Χάσαμε. Και μάλιστα με θόρυβο. Είκοσι μονάδες διαφορά είναι ήττα συντριπτική, δεν χωρούν δικαιολογίες ούτε για τα ΜΜΕ που δεν μας «έπαιξαν» ούτε για τον κόσμο που δεν κατάλαβε. Ισχύουν όλα, αλλά η ευθύνη είναι δική μας.
Η Ν.Δ. αύξησε τους ψηφοφόρους της, αυτό είναι ένα δεδομένο απόλυτο. Εμείς πήγαμε να ψαρέψουμε στα ίδια νερά, το περιβόητο «άνοιγμα στο προοδευτικό Κέντρο», και τελικά οι κεντρώοι ψήφισαν ΠΑΣΟΚ.
Από αυτήν την τετραετία τα τρία χρόνια τα «φάγαμε» σε εσωκομματικές συγκρούσεις και εδώ δεν έχει σημασία ποιος είχε δίκιο, σημασία έχει πως το σχέδιο που κυριάρχησε ήταν αποτυχημένο και ότι δεν υπήρξαν ισχυρές αντιστάσεις. Κατάπιαμε πολλά, με λίγη γκρίνια.
Κι έπειτα βγήκαμε να μιλήσουμε στον λαό… Έναν λαό τρομοκρατημένο, εγκλωβισμένο, φτωχό! Και τι είπαμε; Για τη μεσαία τάξη και το δημοκρατικό έλλειμμα. Υπάρχει τεράστιο δημοκρατικό έλλειμμα, είναι αλήθεια, αλλά όταν ο άλλος πεινάει, θέλει να ακούσει ότι θα μπορέσει να πάρει πίσω τη ζωή του.
Κάναμε κεντρική πολιτική πάνω στα σκάνδαλα και όχι πάνω στη φτώχεια. Για την ακρίβεια, ήμασταν σχεδόν αμυντικοί: εσείς που φέρατε τα Μνημόνια και που κάνατε λάθη και και και…
Ναι, εμείς! Που παλέψαμε, κερδίσαμε, σώσαμε την κοινωνία, σε ποιους μιλάτε; Στην Αριστερά;
Μα μιλούσαν σε μια δειλή Αριστερά. Κυβέρνηση κάναμε τον ΣΥΡΙΖΑ μέσα από μια σειρά οργισμένων κινημάτων, με λόγο ριζοσπαστικό και με τεράστιο πείσμα. Κάποιοι κάπως φοβήθηκαν το 2019 ότι ο κόσμος δεν θέλει τόσο αγωνιστικό παλμό.
Ξέρετε τι συμβαίνει, όμως. Όσο πιο φτωχή γίνεται η κοινωνία, τόσο πιο πολύ θα πιαστεί σε αυτό που θα βρει μπροστά της. Εμείς δεν ήμασταν σαφείς ούτε τολμηροί. Αν ήμασταν, θα κερδίζαμε. Αν συγκρουόμασταν, θα κερδίζαμε. Ξέρετε ποιος ήταν παρών ως μοναδική λύση; Ο Μητσοτάκης, που δεν έδωσε καμία απάντηση για κανένα σκάνδαλο και άφησε τον κόσμο να μετράει τα δίφραγκα για μακαρόνια. Αυτό ακριβώς είναι η alt-right, για την ακρίβεια. Η διαχείριση του θυμού προς όφελος του καταπιεστή.
Και τώρα, που λέτε, ή θα είμαστε ένα ριζοσπαστικό αριστερό κόμμα σαν αυτό που κέρδισε το 2015 ή θα είμαστε ένα μόρφωμα αδιευκρίνιστης ταυτότητας. Εν ολίγοις, τα πράγματα είναι κρίσιμα και η κοινωνία αριστερά δεν θα πάει επειδή κακοί είναι οι άλλοι, αλλά επειδή εμείς είμαστε η μόνη λύση.
Ας θυμηθούμε ποιοι είμαστε, τι είμαστε. Και επιτέλους, να ακούμε. Την κριτική, εννοώ. Να την ακούμε.
Όλγα Στέφου
