Η συζήτηση στη Βουλή, που προκάλεσε ο ΣΥΡΙΖΑ –ΠΣ, για την επικείμενη ανακεφαλαιοποίηση – δηλαδή επαναϊδιωτικοποίηση– της Τράπεζας Πειραιώς δεν άφησε καμιά αμφιβολία ότι ως απόφαση είναι πολιτική και όχι οικονομική. Η πρώτη, και κρίσιμη, ήταν όταν αποφασίστηκε, λίγους μήνες πριν, η μη πληρωμή υποχρεώσεων της Τράπεζας προς το Δημόσιο κατόπιν “ρητής εντολής από το SSM (δηλαδή την ΕΚΤ) να μην πληρώσουμε. Να είμαστε ξεκάθαροι γι’ αυτό το πράγμα. Εντάξει;”, πρόσθεσε – για ευνόητους λόγους – και πολύ καθαρά ο πρόεδρος της Τράπεζας Γιώργος Χατζηνικολάου. Αυτό έδινε στο Δημόσιο το 61% των μετοχών της, πληρώνοντάς το, όμως, σε αφάνταστα υψηλές τιμές, για να επιβάλουν τώρα να τις πωλήσει σε απίστευτα χαμηλές τιμές.
Ακόμη προκλητικότερα πολιτική ήταν η απόφαση να κατέβει το ποσοστό του ΤΧΣ κάτω από τη, λεγόμενη, καταστατική μειοψηφία (non blocking minority) του 34% μέσω της απαγόρευσής του να συμμετέχει στην αύξηση του κεφαλαίου της. Αυτή ήταν η δεύτερη πολιτική απόφαση. Γιατί αυτό; Διότι το ΤΧΣ, θέλει να ωφεληθεί από τη μελλοντική ανάκαμψη της μετοχής και “όχι να συνδιοικήσει την Τράπεζα”, δήλωσαν, απερίφραστα, οι εκπρόσωποι του ΤΧΣ. “Δεν υπάρχει ιδιαίτερη διάθεση, από μέρους του γενικού συμβουλίου, το ποσοστό του ΤΧΣ να πέσει πολύ κάτω από το 33%” δήλωσε ο πρόεδρος του Διοικητικού του Συμβουλίου κ. Α. Βερύκιος θέλοντας, ίσως, να αμυνθεί ταυτόχρονα και έναντι της δηλωμένης πρόθεσης παραγόντων της κυβέρνησης να πέσει το ποσοστό, χάριν των ιδιωτών που έτσι θα σπεύσουν, και κάτω ακόμη του 20%! Στο σημείο αυτό της συζήτησης, που είναι κλειδί, η Έφη Αχτσιόγλου επισήμανε ότι ο διευθύνων σύμβουλος της Πειραιώς Χρήστος Μεγάλου ισχυρίζεται πως “έχει την πλήρη υποστήριξη για οποιαδήποτε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, οπουδήποτε και αν αυτή οδηγήσει το Δημόσιο, από το ΤΧΣ. Στην πραγματικότητα λέει ότι έχει λευκή επιταγή γι’ αυτή την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, χωρίς κανέναν όρο από το Δημόσιο”. Τόσο απλά.
Γιατί αυτή η απόφαση βίαιου περιορισμού, όμως, του ποσοστού του ΤΧΣ, δηλαδή του Δημοσίου, σε μειοψηφικό ποσοστό; Διότι “μόνο με αυτή τη συνθήκη εκτιμάται ότι μπορεί να επιτευχθεί η στήριξη της τράπεζας με ιδιωτικά κεφάλαια σε διατηρήσιμη βάση” παρενέβη και είπε ο Διοικητής της Τράπεζας Ελλάδος κ. Γιάννης Στουρνάρας. Σαφές, όσο και ότι αυτή την “προσέλκυση” την πληρώνει αδρά το Δημόσιο για να συμβεί. Έτσι φτάνουμε σε μία ακόμη πολιτική απόφαση που λέει ότι οι ιδιώτες πρέπει να διοικούν τις τράπεζες. Το είπε επίσης ο κ. Στουρνάρας αυτό και του απάντησε με ερώτηση ο Ε. Τσακαλώτος. «Γιατί ο κ. Στουρνάρας είπε ότι δεν ήταν σωστή η εμπειρία των δημοσίων τραπεζών; Λες και η κρίση του 2009 έγινε επειδή οι τράπεζες ήταν δημόσιες. Εμείς αντίθετα πιστεύουμε ότι πρέπει να υπάρχει ένας ισχυρός δημόσιος πυλώνας στο τραπεζικό σύστημα».
Για να εξυγιανθεί η Τράπεζα δεν υπάρχει άλλη λύση υποστήριξε ο κ. Σταϊκούρας, κι αυτό είναι κάτι απαραίτητο αν θέλουμε να χρηματοδοτήσουμε την οικονομική δραστηριότητα. Και αμέσως προχώρησε στο γνωστό του σωσίβιο ότι γι’ αυτά που συμβαίνουν και στις τράπεζες φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο Αλέκος Φλαμπουράρης του υπενθύμισε, εύλογα, ότι έναντι των αδιέξοδων καταστάσεων που κληρονομήθηκαν το 2015 “σας παραδώσαμε τη χώρα με 37 δισ. μαξιλάρι ασφαλείας, δηλαδή γεμάτα ταμεία και με ανάπτυξη που έτρεχε με 2,8%”.
Όμως, γιατί θέλουμε να διασωθεί η Πειραιώς, να μείνει το Δημόσιο με – τουλάχιστον – ικανή καταστατική πλειοψηφία; Ασφαλώς για να παίξει θετικό ρόλο στην οικονομία. Υπάρχει ωστόσο και η κοινωνία. Είναι τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά που τα έχει δανειοδοτήσει. Πώς θα ρυθμισθούν; Αλλά και οι τραπεζοϋπάλληλοι. Η Πειραιώς, αυτή τη στιγμή, απολύει υπαλλήλους, κλείνει καταστήματα. Συνδέονται κι αυτά με το σχέδιο επαναϊδιωτικοποίησής της. Η συζήτηση γι’ αυτή πρέπει να τα περιλαμβάνει.
