Η μάχη για το δήμο της Αθήνας έχει αδιαμφισβήτητα κεντρική πολιτική σημασία, καθώς η υπεραναπτυγμένη πόλη μας δίνει τον τόνο για το σύνολο της χώρας, σε μια εποχή που για πρώτη φορά σηκώνoυμε κεφάλι από το βάρος των μνημονίων.
Στις γειτονιές της πόλης, ιδιαίτερα τις λαϊκές, φαίνεται πόσο έχει διαλυθεί η βασική υποδομή, για την οποία έχει ο δήμος ευθύνη. Η δεκαετία 2010-2018 ήταν για την Αθήνα μια χαμένη δεκαετία, η δεκαετία του «μετριοπαθή διαχειριστή» Καμίνη. Οι αλλεπάλληλες προγραμματικές συμβάσεις και τα ευρωπαϊκά προγράμματα, δεν άγγιξαν ούτε στο ελάχιστο τους πολίτες. Η ακροδεξιά ατζέντα υιοθετήθηκε ευρέως στο δημόσιο διάλογο για την Αθήνα, ο φόβος και ο τρόμος, η ανομία, η εγκληματικότητα, οι λαθραίοι, οι άστεγοι, τα ναρκωτικά, οι συμμορίες, τα μπάχαλα. Η συνηθισμένη εισαγωγική τοποθέτηση του απερχόμενου δημάρχου. Οι επιπτώσεις αυτής της συστημικής προπαγάνδας φάνηκαν στο αποτρόπαιο έγκλημα της οδού Γλάδστωνος. Η Αθήνα μια σύγχρονη πόλη με σύνθετα προβλήματα, όπως όλες οι αντίστοιχες πόλεις, πολύ πιο ασφαλής από πολλές άλλες. Ο κατακερματισμός των εικόνων εξυπηρετεί τη μονταζιέρα της χειραγώγησης για να στηθεί το σύστημα της «προστασίας», που είναι έτοιμοι να πουλήσουν αυτοί που θεωρούν εαυτούς, ιδιοκτήτες της εξουσίας. Αυτό το ρόλο έρχονται να παίξουν οι νέες εκδοχές πολιτικών επαγγέλματος, γνήσια παράγωγα της οικογενειοκρατίας, που φέρουν κάτι ανάλογο με τους τίτλους τιμής. «Η Αθήνα μας ανήκει».
Η Αριστερά εκλάμβανε πάντα την αυτοδιοίκηση ως φορέα λαϊκής εξουσίας, που προάγει τη δημοκρατία και τη λαϊκή συμμετοχή. Ο κόσμος στις γειτονιές έχει πρόσωπο, έχει δράση, δεν χρειάζεται πιστοποιητικά, δεν είναι ούτε άγνωστος, ούτε «τυχαίος». Είμαστε όλοι εμείς που έχουμε όραμα, πρόγραμμα και όρεξη για δουλειά για την πόλη.
Είμαστε όλοι εδώ
Η απλή αναλογική που θεσπίστηκε, είναι στρατηγικού χαρακτήρα. Απελευθερώνει δυνάμεις, διευρύνει τη λαϊκή συμμετοχή, ενισχύει τη δημοκρατία, έννοιες άγνωστες στους αντιπάλους μας. Προϋποθέτει δημοτικές παρατάξεις ριζωμένες στην κοινωνία, υπαρκτές στην καθημερινότητα. Η κοινωνία είναι πιο σύνθετη από τους ψηφοφόρους. Η αναμέτρηση είναι μπροστά μας και η «Ανοιχτή Πόλη» θα είναι ο ισχυρός αντίπαλος. Η μακροβιότερη δημοτική παράταξη στην Αθήνα είναι, όπως πάντα, εδώ με όλη τη δύναμή της, τους Αθηναίους και τις Αθηναίες, αυτούς και αυτές που τόσες δεκαετίες αγωνίζονται για την πόλη μας και έχουν να αφηγηθούν χιλιάδες ιστορίες για την καθημερινή φροντίδα και την αγάπη τους προς αυτήν. Η πόλη είναι τα κινήματα, οι δράσεις και οι αγώνες. Είναι τα προβλήματα, οι λύσεις, η αλληλεγγύη και οι κοινωνικοί σχεδιασμοί. Οι αγώνες για την ενίσχυση των κοινωνικών δομών του δήμου ενάντια στην απίσχνανσή τους. Αγώνες για του Φιλοπάππου, την αποτροπή ξεπουλήματος του Διόνυσου, την Κονίστρα, το Μητροπολιτικό πάρκο Γουδή, τη διάσωση της Κολούμπια, το αποτεφρωτήριο, την προστασία του Υμηττού, την εξυγίανση του Γηροκομείου, την ομαλή λειτουργία του Σεράφειου, την ανάπλαση των προσφυγικών, το σεβασμό στους κατοίκους για μια συνολική ανάδειξη στον Ελαιώνα, τον αγώνα κατά της κατασκευής του Mall στην Ακαδημία Πλάτωνος, την ενίσχυση των αρμοδιοτήτων στις κοινότητες, τη βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών, την ανάδειξη των κινημάτων. Και βέβαια τον καθημερινό αγώνα ενάντια στο φασισμό, το ρατσισμό και την ξενοφοβία, με τη συμμετοχή στο ευρύτερο κινηματικό αντιφασιστικό μέτωπο.
Εκεί βρίσκεται η «Ανοιχτή Πόλη» με την ιστορία της, τη μακρά πορεία της, τη δυνατή και νικηφόρα συμμετοχή της στις επερχόμενες εκλογές. Συντονίζουμε τις δυνάμεις μας για να φροντίσουμε το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζούμε. Το αστικό τοπίο, οι άνθρωποι, το οικοσύστημα, οι γειτονιές, οι πρωτοβουλίες κατοίκων, όλα όσα μας έχουν απασχολήσει, αναλύσεις και επεξεργασίες σε μια νέα διάταξη και στρατηγικό σχεδιασμό που θα εξασφαλίσει την νίκη.
Επιλογή-σημάδι αγώνων
Γι’ αυτό τον πιο σημαντικό ρόλο παίζει το πρόσωπο που θα ηγηθεί της νέας προσπάθειας.
Και με την επιλογή μέσα από τις διαδικασίες της Α.Π. του Νάσου Ηλιόπουλου, μετά την εξαιρετικά επιτυχημένη θητεία του στην Επιθεώρηση Εργασίας, αλλά και στο υπουργείο Εργασίας, είναι μια καθαρή επιλογή στροφής της αυτοδιοίκησης σε απαρχή αγώνων για τη θεμελίωση ενός δήμου με αναπτυγμένες κοινωνικές δομές, όχι με περικοπές στις κοινωνικές του δράσεις, βλέπε Βρεφοκομείο, ΚΥΑΔΑ, κοινωνική κατοικία κ.λ.π. Προπάντων, όμως, σε μια πορεία αληθινού ενδιαφέροντος και φροντίδας για τις παραμελημένες και περιφρονημένες γειτονιές της πόλης.
Είναι ένας άνθρωπος παράγωγο της πόλης που γεννήθηκε, έζησε και ζει. Είναι κομμάτι της κοινωνίας των ανισοτήτων και όχι των ελίτ, κομμάτι των αστικών συγκρούσεων που τον οδήγησαν στη στράτευσή του στα κινήματα και στην Αριστερά από πολύ μικρή ηλικία. Δεν χρειάζεται να ρωτά στις γειτονιές για να ακούσει τα προβλήματα της πόλης. Τα έχει ήδη ζήσει και τα έχει αντιμετωπίσει, όπως όλοι οι κάτοικοί της, όπως όλα τα παιδιά της. Η Αθήνα δεν ανήκει στους λίγους και μονοδιάστατους «αρχηγούς» που αναζητούν πεδίο εξουσίας.
Είναι η Αθήνα των πολλών, των διαφορετικών και των σύνθετων, είναι το πεδίο που μας περιλαμβάνει και μας δίνει την ένταση της πολιτικής δράσης. Ο Νάσος Ηλιόπουλος είναι ένα παράδειγμα πύκνωσης αυτής της έντασης.
Ο Ρήγας Αξελός είναι Δημοτικός σύμβουλος Αθήνας με την «Ανοιχτή Πόλη»
Πηγή: Η Εποχή
