Δεν έχουμε δικαίωμα να σοκαριζόμαστε πια. Από το 2020 και μετά δεν έχουμε δικαίωμα. Τόσες γυναικοκτονίες, βιασμοί, φριχτές ιστορίες δεν μας δίνουν το δικαίωμα να πάψουμε να τα περιμένουμε όλα. Οπότε όχι, η πρόταση του εισαγγελέα να απαλλαγούν από τις κατηγορίες για trafficking ο πατέρας και ο αστυνομικός που βίαζαν από παιδί και εξέδιδαν έπειτα την κοπέλα στην Ηλιούπολη δεν είναι σοκ. Είναι η Δικαιοσύνη και είναι ανήθικη.
Το σκεπτικό, επισήμως, είναι ότι η κοπέλα διάλεξε αυτόν τον τρόπο βιοπορισμού. Είναι εξίσου άγριο με όλους όσους είπαν ότι το 12χρονο κορίτσι στον Κολωνό ακούει τραπ και φωτογραφίζεται με χρήματα. Γιατί κάποτε κι αυτό το κορίτσι ήταν 12, και το βίαζαν, και το πουλούσαν.
Trafficking σημαίνει σκλαβιά. Ανήκεις σε κάποιον αφέντη, σε κακοποιεί και σε διαθέτει σε δουλειές για το δικό του κέρδος. Τα θύματα trafficking είναι σκλάβοι με τον πλήρη ορισμό της λέξης. Αλλά ο εισαγγελέας επέλεξε το χαρτί της σεξεργασίας.
Το σύγχρονο φεμινιστικό κίνημα παλεύει για την αναγνώριση της σεξεργασίας. Όχι μόνο ως όρου, αλλά και με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Δικαιώματα εργασιακά, να βγουν οι άνθρωποι από την αφάνεια, την παρανομία, την εκμετάλλευση. Από την απαρχή της μισθωτής εργασίας, αυτό που τη διαχώρισε από τη σκλαβιά ήταν τα εργασιακά δικαιώματα. Η αυτοδιάθεση.
Δεν ξέρω τι οδηγεί τις γυναίκες -στην πλειονότητα των εργαζομένων- στη σεξεργασία και δεν καταλαβαίνω, όσο κι αν μου έχουν εξηγήσει φίλες μου σεξεργάτριες. Δεν χρειάζεται να καταλαβαίνουμε τα πάντα για να τα υπερασπιζόμαστε. Όχι σε ό,τι αφορά τα δικαιώματα δηλαδή.
Ο εισαγγελέας πάτησε πάνω στην αυτοδιάθεση και την επιλογή. Ακριβώς επειδή δεν υπάρχουν δικαιώματα σ’ αυτές τις σκοτεινές περιοχές, όπως στην εργασία στο σεξ, υπάρχει trafficking. Εμπορία ανθρώπου, σάρκας. Γι’ αυτό και το κίνημα φωνάζει για την αναγνώριση της σεξεργασίας ως εργασίας κανονικής, για να πολεμήσει την εκμετάλλευση.
Στον συγκεκριμένο χώρο η εκμετάλλευση είναι όλα όσα έζησε το κορίτσι της Ηλιούπολης. Από συνομιλίες τού ενός από τους πολλούς εμπλεκόμενους βλέπουμε καθαρά ότι είναι θύμα. Την εκβιάζει να πάει με πελάτες, την απειλεί αν δεν δώσει λεφτά.
Αλλά η Δικαιοσύνη είναι ανήθικη. Προκειμένου να γλιτώσει ο αστυνομικός κι όλα τα «κεφάλια» που πιθανώς εμπλέκονται σ’ αυτή τη ζοφερή ιστορία, θα επικαλεστεί την επιλογή. Ότι το κορίτσι διάλεξε για να βιοπορίζεται έτσι. Ουσιαστικά ότι είναι σεξεργάτρια.
Αν για κάτι παλεύουμε σ’ αυτόν τον κόσμο, είναι για δικαιοσύνη και ορατότητα. Πρώτα αυτά, κι αν τα κερδίσεις, κερδίζεις την ισότητα. Είναι πολλές οι «Ηλιουπόλεις» αυτού του κόσμου.
Όλγα Στέφου
