Είναι γνωστό ότι ο Θεός μάς τον έστειλε τον Μητσοτάκη μας. Οι αθλιότητες των συριζαίων ότι το έκανε γιατί του είχαν τελειώσει οι ακρίδες δεν μπορούν να πλήξουν τα φιλοκυβερνητικά αισθήματα των εργαζομένων που πίνουν νερό στο όνομά του.
Ο πρωθυπουργός μας δεν σταματά να μας εκπλήσσει. Σε ένα από τα τελευταία του κατορθώματα, ως Μωυσής, ανέβηκε στη μηχανή του χρόνου και μας φέρνει εντολές για τα εργασιακά κατευθείαν από τον Μεσαίωνα. Μέτρα δοκιμασμένα στους αιώνες, που λέeι ο λόγος. Οι εντολές του Μωυσή μεταφράστηκαν από τον πολυμήχανο Χατζηδάκη και φτάνουν σε μας φρέσκες και καυτές, σαν βραστά αυγά στις μασχάλες.
Το αναχρονιστικό 8ωρο καταργείται. Αυτός ο βραχνάς να ψάχνεις κάθε μέρα τι θα κάνεις στον ελεύθερο σου χρόνο λαμβάνει τέλος. Μην ακούτε τους τεμπελχανάδες συριζαίους. Το 10ωρο, μην σας πούμε το 12ωρο, είναι ευλογημένο από τον θεό και τον Σύνδεσμο Βιομηχάνων.
Η καλύτερη κυβέρνηση από την εποχή των δεινοσαύρων, τα έχει σκεφτεί όλα. Τώρα, λοιπόν, ο καημενούλης ο εργοδότης δεν θα αναγκάζεται να αυθαιρετεί, αφού η αυθαιρεσία κατοχυρώνεται με νόμο. Αφήστε που επέρχεται και μια κοινωνική ειρήνη μεταξύ των εργοδοτών. Διότι ακόμα και αν κάποιος δεν αυθαιρετούσε και πλήρωνε υπερωρίες και τα τοιαύτα, τώρα ούτε αυτός θα χρειάζεται να το κάνει κι έτσι όλοι μαζί θα είναι μια ωραία αυθαίρετη ατμόσφαιρα. Ποιος τους πιάνει τους νόμιμους!
Αν σε κάτι έχει δίκιο ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι ότι ο εργαζόμενος δεν είναι ισότιμος με τον εργοδότη. Με το νομοσχέδιο για τα εργασιακά ο εργαζόμενος γίνεται ανώτερος. Μπορεί πλέον να πηγαίνει στον εργοδότη του με σκληρό ύφος και να του λέει: «Άκου να σου πω. Θέλω να κάνω απλήρωτες υπερωρίες». Κι ο εργοδότης ζαρωμένος στην καρέκλα του, με φανερό το αίσθημα κατωτερότητας, να μην μπορεί να του το αρνηθεί.
Ο εργαζόμενος πλέον μπορεί ανέμελος να κάνει τα 10ωρα του ωραία ωραία και κάποια στιγμή, αντί να πληρώνεται τις υπερωρίες και να ρουφάει αχόρταγα το αίμα της εργοδοσίας, να παίρνει το ρεπό του και να πηγαίνει να μαζεύει ελιές.
Τι θα πει ότι μπορεί να μην έχει ελιές; Να φυτέψει! Ελαιοπαραγωγός χώρα είμαστε! Αρκετά με τους τεμπέληδες που δεν έχουν στο βιογραφικό τους μια εξειδίκευση στα ραβδιστικά μηχανήματα και θέλουν και να προσληφθούν.
Αν, τέλος πάντων, δεν το έχετε με τις ελιές, αναλογιστείτε ότι θα είμαστε πλέον η πρώτη χώρα στην Ευρώπη σε τριήμερα στη Μύκονο ανά εργαζόμενο.
Αμ, το άλλο; Κάθε εργαζόμενη μητέρα θα βρίσκει πλέον χρόνο να γυμνάζεται με personal trainer, να επισκέπτεται το tennis club, να κάνει ζωάρα.
Οι μίζερες σκέψεις ότι δεν θα έχει ούτε χρήματα ούτε κουράγιο να τα κάνει όλα αυτά είναι μαρξιστικά κατάλοιπα των αριστερούληδων.
Με τον νέο νόμο ο Μητσοτάκης και ο Χατζηδάκης, που ο θεός να μας κόβει πληρωμένες υπερωρίες και να τους δίνει μέρες, φέρνουν και άλλο αέρα νεωτερικότητας και εκσυχρονισμού. Τι αέρα; Σίφουνα φέρνουν που μας παίρνει και μας σηκώνει πολύ ψηλά.
Πάνε πια οι αναχρονιστικές συμβάσεις. Ατομικότητα παντού. Οι ατομικές συμβάσεις είναι το sequel της ατομικής ευθύνης που έσπασε ταμεία στην πανδημία. Και γιατί αυτό; Γιατί ένας μόνος του είναι πιο δυνατός από πολλούς μαζί. Τι όχι; Να χάνουν χρόνο οι εργαζόμενοι με σωματεία και τέτοια κομμουνιστικά και να μένουν οι ελιές αμάζευτες; Τα είπαμε, μην τα ξαναλέμε… Όλοι τα ξέρουν αυτά… Και οι εργοδότες καλύτερα… Οι οποίοι θα μπορούν και με το νόμο να ελέγχουν τις συνδικαλιστικές οργανώσεις. Και μην αρχίσουν πάλι οι συριζιασμένοι τις γκρίνιες. Χάνει που χάνει ο κάθε εργοδότης το πάνω χέρι στη σχέση του με τον εργαζόμενό του, να μην έχει κι αυτός μια χαρά, κάτι να παίζει ο έρμος;
Το πιο σημαντικό, όμως, το αφήσαμε για το τέλος. Πλέον με τόσες ζωές λάστιχο, η Ελλάδα μας θα είναι η πρώτη λαστιχοπαραγωγός χώρα στην Ευρώπη! Νιώστε περηφάνια, βρε κουτά! Τι σας ζητάνε;
Παπαλάμπραινα
