Οι χειμερινές προβλέψεις της Κομισιόν για την ελληνική οικονομία επιβεβαιώνουν ότι βαθμιαία σταθεροποιείται η πορεία ανάκαμψής της. Το γεγονός, όμως, ότι στην Ευρωζώνη κατέφθασε ήδη η σαφής συγκράτηση και η αβεβαιότητα για το μέλλον, μπορεί να τονίζει την αντοχή της ελληνικής οικονομίας, αλλά ταυτόχρονα προκαλεί και ανησυχία. Το σημαντικό είναι ότι η άνοδος του ελληνικού ΑΕΠ οφείλεται κυρίως στην άνοδο της εγχώριας ζήτησης, σε μεγάλο βαθμό λόγω αύξησης της απασχόλησης, αλλά και στις εξαγωγές. Πράγματι, οι εξαγωγές το 2018 αυξήθηκαν κατά 15,7% ενώ και τον Νοέμβριο –έναν πολύ δύσκολο μήνα για την απασχόληση- συνεχίστηκε η μείωση της ανεργίας στο 18,5% από 18,6% τον Οκτώβριο και 21,1% τον Νοέμβρη του 2017.
Αρνητική εξέλιξη
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τις χειμερινές εκτιμήσεις και προβλέψεις της Κομισιόν το 2018 η αύξηση του ελληνικού ΑΕΠ θα είναι 2% ενώ το 2019 προβλέπεται να είναι 2,2,% και το 2020 2,3%, έναντι 2% που ανέφεραν οι φθινοπωρινές της προβλέψεις. Οι αντίστοιχες προβλέψεις για την οικονομία της Ευρωζώνης και της ΕΕ τροποποιούνται προς τα κάτω, αποτυπώνοντας σοβαρή επιβράδυνση. Συγκεκριμένα, η άνοδος του ΑΕΠ στην Ευρωζώνη από 1,9% το 2018, τώρα προβλέπεται να είναι 1,3% το 2019 και 1,6% το 2020. Στην ΕΕ προβλέπεται από 1,9% το 2018 στο 1,5% και 1,7% αντιστοίχως. Στις προηγούμενες τις φθινοπωρινές η ανάπτυξη της Ευρωζώνης προβλεπόταν να είναι 1,9% και το 2020 1,7%.
Το πρόβλημα κατά την Επιτροπή εμφανίζεται κυρίως στις μεγάλες οικονομίες όπως Γερμανία, Ιταλία και τις Κάτω Χώρες. Έχει σχέση με την αστάθεια στο διεθνές εμπόριο και την επιβράδυνση της ζήτησης σε αναδυόμενες αγορές, όπως η Κίνα, αλλά και στην αναταραχή λόγω του Βrexit. Αυτό δίνει το περιθώριο στις Βρυξέλλες να ερμηνεύσει την αρνητική εξέλιξη ως αποτέλεσμα εξωτερικών παραγόντων. Αυτή τη φορά, εντούτοις, αναφέρουν και το δίπολο «κρατών – τραπεζών» όσον αφορά τη βιωσιμότητα του χρέους. Παρ’ όλα αυτά ο αρμόδιος αντιπρόεδρος της Κομισιόν κ. Ντομπρόφσκις σκιαγραφεί ως σωστό μείγμα πολιτικών «τη διευκόλυνση των επενδύσεων, τον διπλασιασμό των προσπαθειών για υλοποίηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και την εφαρμογή συνετών δημοσιονομικών πολιτικών».
Επίδικο οι επεκτατικοί δημοσιονομικοί προσανατολισμοί
Δηλαδή, δεν αλλάζει, ουσιαστικά, τίποτε από την έως τώρα νεοφιλελεύθερη πολιτική ή έστω γίνεται λίγο χαλάρωση. Για τον ελαφρώς επεκτατικό δημοσιονομικό προσανατολισμό, το τελευταίο διάστημα όντως, μίλησε και ο ίδιος ο κ. Ντομπρόφσκις. Αυτό, εξάλλου, θα είναι και ένα από τα κεντρικά επίδικα που θα τεθούν στις Ευρωεκλογές, δεν θα μπορούσαν οι Βρυξέλλες να το ξεχάσουν καθώς επικρατεί βαρύ πολιτικό κλίμα. Αυτή η αγωνία φάνηκε και από τον υποψήφιο του ΕΛΚ κ. Βέμπερ κατά την παρουσία του στην Αθήνα. Στην προσπάθειά του, μάλιστα, να αβαντάρει τον κ. Μητσοτάκη σημείωσε ότι ως Πρόεδρος της Κομισιόν, στη θέση του κ. Γιούγκερ, θα μπορούσε, υπό προϋποθέσεις, να υποστηρίξει τη θέση του κ. Μητσοτάκη για μείωση του πρωτογενούς πλεονάσματος. Όπως είναι γνωστό ο πρόεδρος της ΝΔ προαναγγέλλει ότι θα διεκδικήσει μείωσή τους στο 2% του ΑΕΠ από το 3,5%. Πράγμα πολύ σημαντικό και θα είναι καλό να μην το ξεχάσει εάν νέα κυβέρνηση θα είναι του ΣΥΡΙΖΑ και των συμμάχων του, είτε αυτός είναι πρόεδρος της Κομισιόν είτε υψηλός αξιωματούχος. Δεν αργεί αυτή η εποχή.
Παύλος Κλαυδιανός
Πηγή: Η Εποχή
