Η απλή αναλογική προσφέρει την καλύτερη ευκαιρία, από το 1974 και έπειτα, για μια συζήτηση επί προγραμμάτων, η οποία θα οδηγήσει σε μια κυβέρνηση συνεργασίας. Μιλώντας στην εκπομπή «ΣΗΜΕΡΑ» του ΣΚΑΪ, με τους δημοσιογράφους Δημήτρη Οικονόμου και Άκη Παυλόπουλο, επεσήμανα ότι τα ερωτήματα που τίθενται, ιδιαίτερα προς την πλευρά του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ είναι απλά και συγκεκριμένα. Ακολουθούν ορισμένα σημεία από όσα είπα:
Μετά το ’74 δεν υπήρξε καλύτερη ευκαιρία από τη σημερινή, όπου, πέρα από το γνήσιο και το πραγματικό της αντιπροσώπευσης των κομμάτων, σε συνθήκες απλής αναλογικής έχουμε τη δυνατότητα να γίνει μια συζήτηση επί προγραμμάτων που θα οδηγήσει σε μια κυβέρνηση συνεργασίας. Καλύτεροι αντικειμενικοί όροι δεν υπάρχουν. Το ερώτημα που τίθεται, ιδιαίτερα προς την πλευρά του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, είναι το εξής: εδώ εφαρμόστηκε μία πολιτική η οποία, για παράδειγμα, εκτίναξε δέκα φορές το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου και το έλλειμμα στις εξωτερικές πληρωμές της χώρας. Θέλετε να αλλάξει; Υπάρχει το δημόσιο σύστημα υγείας. Η ΝΔ έχει μια σαφή άποψη, λέει ότι η υγεία είναι εμπόρευμα, κατάργησε την αποκλειστική και πλήρη απασχόληση. Ο χώρος του ΠΑΣΟΚ έχει μια θετική παράδοση με το ΕΣΥ. Μπορούμε να κινηθούμε σε μία πολιτική ολόπλευρης στήριξης του ΕΣΥ; Για τα εργασιακά ζητήματα είδατε ότι υπάρχουν νέες θέσεις εργασίας, όμως οι περισσότερες από αυτές είναι ημιαπασχόλησης, «ελαστικές». Παντού τα βλέπω, ακόμη και στον ευρύτερο Δημόσιο Τομέα. Χθες ήμουν στον ΔΕΔΔΗΕ και μου έλεγαν ότι όλες οι καινούργιες προσλήψεις είναι με ατομικές συμβάσεις, χωρίς καμία πρόβλεψη αύξησης στο διηνεκές. Δεν υπάρχουν πια συλλογικές συμβάσεις ως πρακτική. Αυτά αποτελούν ένα πεδίο προγραμματικής σύγκλισης; Τι γίνεται, όμως, τώρα; Πετάει την μπάλα έξω. Άκουσα μια πολύ ωραία προσέγγιση, γενικώς περί των ανισοτήτων, την οικονομία. Μα αυτά, κ. Μάντζο, θεωρείτε ότι μπορείτε να τα εφαρμόσετε με τον κ. Σταϊκούρα υπουργό Οικονομικών και με την πολιτική Κυριάκου Μητσοτάκη; Αυτό είναι το ερώτημα που δεν απαντάτε και αυτό δεν μπορείτε να το αποφύγετε. Την άλλη πλευρά την ξέρουμε, διαφωνούμε, πορευόμαστε. Νομίζω ότι ο κ. Μητσοτάκης προσπαθεί εναγωνίως αυτές τις ώρες να σκεπάσει τη μεγάλη αποκάλυψη που έκανε ο ίδιος σε σχέση με το σκάνδαλο των υποκλοπών. Αυτό είναι το βασικότερο απ’ όλα, η είδηση του τελευταίου 24ώρου. […] Το μόνο θετικό είναι ότι ο κ. Μητσοτάκης αναγνώρισε την ενοχή του. Εμένα δεν μου αρέσει η παράδοση ορισμένων κομμάτων. Η ΝΔ είναι κατ’ εξοχήν τέτοιο κόμμα, το οποίο στην ήττα προσπαθεί να τα φορτώσει σε ένα πρόσωπο και δεν κοιτάει το περιεχόμενο της πολιτικής της. Αυτό το είδαμε στην περίπτωση της χρεοκοπίας της χώρας. Η ΝΔ ήταν ένας από τους παράγοντες που οδήγησαν στην οικονομική και κοινωνική χρεοκοπία το 2010. Δεν έκαναν καμία αυτοκριτική. Γιατί χρεοκόπησε αυτή η έρημη χώρα; Τι πολιτικές ακολουθήθηκαν τις προηγούμενες δεκαετίες, δεν αφορά μόνο τη ΝΔ, και χρεοκόπησε μια χώρα; Πρέπει να αλλάξουμε κάτι; Αντίθετα, τα ρίχνουμε όλα σε ένα πρόσωπο και το βγάζουμε, χωρίς να έχει υπάρξει μια ουσιαστική αυτοκριτική απέναντι στον κόσμο. Δεν υποτιμώ τον ρόλο των προσώπων, αλλά με ενδιαφέρει να υπάρχουν πραγματικές, συλλογικές διαδικασίες αποτίμησης, αναστοχασμού. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει κοστολογήσει το πρόγραμμά του. Αυτό που έκανε ο κ. Σκέρτσος είναι απαράδεκτο. Να εμφανίσει ένα έγγραφο που υποτίθεται είναι του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους και να μην είναι. Όμως εμένα δεν μου αρέσει κάτι ακόμη. Επειδή έχω υπάρξει υπουργός, εγώ δεν έστειλα ποτέ sms σε προεκλογική περίοδο, στους υπαλλήλους, «Ο υπουργός σε καλεί…» σε συγκέντρωση, όπως έκαναν ο κ. Θεοδωρικάκος και η κ. Κεραμέως. Δεν είναι μαγαζί μας το κράτος, το κράτος είναι του ελληνικού λαού, πρέπει να το σεβόμαστε. Είναι θέματα ευαισθησίας, αισθητικής και πολιτικού πολιτισμού
