Κορυφώνεται η ανησυχία των πολιτών για την πορεία της υγειονομικής κρίσης, με βάση τα επιδεινούμενα στοιχεία στην Ελλάδα, και διεθνώς, και την πιθανότητα τρίτου κύματος. Την ανησυχία, όμως, επιτείνει η κυβέρνηση με την αμφιθυμία της, τις εσωτερικές διαφωνίες, τις επιλογές της μην ενισχύοντας το ΕΣΥ, μην παίρνοντας αυστηρά μέτρα πρόληψης, τις κραυγαλέες ελλείψεις σε συγκοινωνίες, σχολεία, χώρους εργασίας. Αυτά θα οδηγήσουν σε αναζωπύρωση «που θα φέρει τη σφραγίδα “Μητσοτάκης”», όπως σημείωσε ο Νάσος Ηλιόπουλος. Μετά την εφεκτική στάση της κυβέρνησης έναντι της εκκλησίας, τη μη αποδοχή των οδηγιών των επιστημόνων για τα σχολεία, τα μπρος – πίσω χωρίς μέτρα, οι κίνδυνοι πολλαπλασιάζονται.
Το μείζον ζήτημα έθεσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, Αλέξης Τσίπρας, την Παρασκευή στην πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κατερίνα Σακελλαροπούλου. «Πρέπει να δράσουμε τώρα», τόνισε μετά ο Αλέξης Τσίπρας εκφράζοντας έντονες ανησυχίες για τους αργούς ρυθμούς στη διαδικασία εμβολιασμού. «Να αναλάβει πρωτοβουλία η χώρα μας σε ευρωπαϊκό επίπεδο, προκειμένου να εξασφαλίσει η ΕΕ τις πατέντες των εμβολίων και να δώσει τη δυνατότητα σε κάθε χώρα-μέλος να τις διαχειριστεί, ώστε με τις εγχώριες δυνάμεις φαρμακοβιομηχανίας της να παράγει τις απαραίτητες δόσεις. Όταν τα θέματα αγγίζουν την υπέρτατη αξία της ανθρώπινης ζωής, ευθύνη όλων μας είναι να καταθέτουμε και προτάσεις». Στο πλαίσιο αυτό εξέθεσε την άποψη να συγκληθεί το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών, μαζί με επιστήμονες, για να εξετάσει το όλο πρόβλημα. Κάλεσε επίσης τον πρωθυπουργό «έστω και την ύστατη στιγμή να αφήσει το εγώ απέναντι στο εμείς, απέναντι στην ανάγκη ενίσχυσης της προστασίας της δημόσιας υγείας. Αλλιώς είναι προφανές ότι θα αναλάβει την ευθύνη σε σχέση με όσα συμβούν στην εξέλιξη της πανδημίας».
Προς τα δεξιά για σιγουριά …….
Οι εξελίξεις αυτές, άκρως ανησυχητικές, για όλους μας, καθώς δοκιμάζουν τις αντοχές μας, έχουν και άμεσες πολιτικές συνέπειες. Αν είναι αλήθεια ό,τι είδαν στον πρόσφατο ανασχηματισμό οι αναλυτές, την αναζήτηση δηλαδή ενός παράθυρου από την κυβέρνηση για να προκηρύξει εκλογές, κάποια ευνοϊκή στιγμή, αυτό δυσκολεύεται εξαιρετικά ή και ανατρέπεται. Διότι, αυτή η «ευκαιρία» χρειάζεται μια ικανή περίοδο σταθερής βελτίωσης του υγειονομικού τοπίου και μια έναρξη, σαφή επίσης, ενεργοποίησης του μεγαλύτερου μέρους της κοινωνικής και οικονομικής δραστηριότητας. Αν αυτά δεν συμβούν τότε η προσφυγή σε διπλές κάλπες εντός του 2021 έχει μεγάλα ρίσκα. Ο κ. Μαύρος, της MRB, χρησιμοποίησε το παράδειγμα του κυνηγού που δύσκολα «αφήνει τον λαγό για να τον ξαναπιάσει»…
Διαφορετικά, όχι μόνο δεν είναι αποτελεσματικά τα σχεδιαζόμενα, αλλά μεσοπρόθεσμα είναι βλαπτικά. Ο ανασχηματισμός αποκάλυψε πολλά. Πρώτον, ότι η κυβέρνηση κυρίως επιδιώκει να συσπειρώσει τη δεξιά της πτέρυγα και να διευρύνει την επιρροή της στην, απορφανισμένη, δεξιά και ακροδεξιά περιοχή. Δεν είναι μόνο η ανάθεση στον κ. Βορίδη του υπουργείου Εσωτερικών, κραυγαλέα προς τα δεξιά κίνηση. Είναι και ο κ. Συρίγος, ιδίως, που ανέλαβε τα ΑΕΙ –δηλαδή να εγκαταστήσει το “σπουδαστικό της ασφάλειας”– η κ. Βούλτεψη με τις γνωστές κορώνες, ο κ. Πλεύρης και άλλοι. Την προπαγανδιζόμενη προσπάθεια διεύρυνσης στο κέντρο, τη «μαζεύει», διότι θολώνει το μήνυμα προς τα δεξιά και διότι θεωρεί ότι τώρα με το μέγεθος θα πάρει ένα ποσοστό ακόμη από τον κεντρώο χώρο.
Δεύτερον, υπάρχει μια επίφαση στροφής στο κόμμα. Αυτό, όπως υποστηρίζεται, φάνηκε με την αξιοποίηση πολλών βουλευτών σε θέσεις υφυπουργών και υπουργών. Πρόκειται για καθαρά επικοινωνιακή κίνηση. Διαφυλάσσει πλήρως το «επιτελικό» σκέλος της κυβέρνησης, δηλαδή τον κυβερνητικό βραχίωνα του Κ. Μητσοτάκη. Άρα, το κόμμα εξακολουθεί να είναι μακριά από την κυβέρνηση.
Παγιδευμένος ο πρωθυπουργός
Ο πρωθυπουργός, τρίτον, από μια άποψη, ήταν παγιδευμένος στην παραμονή κεντρικών υπουργών του, που σηματοδοτούν την κεντρική πολιτική της κυβέρνησής του (το αναλύουν επαρκώς η Δανάη Κολτσίδα και ο Κώστας Πουλάκης στις σελίδες 6, 7): δημόσια τάξη, οικονομία, παιδεία, προσφυγικό, υγεία. Αυτή την ομάδα δεν θα την άλλαζε ποτέ. Μάλιστα, ενισχύει το στάτους της νεοφιλελεύθερης πολιτικής, της αυταρχικής πολιτικής και της καταστολής. Η μετάθεση του κ. Χατζηδάκη από το υπουργείο Ενέργειας και Περιβάλλοντος στο Εργασίας, έχοντας αφήσει πίσω του δρομολογημένες του κόσμου τις ιδιωτικοποιήσεις, είναι εντολή να ολοκληρωθεί η απαιτούμενη ευελιξία της εργασίας, και βεβαίως να ιδιωτικοποιήσει –ως πρώτο βήμα– την επικουρική ασφάλιση. Είναι η καταλληλότερη σύνθεση μαζί με τον κ. Τσακλόγλου να εφαρμόσουν όλα τα ιδεολογήματα του κ. Πισσαρίδη για τη λεγόμενη ευασφάλεια. Διότι από εκεί, με τέτοιους όρους εργασίας θα προέλθει η ανάπτυξη και από τη μείωση του μεριδίου της εργασίας.
Είναι ένας ανασχηματισμός που εμπεριέχει ένα «μήνυμα σύγκρουσης με την κοινωνία», όπως εύστοχα σχολίασε ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ. Και αυτό είναι το κύριο ζήτημα που θα ανακύπτει το επόμενο διάστημα. Θα συνεχιστεί και θα ενταθεί η έως τώρα πολιτική ακόμη και σε πεδία όπου σημειώνονται ή είναι πολύ πιθανό να σημειωθούν στο μέλλον ήττες, όπως στην Παιδεία. Προφανώς, υπάρχει και η αλαζονεία ως υπόβαθρο.
Αλαζονικός εκλογικός σχεδιασμός
Ο ανασχηματισμός, λοιπόν, δεν ήταν φιάσκο, όπως χαρακτηρίστηκε, αλλά σχεδιασμός. Με βασικούς, βέβαια, περιορισμούς, όμως ο κ. Μητσοτάκης κρίνεται ακόμη απαραίτητος απ’ όλες τις πτέρυγες του κόμματός του. Δεν είναι, απ’ αυτή την άποψη, αδύναμος πρωθυπουργός. Αδύναμος μπορεί να αποδειχθεί το αμέσως επόμενο διάστημα σε επίπεδο κοινωνίας, όσο η κατάσταση θα εκτραχύνεται και η επιλογή «σύγκρουση με την κοινωνία» θα προκαλεί ρωγμές στο ίδιο του το κόμμα, την επιρροή του. Δείγματα, ήδη, υπάρχουν.
Η εκτίμηση ότι η απόσταση των 15 μονάδων από τον ΣΥΡΙΖΑ–ΠΣ είναι ακατανίκητη, είναι αλαζονική. Η επανάπαυση ότι δεν έχει συγκροτηθεί ακόμη ολοκληρωμένη εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης στη συνείδηση της κοινωνίας, είναι, επίσης, βιαστική και επισφαλής. Όλα αυτά είναι εύκολα ανατρέψιμα. Το πρώτο που θα συμβάλλει σ’ αυτό, είναι ακριβώς αυτός ο ανασχηματισμός ως καθοριστικά κοντόφθαλμος ή και τυφλός. Όσα παράγει η πολιτική της ΝΔ, δεν εξαφανίζονται επειδή τώρα κυριαρχεί ο φόβος.
