Η αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών δεν είναι πρωτίστως ένα επικοινωνιακό ζήτημα, έτσι όπως επιλέγει να το αντιμετωπίζει η κυβέρνηση, αλλά μια σύνθετη πρόκληση που αφορά την πρόληψη, την επιστημονική συμβολή των δασολόγων για την κατάσβεση, το επαρκές προσωπικό, τον κατάλληλο εξοπλισμό. Μιλώντας νωρίτερα στην εκπομπή του ΑΝΤ1 «Καλοκαίρι Μαζί», με τον Γιώργο Γρηγοριάδη και την Ηρώ Ράντου, σημείωσα ότι η κυβέρνηση κινήθηκε με ένα παλιό σχέδιο, αναντίστοιχο των νέων αναγκών και κινδύνων, κάτι που αποτυπώθηκε και στις ελλείψεις προσωπικού, γι’ αυτό έχουμε φέτος τις περισσότερες καμένες εκτάσεις με λιγότερες φωτιές. Ακολουθούν μερικά σημεία από όσα είπα:
Τη συζήτηση στη Βουλή για τις πυρκαγιές την επιβάλλει η ίδια η πραγματικότητα. Αυτά τα οποία ζήσαμε αυτό το καλοκαίρι πρέπει, το λιγότερο, να μας σοκάρουν. Άρα, δεν γίνεται με πρωτοβουλία του πρωθυπουργού, γίνεται μέσα από την πίεση της πραγματικότητας και την πίεση των δυνάμεων της αντιπολίτευσης, που είχαν ζητήσει αυτή τη συζήτηση. Το θέμα είναι εάν θα ακούσουμε ένα καινούργιο σχέδιο. Διότι αν θεωρούμε ότι αυτά τα οποία έχουν γίνει μέχρι τώρα μας καλύπτουν, αυτό θα σημαίνει ότι είμαστε κατώτεροι των περιστάσεων και ότι υπάρχουν εγκληματικές, πλέον, ευθύνες.
Για να τα βρούμε μεταξύ μας -και πρέπει να τα βρούμε μεταξύ μας σ’ αυτό το ζήτημα- θα πρέπει η κυβέρνηση να απαγκιστρωθεί απ’ αυτά τα οποία έχει κάνει μέχρι τώρα και από την αντίληψη ότι πρέπει να απαντά σε τέτοιου είδους ζητήματα μόνο με επικοινωνιακή διαχείριση. Είναι ακόμα νωπές οι δηλώσεις του πρωθυπουργού, αρχές Ιουλίου, ότι είμαστε πανέτοιμοι. Μπορεί κανείς αυτή τη στιγμή να πει ότι ήμασταν πανέτοιμοι; Όταν, φέτος, με λιγότερες δασικές πυρκαγιές κατά 52% έχουμε τριπλασιασμό στα αποτελέσματα αυτών των πυρκαγιών;
Άρα θέλουμε ένα σχέδιο το οποίο θα ξαναδεί το θέμα των αρμοδιοτήτων όλων των εμπλεκόμενων φορέων. Θέλουμε ένα σχέδιο το οποίο θα ενισχύσει την πρόληψη. Θέλουμε ένα σχέδιο το οποίο θα ξαναδεί και θα ενσωματώσει την επιστημονική γνώση στην υπόθεση της κατάσβεσης. Να καλυφθούν τα πάνω από 3.500 κενά πυροσβεστών.
Το 2019 ο ΣΥΡΙΖΑ παρέδωσε στην τότε κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας όλο αυτό που σας περιέγραψα πριν, με τη μορφή σχεδίου νόμου στο οποίο είχαμε ενσωματώσει το πόρισμα της επιτροπής Goldammer. Δηλαδή, ποιος την ώρα της κρίσης αναλαμβάνει πρωτοβουλία και πως συντονίζει τους εμπλεκόμενους φορείς. Ο ρόλος του υπουργείου θεωρητικά θα έπρεπε να είναι αυτός, κατά τη γνώμη μου, όμως, θα ταίριαζε πιο πολύ ένα μοντέλο Εθνικής Αρχής για την Πολιτική Προστασία, κάτι που θα εξασφάλιζε μία συνέχεια κι όχι ένας υπουργός που κι αυτός, με βάση τους εκάστοτε ανασχηματισμούς, θα άλλαζε. Εκεί θέλουμε ανθρώπους οι οποίοι θα ασχοληθούν με ένα πράγμα, το οποίο δεν πρέπει να μας χωρίζει, όπως είπατε κι εσείς.
Οι αρμοδιότητες δεν αφορούν την καταστολή. Για παράδειγμα, όταν ήμουν υπουργός Εσωτερικών έλυσα ένα θέμα που είχε να κάνει με το ποιος έχει την αρμοδιότητα να καθαρίζει τα ρέματα και τα ποτάμια. Διότι τότε ίσχυε το παράλογο ότι άλλα είχε ο ένας δήμος, άλλα ο επόμενος που ακολουθούσε τον ρου αυτού του ποταμού και άλλα η περιφέρεια. Και είπαμε ότι όλα θα τα έχει η περιφέρεια. Το λέω ως παράδειγμα παρέμβασης για να καταλάβει ο κόσμος. Από εκεί και έπειτα, θα πρέπει να ξαναδούμε αυτό το οποίο έχει εντοπιστεί το τελευταίο διάστημα, ότι το Πυροσβεστικό Σώμα και όλος ο μηχανισμός δεν έχει ενσωματώσει την επιστημονική εμπειρία των δασολόγων σε σχέση με την κατάσβεση του δάσους. Κάθε δάσος έχει διαφορετικό τρόπο, ανάλογα με το αν είναι από πεύκο ή αυτά που είναι στη Δαδιά.
Υπάρχει κι ένα άλλο ζήτημα. Η αποκατάσταση. Όταν έχουμε πάθει τόσο μεγάλη ζημιά, θέλουμε να ακούσουμε ένα συγκεκριμένο σχέδιο. Τι θα γίνει με τη Δαδιά; Στην Αττική, πιστεύετε ότι αυτές οι φωτιές δεν θα έχουν επιπτώσεις στην αύξηση της μέσης θερμοκρασίας στο κέντρο; Τι θα σημαίνει αυτό; Θα σημαίνει περισσότερη χρήση κλιματιστικών σε μία επιδεινούμενη κλιματική κατάσταση, με αύξηση της μέσης θερμοκρασίας. Φέτος ο Ιούλιος ήταν ο πιο καυτός Ιούλιος από τότε που καταγράφονται στον κόσμο οι θερμοκρασίες. Θα σημαίνει μεγαλύτερες καταστροφές όταν θα έχουμε πλημμύρες, ενώ, ούτως ή άλλως, αυτά τα φαινόμενα θα εντείνονται με βάση την κλιματική κατάρρευση. Άρα, παράλληλα θέλει και ένα σχέδιο ενίσχυσης των πεπαλαιωμένων υποδομών. Θα γνωρίζετε κι εσείς από τη δουλειά σας ότι, για παράδειγμα, ο βασικός αγωγός ομβρίων, που είναι ο Κηφισός, σε πάρα πολλά σημεία των τοιχωμάτων του πάσχει.
Οπότε, θα ακούσουμε στη Βουλή μια πρωτοβουλία διαλόγου και συνεννόησης; Υπάρχει κάτι τέτοιο στις διαθέσεις του πρωθυπουργού; Η διαμόρφωση μιας επιτροπής με εμπειρογνώμονες, επιστήμονες, φορείς, κόμματα, για να καταλήξουμε σε ένα νέο, κοινό πόρισμα, για να εξυπηρετήσουμε τους κοινούς στόχους.
Θεωρώ απαραίτητο και η χώρα μας -δεν αφορά μόνο αυτήν- να συμμετάσχει στη μεγάλη κουβέντα που έχει να κάνει με την κλιματική κατάρρευση. Να το δούμε συνολικά ως Ευρώπη και ως πλανήτης, αλλιώς δεν υπάρχει μέλλον σ’ αυτό τον κόσμο. Δεν μπορεί την ίδια στιγμή που ζούμε ό,τι ζούμε -κι αυτό θα εντείνεται- να υπάρχουν μεγάλοι οικονομικοί κολοσσοί οι οποίοι επενδύουν στην εξόρυξη ορυκτών καυσίμων, δηλαδή στον κύριο παράγοντα που συμβάλλει στην αύξηση της θερμοκρασίας και στις εκπομπές του φαινόμενου του θερμοκηπίου.
