Πλέον δεν πρόκειται για σενάρια και υποθέσεις εργασίας αλλά για ειλημμένη απόφαση των ΗΠΑ να συστρατεύσουν απέναντι όχι μόνο στη Ρωσία αλλά και στην Κίνα τους Ευρωπαίους συμμάχους τους στο ΝΑΤΟ.
Αντέχει η Γερμανία, και κατ’ επέκταση η Ε.Ε., το κόστος της ταυτόχρονης παραπάνω διπλής ψυχροπολεμικής περιχαράκωσης απέναντι στη Μόσχα και στο Πεκίνο;
Η ευημερία της ενιαίας Γερμανίας μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου το 1989-91 ήταν συνάρτηση τριών παραγόντων:
-Πρώτον, της φτηνής και επαρκούς εισαγόμενης ενέργειας, κατά κύριο λόγο από τη Ρωσία.
-Δεύτερον, της συρρίκνωσης των αμυντικών δαπανών καθώς δεν υπήρχε απειλή για την ασφάλεια της χώρας.
-Τρίτον, της προνομιακής πρόσβασης στην αγορά των αναδυόμενων Μεγάλων Δυνάμεων, δηλαδή της Κίνας κατά κύριο λόγο και της Ινδίας.
Σήμερα και οι τρεις παραπάνω προϋποθέσεις ανήκουν στο παρελθόν, με το Βερολίνο να είναι σε κατάσταση πανικού καθώς μια ενδεχόμενη έως πολύ πιθανή απόφαση του Πούτιν το φθινόπωρο να διακόψει τις εξαγωγές φυσικού αερίου προβάλλει ως μη διαχειρίσιμη έκτακτη ανάγκη.
Με τη ρήξη με τη Ρωσία να είναι μη αντιστρέψιμη και την ενίσχυση των στρατιωτικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη μη αντιστρέψιμη, το Βερολίνο είναι αναγκασμένο να αποκτήσει αποτρεπτική ισχύ ανάλογη με αυτήν του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γαλλίας αν θέλει να έχει επιρροή στους συσχετισμούς ανάμεσα στη Δύση και τη Μόσχα.
Αν δεν υπάρχουν σήμερα οι προϋποθέσεις στις οποίες στηρίχτηκε η οικονομική ισχύς της Γερμανίας μετά το 1989-91, πολύ περισσότερο δεν υπάρχουν οι μετά το 1945 προϋποθέσεις του δυτικογερμανικού οικονομικού θαύματος.
Τότε οι ΗΠΑ ανέστησαν τη Δυτική Γερμανία από τα ερείπια του πολέμου ως πρώτη γραμμή της αντιπαράθεσης του ελεύθερου κόσμου με το σοβιετικό μπλοκ. Σήμερα η ανασύνταξη του ΝΑΤΟ και η προοπτική μακρόχρονης αντιπαράθεσης Δύσης-Ρωσίας θα επιδράσει καταλυτικά στους ενδοευρωπαϊκούς συσχετισμούς και ισορροπίες σε βάρος κυρίως της Γερμανίας. Είναι γνωστή η απάντηση του πρώτου γ.γ. του ΝΑΤΟ Λόρδου Ισμέι στο ερώτημα τι χρειάζεται η Ατλαντική Συμμαχία.
Το ΝΑΤΟ υπάρχει για να κρατά τους Αμερικανούς μέσα, τους Ρώσους έξω και τους Γερμανούς κάτω.
Σε αντίθεση με τον πρώτο Ψυχρό Πόλεμο όπου ήταν ορατή μόνον η εξισορρόπηση της ισχύος της ΕΣΣΔ, σήμερα άπλετο φως αναδεικνύει ως μια στρατηγική προτεραιότητα για τις ΗΠΑ τη χειραγώγηση της Γερμανίας.
Γιώργος Καπόπουλος
