρα που παράγοντες της κτηματαγοράς εκτιμούν ότι η συνολική κατάσταση θα γίνει ακόμη χειρότερη. Και μάλιστα εν μέσω μια ενεργειακής κρίσης, η οποία πλήττει νοικοκυριά και μικρομεσαίες επιχειρήσεις σε όλη τη χώρα. Άλλωστε ο υψηλός πληθωρισμός, που έχει δραματικές συνέπειες, οφείλεται και στη στέγαση.
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ., υπήρξε ενίσχυση του δείκτη τιμών στη στέγαση 18,8% τον Δεκέμβριο 2021, κάτι το οποίο αποτυπώνει τις μεγάλες συνέπειες στην τσέπη των καταναλωτών.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η τελευταία έρευνα της Eurostat κατατάσσει την Ελλάδα πρώτη με διαφορά ανάμεσα σε χώρες της Ευρώπης όπου οι ενοικιαστές δαπανούν άνω του 50% του εισοδήματός τους για το κόστος στέγασης (ενοίκιο, λογαριασμούς κοινής ωφελείας, κοινόχρηστα).
Πόσο δαπανούμε για στέγαση
Ειδικότερα, το 62,1% των ενοικιαστών στη χώρα μας το 2019 δαπάνησαν άνω του 50% του διαθέσιμου εισοδήματός τους για το κόστος στέγασης, όταν δεύτερη στην κατάταξη ήταν η Ρουμανία με το αντίστοιχο ποσοστό στο 29,4% και η Ισπανία στο 26,2%, δηλαδή σχεδόν στο ήμισυ απ’ ό,τι η Ελλάδα.
Το αντίστοιχο ποσοστό στην Πορτογαλία, τη Γερμανία, τη Γαλλία και την Κύπρο είναι 14,5%, 10%, 8,6% και 4,4%.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το 62,1% που καταγράφεται στην Ελλάδα μόνο «εξωφρενικό» μπορεί να χαρακτηριστεί και παράλληλα μη βιώσιμο για οποιονδήποτε εργαζόμενο!
Αξίζει να αναφερθεί ότι τα άνωθεν ποσοστά αφορούν το έτος 2019. Αν συμπεριλάβουμε και τις αυξήσεις των ζητούμενων ενοικίων που κατεγράφησαν το 2020 και το 2021, κατανοούμε ότι το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο και σε πολλές περιπτώσεις οι ενοικιαστές δαπανούν ακόμη και έναν ολόκληρο μισθό για στέγαση αν πρόκειται για οικογενειακή κατοικία 85 τ.μ. – 110 τ.μ.
Ακόμη και ένας μισθός για το ενοίκιο
Πάντως, η σημερινή κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη. «Σήμερα το ποσοστό του εισοδήματος που δαπανά ο ενοικιαστής στη χώρα μας αγγίζει το 60% – 70% του μέσου μισθού σύμφωνα με τα ζητούμενα μισθώματα, ενώ, αν πρόκειται για οικογενειακή κατοικία 80 τ.μ. – 95 τ.μ. κατασκευής μετά το 2000 στα καλά προάστια του Ν. Αττικής, τότε το κόστος μίσθωσης ξεπερνά τα 800 ευρώ ανά μήνα» αναφέρει στην «Α» o πρόεδρος του Πανελλαδικού Δικτύου e-Real Estates Θεμιστοκλής Μπάκας, προσθέτοντας με νόημα πως «σήμερα σε πολλές περιπτώσεις οι ενοικιαστές δαπανούν ακόμη και έναν ολόκληρο μισθό για στέγαση».
Την ίδια στιγμή οι δύο στους τρεις (ποσοστό 68%) απ’ όσους συμμετείχαν σε έρευνα της Prorata για το TVXS προεξοφλεί αύξηση των ενοικίων μέσα στον επόμενο χρόνο. Στο ερώτημα «σκεπτόμενοι συγκεκριμένα τα ενοίκια στην περιοχή σας, πιστεύετε ότι αυτά σε γενικές γραμμές θα αυξηθούν, θα μείνουν στο ίδιο επίπεδο ή θα μειωθούν μέσα στον επόμενο χρόνο;» το 68% απαντά πως θα αυξηθούν, το 27% πως θα μείνουν τα ίδια και μόλις το 1% εκτιμά ότι θα μειωθούν. Επίσης, το 69% θεωρεί ότι δεν θα μπορέσει ποτέ να αποκτήσει το δικό του σπίτι.
Φτωχοποίηση
Το παραπάνω είναι εύλογο, εφόσον αναλογιστεί κανείς το τι συμβαίνει στη χώρα. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Έρευνας Εισοδήματος και Συνθηκών Διαβίωσης των Νοικοκυριών 2020 της ΕΛ.ΣΤΑΤ., o πληθυσμός που βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικό αποκλεισμό ανέρχεται στο 28,9% του πληθυσμού της χώρας (3.043.869 άτομα).
Το κατώφλι της φτώχειας ανέρχεται στο ποσό των 5.266 ευρώ ετησίως ανά μονοπρόσωπο νοικοκυριό και σε 11.059 ευρώ για νοικοκυριά με δύο ενηλίκους και δύο εξαρτώμενα παιδιά ηλικίας κάτω των 14 ετών.
Για το έτος 2020, το βάθος (χάσμα) κινδύνου φτώχειας ανήλθε σε 26,9% του κατωφλιού του κινδύνου φτώχειας, σημειώνοντας αύξηση σε σχέση με το προηγούμενο έτος. Με βάση το ποσοστό αυτό, εκτιμάται ότι το 50% των φτωχών κατέχουν εισόδημα μικρότερο από το 73,1% του κατωφλιού του κινδύνου φτώχειας.
Γιάννης Αγουρίδης
Πηγή: Η Αυγή
