Το στρατηγικό έγκλημα ιδιωτικοποίησης των ενεργειακών Δικτύων και η επιλογή απραξίας της κυβέρνησης απέναντι στο κύμα ακρίβειας
Το στρατηγικό έγκλημα της πώλησης του 100% της ΔΕΠΑ Υποδομών και του 49% του ΔΕΔΔΗΕ, έδωσε στην κυβέρνηση την ευκαιρία να αυτοθαυμαστεί για τα τιμήματα που εξασφάλισε. Αλλά δεν μπήκε στον κόπο να μετρήσει όσα πρόκειται να χαθούν. Πρόκειται για ενεργειακά Δίκτυα με δεδομένα έσοδα εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ ανά έτος και εξασφαλισμένη κερδοφορία, η οποία δεν μπορεί να αντισταθμιστεί από κανένα εφάπαξ τίμημα. Δεν είναι μόνο το γεγονός της ανεκτίμητης αξίας αυτών των υποδομών που δεν θα τις ενέκρινε κανένας ιδιώτης ως ασύμφορες ή απλώς δεν θα μπορούσε να βρει τους πόρους για να τις υλοποιήσει. Ταυτόχρονα, έχουμε να κάνουμε με πολύτιμα ενεργειακά εργαλεία, που είναι σε θέση να στηρίξουν την ενεργειακή στρατηγική της χώρας σε βάθος χρόνου. Που μπορούν να επηρεάσουν τις ενεργειακές επιλογές προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος και, στο βαθμό που ασκείται μια πολιτική υπέρ της πλειοψηφίας της κοινωνίας, να στηρίξουν τα νοικοκυριά, τις μικρές και τις μεσαίες επιχειρήσεις, την αναγκαιότητα μιας δίκαιης ανάπτυξης.
Στον ΔΕΔΔΗΕ εισχώρησε ένα ξένο fund που βασικός του στόχος είναι οι σίγουρες εξασφαλίσεις από την τοποθέτηση των κεφαλαίων που διαχειρίζεται. Μπορεί να μην υπάρχουν πολλές επενδύσεις υψηλής διασφάλισης ανά τον κόσμο, ωστόσο ο ΔΕΔΔΗΕ είναι μία από αυτές. Είναι η επιχείρηση που ελέγχει το Δίκτυο Χαμηλής και Μέσης Τάσης, που θα υλοποιήσει ένα εκτεταμένο έργο υπογειοποίησης γραμμών, που θα αναλάβει την τοποθέτηση και λειτουργία των «έξυπνων» μετρητών, σχέδια που σε μεγάλο βαθμό έχουν εξασφαλίσει και χρηματοδοτήσεις. Σε συνδυασμό με την τεχνολογία 5G, ο ρόλος του ΔΕΔΔΗΕ στην προσπάθεια ουσιαστικής ανάπτυξης της οικονομίας της χώρας και της αναθεώρησης του παραγωγικού της μοντέλου, είναι κάτι παραπάνω από κομβικός. Στο άλλο ενεργειακό πεδίο, αυτό του φυσικού αερίου, η πώληση της ΔΕΠΑ Υποδομών, όχι μόνο επιβεβαιώνει ότι η κυβέρνηση της ΝΔ δεν έχει ενδοιασμούς για την ολοκληρωτική απώλεια της συμμετοχής του Δημοσίου από τα ενεργειακά Δίκτυα, αλλά και ότι, στην προκειμένη περίπτωση, δεν έχει κανένα πρόβλημα να παραδώσει στην ιδιωτική πρωτοβουλία τον σχεδιασμό της επέκτασης του φυσικού αερίου στην Ελλάδα για τα επόμενα, κρίσιμα, χρόνια. Εδώ δεν μιλάμε μόνο για οικονομικές απώλειες, αλλά για απόσυρση από θεμελιώδεις υποχρεώσεις και δικαιώματα. Ας ελπίσουμε μόνο, ότι έχει εξασφαλιστεί η επαρκής προμήθεια φυσικού αερίου σε χαμηλότερες τιμές και ότι δεν πρόκειται να αντιμετωπίσουμε μια επιπρόσθετη κρίση αύξησης τιμών ή έλλειψης φυσικού αερίου τον χειμώνα που έχουμε μπροστά μας.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο εκχώρησης των ενεργειακών μας «όπλων», εκδηλώνεται το κύμα ακρίβειας, που στον πυρήνα του βρίσκεται η ενέργεια. Ο κίνδυνος της ενεργειακής φτώχειας είναι πολύ μεγάλος. Τα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση, μέσω ενίσχυσης των ενεργειακών παρόχων, δεν αρκούν για να αντιστρέψουν μια ζημιά που ήδη έχει εκδηλωθεί σε πολλές περιπτώσεις. Είναι αναποτελεσματικά και κυρίως διαιωνίζουν και νομιμοποιούν ένα καθεστώς μη παρέμβασης από το κράτος στα δομικά στοιχεία της ενεργειακής ακρίβειας. Έτσι, όλες οι χώρες επηρεάζονται από την αύξηση των τιμών του φυσικού αερίου και των δικαιωμάτων εκπομπής ρύπων, αλλά η Ελλάδα έχει τα μεγαλύτερα τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος. Η κυβέρνηση δεν μπαίνει καν στη διαδικασία ελέγχου των παραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας, για να εξετάσει το ενδεχόμενο επιβολής πλαφόν στην χονδρική τιμή, παρ’ όλο που η νομοθεσία παρέχει τα απαραίτητα εργαλεία. Πολύ περισσότερο, δεν εξετάζει σοβαρά και άμεσα τις δυνατότητες μείωσης των ειδικών φόρων κατανάλωσης στα καύσιμα και στα ενεργειακά προϊόντα. Ειδικά για το ηλεκτρικό ρεύμα, που ο φόρος είναι ποσοστιαίος, δεν επιτρέπεται να έχει κανέναν ενδοιασμό. Όσο για την αλυσιδωτή επίδραση των ενεργειακών τιμών στις ανατιμήσεις βασικών προϊόντων, η μείωση του ΦΠΑ θα αποτελούσε μια πραγματικά αποτελεσματική, χειροπιαστή παρέμβαση προς όφελος των νοικοκυριών.
Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση δεν θέλει να ελέγξει την ιδιωτική πρωτοβουλία, ακόμη και σε τομείς που έχει το δικαίωμα να το κάνει. Απαντιέται έτσι και το επιχείρημα, ότι αρκεί ένα ισχυρό νομοθετικό πλαίσιο για να χαράσσεις πολιτική. Η κυβέρνηση δεν θέλει να τους ελέγξει, δεν μειώνει τους φόρους κατανάλωσης, δεν κρατά στο δημόσιο τα ενεργειακά Δίκτυα. Αυτή η κυβέρνηση ήρθε για να τα δώσει όλα.
Πάνος Σκουρλέτης
