Στην Ελλάδα εγκαταστάθηκε ένα σύστημα παρακολούθησης που παραπέμπει σε ολοκληρωτικά καθεστώτα, επεσήμανα το πρωί μιλώντας στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ. Όσα δεν απαντώνται από τον Αύγουστο, πυκνώνουν, με ονόματα, νούμερα, τοποθεσίες και συγκεκριμένες μεθόδους. Η κυβέρνηση στην Εξεταστική, βασιζόμενη στην πλειοψηφία της δεν κάλεσε για κατάθεση επίμαχα, βασικά πρόσωπα, Δημητριάδη, Λαβράνο, Μπίτζιο. Παρακολουθούνταν και πρόσωπα που χειρίζονταν μεγάλες οικονομικές υποθέσεις. «Νιάου νιάου στα κεραμίδια» κάνει ο κ. Μητσοτάκης και θα έπρεπε να είχε δώσει πειστικές απαντήσεις ή να είχε παραιτηθεί. Ακολουθούν ορισμένα σημεία από όσα είπα:
Για τις παρακολουθήσεις:
Στην Ελλάδα εγκαταστάθηκε ένα σύστημα διακυβέρνησης, ένα σύστημα παρακολούθησης που παραπέμπει σε ολοκληρωτικά καθεστώτα, τα οποία σε καμία περίπτωση δεν έχουν να κάνουν με μια καλώς εννοούμενη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος. Όλα αυτά, τα οποία από τον Αύγουστο δεν απαντώνται, ως στοιχεία, ως αναφορές, ως καταγγελίες, πυκνώνουν με συγκεκριμένα ονόματα. Επτά εκατομμύρια λένε ότι στοίχισε το Predator, το πλήρωσε η ΕΥΠ και το κάλυψε μέσα από άλλες συμβάσεις. Μεσοτοιχία με τις εγκαταστάσεις του Ναυτικού στη ΣΔΑΜ, στα υπόγεια της Αγίας Παρασκευής, με συγκεκριμένα ονόματα αξιωματικών που είχαν αποσπαστεί από την Ελληνική Αστυνομία, λειτουργούσε. Με μια κυβέρνηση που έκανε τα πάντα στην Εξεταστική Επιτροπή, βασιζόμενη στην πλειοψηφία της, τα επίμαχα πρόσωπα, τα βασικά πρόσωπα να μη τα καλέσει να καταθέσουν, ο κ. Δημητριάδης, ο κ. Λαβράνος, ο κ. Μπίτζιος. Έκτοτε υπάρχουν πολύ περισσότερα ονόματα. Εδώ υπάρχουν ερωτήματα που παραμένουν αναπάντητα. Τα πρόσωπα υπό παρακολούθηση χειρίζονταν μεγάλες οικονομικές υποθέσεις είτε αυτές αφορούσαν τα σκουπίδια, είτε το Ταμείο Ενεργειακής Μετάβασης, είτε το Ταμείο Ανάκαμψης. Τι κάνει «νιάου νιάου στα κεραμίδια»; Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κάνει «νιάου νιάου στα κεραμίδια», ο οποίος έχει την απόλυτη και την πρώτη ευθύνη γι’ αυτό το οποίο ζούμε. Κατά τη γνώμη μου ένα πράγμα μπορεί να γίνει: ή απαντάει με πειστικά επιχειρήματα ή παραιτείται. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος.Για τις καταγγελίες σχετικά με την «Κιβωτό του Κόσμου»: Πέρα από το σκέλος της διερεύνησης των καταγγελιών, που έχει πάρει το δρόμο της και καλό είναι, όσο γίνεται πιο γρήγορα, να μάθουμε την αλήθεια σε όλες τις διαστάσεις της, οφείλουμε να βγάλουμε ορισμένα συμπεράσματα για τον ρόλο της Πολιτείας. Θεωρώ ότι, τελικά, όπου υπάρχει ένα ισχνό κοινωνικό κράτος, δημιουργούνται οι συνθήκες, σε κάθε είδους δομές τέτοιου τύπου, να εκδηλώνονται φαινόμενα σαν κι αυτά τα οποία καταγγέλλονται. Θα σας πω κάτι για την «Κιβωτό». Φέτος δόθηκε η δυνατότητα να υπάρχει σχολείο αποκλειστικά για τα παιδιά της «Κιβωτού». Αυτό είναι καλό ή, τελικά, συντείνει σε αυτό που είπε πριν από λίγο ο κ. Πλεύρης, στον κίνδυνο της ιδρυματοποίησης; Αυτό που έχουμε ανάγκη σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι να υπάρχει, όχι μόνο ισχυρός ελεγκτικός μηχανισμός -αυτός είναι απαραίτητος- αλλά και ένα κατάλληλο προσωπικό, ψυχολόγοι, κοινωνιολόγοι. Δεν μπορεί όλο αυτό να βασίζεται μόνο στους εθελοντές, στους «φιλεύσπλαχνους». Θα σας πω, πολύ συγκεκριμένα, τι έκανε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με υπουργό την κ. Φωτίου. Σε μια κατάσταση που ήταν ανύπαρκτος ο σχεδιασμός, επί 30 – 40 χρόνια, στο ελληνικό κράτος και επαφίεται στις πρωτοβουλίες κάποιων ιδιωτών, κάποιων ευαίσθητων ή «ευαίσθητων» ή πονηρών παραγόντων, το πρώτο που έκανε ήταν μια καταγραφή για το τι ακριβώς συμβαίνει με αυτή την πανσπερμία των δομών. Το δεύτερο, το πιο ουσιαστικό απ’ όλα, που δυστυχώς η κυβέρνηση της ΝΔ το έβαλε στον «πάγκο», ήταν ότι ενέταξε στο ΕΣΠΑ εκείνης της περιόδου ένα πρόγραμμα για 100 λεγόμενα Σπίτια του Παιδιού, για να υπάρχει η δυνατότητα εκεί να αναφέρονται καταγγελίες, να συνδράμουν παιδιά που έχουν ανάγκη και βρίσκονται σε κίνδυνο κακοποίησης. Δεν έχω διάθεση ανταγωνισμού, να βγάλουμε συμπεράσματα και να βάλουμε τα θεμέλια μιας διαφορετικής αντιμετώπισης. Όπου υπάρχει φτώχεια, εγκατάλειψη, αυτά αποτελούν το φυτώριο για επικίνδυνα φαινόμενα και κακοποιήσεις.
ΣΚΑΪ
