Θεματική συζήτηση: Δικαιοσύνη και θεσμική ακεραιότητα
Θα θέσω δύο θέματα γιατί ακούστηκε κάτι προηγούμενα. Το πόθεν έσχες δεν είναι ζήτημα ότι οι πολιτικοί αθωώνουν τους εαυτούς τους διότι η πλειοψηφία είναι από δικαστές στο πόθεν έσχες, είναι ζήτημα πολιτικής βούλησης, κυβερνητικής διότι έχει έλθει επανειλημμένα το θέμα και δεν ψηφίζεται να υπάρχει στο πόθεν έσχες και το ποιες ρυθμίσεις γίνονται και στα δάνεια και το πόθεν κλπ., αυτό δηλαδή που υπάρχει για κάθε Έλληνα. Έχω δάνειο 700.000 ευρώ και είμαι βουλευτής, θέλω τρεις ζωές και 40 βουλευτικές θητείες. Υπάρχουν είκοσι (20) τουλάχιστον τέτοιες περιπτώσεις διακεκριμένων πολιτικών προσώπων.
Ταυτόχρονα δύο κόμματα στη χώρα μας, εκ των πραγμάτων, από την πορεία τους, από το πάνω κάτω στην απήχησή τους τα προηγούμενα χρόνια έχουν δανειακές υποχρεώσεις της τάξης των 400 εκατομμυρίων έκαστο ή και μισό δις και δεν μιλάει κανείς για αυτό την ίδια ώρα που εκπλειστηριάζονται σπίτια κλπ. Αυτά, με συγχωρείτε για την έκφραση, βγάζουν μάτι για τον απλό πολίτη και ύστερα λέμε η αποχή, γιατί δεν ψηφίζουν, γιατί δεν πηγαίνουν. Υπάρχουν πολλά θέματα, έθεσε αρκετά ο κ. Σκανδαλίδης, για αυτό θέτω κι εγώ κάποια τέτοια ζητήματα.
Επίσης για το ζήτημα της χρεωκοπίας της χώρας, φοβάμαι πως δεν ήταν κάτι τυχαίο, δεν μας ήλθε εξ ουρανού, δεν ήταν κάτι ενδημικό και σίγουρα δεν φταίνε οι δικαιωματιστές για αυτό που διεκδικούσαν περισσότερα δικαιώματα κοινωνικά, ελευθερίες κλπ. Υπήρξαν πολιτικές, υπήρξαν κυβερνήσεις, υπήρξαν πλειοψηφίες που άσκησαν συγκεκριμένες πολιτικές και που οδήγησαν στη χρεωκοπία, δια παραλείψεων ναι διότι μπήκε και στη συζήτηση, δι’ επιλογών ναι, δια της ενδεχόμενης διαπλοκής ναι βεβαίως, δια των υπερεξοπλισμών επίσης βεβαίως, δια των διπλών ελλειμμάτων που ακούστηκε το πρωί επίσης.
Άρα να είμαστε σαφείς, ειλικρινείς, καθένας να πάρει τις ευθύνες του για να μην επαναληφθούν πολιτικές που θα οδηγήσουν ενδεχομένως σε μια νέα χρεωκοπία. Πόσοι γνωρίζετε, αναφέρομαι κυρίως στα νεότερα παιδιά, ότι σήμερα η χώρα μας χρωστάει σαφώς περισσότερα δισεκατομμύρια από όταν μπήκαμε στα μνημόνια; 400 δισεκατομμύρια. Απλώς έχει πέσει το ποσοστό επειδή έχει ανέβει το ΑΕΠ στο 170% ενώ ήταν στο 220. Δεν είναι λοιπόν τα πράγματα τόσο ούτε ευνοϊκά, χρειάζεται πολλή μεγάλη ειλικρίνεια για τις αιτίες που έφτασε η χώρα στη χρεωκοπία.
Έρχομαι σ’ αυτό που υπαινίχθηκα και στον πρώτο κύκλο, είναι αδύνατον να μη μιλήσω, το θεωρώ υποχρέωσή μου, νομίζω όλων μας, με αυτά που ασχολείται η ελληνική κοινωνία τα τελευταία τρία χρόνια σε μεγάλο βαθμό και δεν είναι τα εκλογικά αποτελέσματα, υπαινιχθήκατε κάτι προηγουμένως κ. Τσίμα, που αυτά τα σβήνουν δίπλα με τους τίτλους, Τέμπη, Πύλος και οι τηλεφωνικές συνδιαλέξεις και υποκλοπές.
Είναι βαρύτατα, όχι ισοϋψή τα ίδια, δύο εξ αυτών είναι και στη δικαστική διερεύνηση, είναι βαρύτατα πλήγματα στο κράτος δικαίου και έχει ευθύνες και η δικαιοσύνη στο ανώτατο δυνατό της επίπεδο διότι όταν θίγεται κυβέρνηση, πόσω μάλλον στο ανώτατο επίπεδο μέσα από τέτοιες υποθέσεις βρίσκουν τον τρόπο να δίνουν την εντύπωση, είμαι προσεκτικός α’ αυτά που λέω, ότι συμμετέχουν στη συγκάλυψη τεράστιων πληγμάτων του κράτους δικαίου. Δεν είναι πληρωμένοι όλοι αυτοί στην Ευρώπη που βγάλανε ότι βγάλανε για τη χώρα μας.
Χθες η αρμόδια επίτροπος είπε ότι για το ναυάγιο της Πύλου η Frontex κατέθεσε ότι τέσσερις φορές είχε ειδοποιήσει την ετοιμότητά της για αεροδιασώσεις και δεν απάντησε ποτέ το ελληνικό λιμενικό. Επιχειρησιακά λάθη; Να εξεταστούν. Πέρασε ενάμισης χρόνος, μιλάμε για 600 ανθρώπους.
Για τα Τέμπη, γνωρίζουμε όλοι μας πάρα πολύ καλά, ότι υπάρχει σε εκκρεμότητα ένα ολόκληρο κίνημα, μια κίνηση, μια κοινωνική αντιπολίτευση που θέτει το ζήτημα να υπάρξει κοινωνική δικαιοσύνη με ταχύτητα και έρχομαι και κλείνω, διότι το έζησα πάρα πολύ κοντά, υπήρξα μέλος της Εξεταστικής Επιτροπής για τις υποκλοπές, ήμουν ταυτόχρονα στη Διάσκεψη των Προέδρων και στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας για έξι μήνες, με συγχωρείτε ξέρετε πάρα πολύ καλά επειδή είμαι και παλαιότερος σε ηλικία ότι έχω ζήσει κάθε μέρα της μεταπολίτευσης, τέτοιο πράγμα δεν έχω ξαναδεί, τέτοια μεθόδευση για αποσιώπηση, τέτοια παρασυνταγματική λειτουργία για να φαίνονται όλα απόρρητα, για να μην έλθει μπροστά μας η αλήθεια, για να μην καλούνται αυτοί που έχουν τις εταιρείες, για να μην αποκαλύπτεται ότι το ελληνικό κράτος – δεν το ξέραμε καν, αφού υποβάλλαμε τα πορίσματα, ύστερα καθημερινές εφημερίδες και όχι η ερευνητική δημοσιογραφία που έπαιξε τον πρώτο ρόλο σ’ αυτή την υπόθεση αλλά καθημερινές εφημερίδες αποκάλυψαν ότι το ελληνικό κράτος – είχε κάνει κτήση, εμπορία και χρήση του predator.
Είναι και τα τρία κακουργηματικά. Δεν το ξέραμε εμείς καθόλου, δηλαδή, δεν είχαμε φτάσει ποτέ στο σημείο, λέγαμε μήπως υπήρχε καμία υπεργολαβική σχέση μ’ αυτή την υπόθεση που είχε συγκλονίσει όλη την Ευρώπη, μήπως κάποιοι κακοί άνθρωποι.. Τίποτα, ήταν οι θύλακες προφανώς μέσα στο ίδιο το σύστημα, στο καθεστώς, από μπροστά μας πέρασαν εισαγγελείς οι οποίοι λέγανε δεν μιλάμε σε βουλευτές διότι έτσι μας έχουν πει, υπάρχει τάδε νομολογία του τάδε νόμου, από μπροστά μας πολιτικά πρόσωπα.
Τα πολιτικά πρόσωπα δεν εξετάστηκαν ποτέ, επί δύο χρόνια, από την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, δεν έχει κληθεί κανένας να εξεταστεί για αυτό το τεράστιο σκάνδαλο που φτάνει μέχρι την κορυφή της κυβέρνησης και αφορούσε από τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ. Το μεγαλύτερο σκάνδαλο της μεταπολίτευσης, χωρίς καμία αμφιβολία το τι συνέβη στη χώρα μας και δημιούργησε και ένα κλίμα ανασφάλειας απίστευτο. Συγκάλυψη.
Τα πορίσματα αν τα δείτε, το απόρρητο υποτίθεται πόρισμα το οποίο υποτίθεται κατατέθηκε και από την πλειοψηφία, με συγχωρείτε, ας κάνει τον κόπο ο οποιοσδήποτε να το δει, δηλαδή σαν να μην πέρασε από μπροστά μας τίποτα. Πέρασαν πρέσβεις, λειτουργοί, ΕΥΠ, αξιωματούχοι, όσους άφησαν να περάσουν, μια πλειοψηφία έλεγε: οι εξής τρεις που το φέρνουν αυτό δεν θα έλθουν, είναι κάπου στο εξωτερικό. Μα θα πούμε στους δικηγόρους τους να μας στείλουν μια απάντηση και μέναμε με το στόμα ανοιχτό και εμείς όσοι ασχολούνταν.
Και στη δημόσια σφαίρα τι μας λέγανε; Δεν ασχολείται ο κόσμος μ’ αυτά μωρέ, ακρίβεια, η ενέργεια ήταν τότε, η ρήτρα αναπροσαρμογής, άστο μωρέ τώρα. Και ύστερα έγιναν και τα Τέμπη και τα άλλα, ήλθε και το εκλογικό αποτέλεσμα και εντάξει. Κλείνω εδώ, δεν γίνεται έτσι και να μιλάμε εξ απαλών ονύχων περί δικαιοσύνης, περί δικαίου, περί κράτους δικαίου, περί θεσμικών αντιβάρων, περί θεσμικών βημάτων που έχουν γίνει.
Φέρανε οι δύο ανεξάρτητες αρχές τα πάντα, ότι μπορέσανε, δεν τους έδινε το κράτος τη δυνατότητα να έχουν μητρώο να καταγράφουν αυτά που εκ του συντάγματος έπρεπε να καταγράψουν, πέσανε στον κάλαθο των αχρήστων.
Κλείνω με το εξής, ένας κατά το νόμο, κατά το Σύνταγμα είχε δικαίωμα σε όλη αυτή τη δημόσια συζήτηση που έγινε τι είναι απόρρητο και τι δεν είναι απόρρητο να άρει το απόρρητο, αυτός που ήταν πολιτικά προϊστάμενος για την ΕΥΠ, ο ίδιος ο πρωθυπουργός από ότι γνωρίζετε είχε αναλάβει πολιτικός προϊστάμενος για την ΕΥΠ, ο νόμος του επέτρεπε σ’ αυτόν και μόνο να άρει το απόρρητο να μπορέσει να γίνει μια ουσιαστική συζήτηση. Δεν έγινε.
