Συνέντευξη στο ACTION 24 και την εκπομπή “ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΓΡΑΜΜΕΣ” με τον Γιώργο Πιέρρο και τον Δημήτρη Τάκη.
• Η πρόταση για τον κ. Ράμμο υπήρξε απολύτως αξιοκρατική με βάση μάλιστα το πιο σημαντικό κριτήριο, αυτό της δοκιμασμένης υποστήριξης και υπεράσπισης του Συντάγματος. Και εκτίθενται οι ηγεσίες των κομμάτων της δημοκρατικής – αριστερής αντιπολίτευσης που επί της ουσίας την απέρριψαν. «ΠΡΟΣΧΗΜΑΤΑ ΕΝ ΑΜΑΡΤΙΑΙΣ» αποτελούν οι αιτιάσεις από τις ηγεσίες αυτών των δυνάμεων ότι δήθεν έχει ευθύνες η ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ για τη διατύπωση της πρότασης. Με αυτού του τύπου τους μικροκομματικούς τακτικισμούς και τις προσωπικές φιλοδοξίες δεν υπάρχει δυστυχώς, καμία περίπτωση να διαμορφωθούν συνθήκες σύγκλισης και συνεργασίας της αντιπολίτευσης.
• Βεβαίως και είναι ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ το να ΜΗΝ ΥΠΕΡΨΗΦΙΖΟΥΝ οι προοδευτικές δυνάμεις τις εξοπλιστικές δαπάνες. Μετά μάλιστα από την εμπειρία της πενταετίας της ΝΔ που διακρίθηκε για υπερεξοπλισμούς και τεράστιες αδιαφανείς δαπάνες με απουσία της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας και με διακρατική πολιτική για εξοπλισμούς πολύ πέραν της αρχής της «αναγκαίας και επαρκούς» άμυνας. Η διάσταση απόψεων που σημειώθηκε με την υπερψήφιση αυτών των δαπανών από τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ με τη ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ και με άλλες δυνάμεις της δημοκρατικής αντιπολίτευσης συνιστά ένα δεύτερο μεγάλο εμπόδιο προγραμματικού χαρακτήρα αλλά και ποιότητας της αντιπολίτευσης που κάθε κόμμα εκπροσωπεί. Που θα βρεθούν οι δαπάνες για υγεία, παιδεία, κοινωνικό κράτος όταν κυριαρχεί η αντίληψη της συναινετικής αντιπολίτευσης προς την δοκιμασμένη ήδη πολιτική της ΝΔ στον κρίσιμο τομέα των εξοπλιστικών δαπανών;
• Προφανώς δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΡΟΣΧΩΡΗΣΗΣ των βουλευτών και των στελεχών της ΝΕΑΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ στον ΣΥΡΙΖΑ. Είμαστε αντίθετοι με την «πολιτική μπακαλική» που θα προσέθετε αφερεγγυότητα για την Αριστερά μέσα στην κοινωνία καθώς δεν έχει παρουσιαστεί ΟΥΤΕ ΙΧΝΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΠΟΤΙΜΗΣΗΣ και ανάληψης ευθυνών για το περίφημο «λάθος». Ένα «λάθος» που οδήγησε πέρσι, με τη στήριξη της υποψηφιότητας Κασσελάκη στο όνομα της δήθεν συνέχειας με τον Αλέξη Τσίπρα, στη διάσπαση του κόμματος. Όπως επίσης δεν υπήρξε ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΛΗΨΗ ΕΥΘΥΝΗΣ και για την επί ένα χρόνο διαδικασία μέχρι την αποχώρηση Κασσελάκη. Επί της ουσίας ήταν μια στρατηγική που οδηγούσε νομοτελειακά στη διχοτόμηση του κόμματος, μια στρατηγική για να φύγουν αυτοί τους οποίους ονομάσανε μέσα από μια πολιτική αθλιότητα «τα βαρίδια του κόμματος» Τα προβλήματα και οι αιτίες υπήρχαν και τα προηγούμενα χρόνια και αφορούν και στην ίδια την πορεία πολιτικής διαμόρφωσης του κόμματος.
Επαναλαμβάνω δεν υπάρχει διμερές θέμα προς επίλυση ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ. Υπάρχει ΜΕΙΖΟΝ ΖΗΤΗΜΑ για την αναθεμελίωση της Αριστεράς και την ανάγκη οι προοδευτικοί πολίτες και η νεολαία να μπουν στο προσκήνιο. Η διαδικασία αυτή αφορά πολύ ευρύτερες δυνάμεις της Αριστεράς και οι αναγκαίες συγκλίσεις δοκιμάζονται στο έδαφος των προγραμμάτων και της πολιτικής. Όπως αυτά που προαναφέραμε για την επιλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας και τη ψηφοφορία για τις υπερβολικές αμυντικές δαπάνες της χώρας κατά τους σχεδιασμούς του κ. Ρούτε και την κυοφορούμενη ευρωπαϊκή στρατηγική για την «πολεμική οικονομία».
