Macro

Ο ακροδεξιός Ζεμούρ εφορμά… παραπαίοντας

Ο άνθρωπος που απειλούσε να “ρευστοποιήσει” όλη τη γαλλική πολιτική σκηνή, μόλις πέντε μήνες πριν από τις προεδρικές εκλογές, είδε το τελευταίο διάστημα την δική του φημολογούμενη υποψηφιότητα να ρευστοποιείται. Και απάντησε επισημοποιώντας την μερικές μέρες νωρίτερα του αναμενόμενου.
Ο Ερίκ Ζεμούρ αποτέλεσε τον “διάττοντα αστέρα” ο οποίος, από τα τέλη του καλοκαιριού και μετά, οπότε άρχισε να συμπεριλαμβάνεται στις δημοσκοπήσεις (μολονότι ούτε είχε δηλώσει υποψήφιος ούτε διέθετε πολιτικό κόμμα), έμοιαζε ικανός να ανατρέψει όλους τους προεκλογικούς συσχετισμούς, προσπερνώντας από τα δεξιά τη Μαρίν Λεπέν, αλλά και δελεάζοντας πολλούς από τους ψηφοφόρους της κεντροδεξιάς.
Όμως το διήμερο που πέρασε στη Μασσαλία, τελευταίο περιοδείας προώθησης του νέου βιβλίου του, σημαδεύτηκε από μια σειρά κακά μαντάτα για τον ίδιο.
Την Παρασκευή, ο περίπατός του στο ιστορικό κέντρο της πόλης εξελίχθηκε σε κυνηγητό με εξαγριωμένους διαδηλωτές που τον αποκαλούσαν “ρατσιστή”. Το Σάββατο η επίσκεψή του στην ψαραγορά ακυρώθηκε, με την επίκληση της κακοκαιρίας. Αυτό όμως που κυρίως θα τον καταδιώκει θα είναι μια δική του άσεμνη χειρονομία.
Ο Ζεμούρ φωτογραφήθηκε ενώ μέσα από το αυτοκίνητό του ύψωνε το μεσαίο του δάχτυλο σε μία διερχόμενη, η οποία εκ των υστέρων υποστηρίχθηκε ότι πρώτη ξεκίνησε αυτόν τον… διάλογο στη νοηματική.
Οι υποστηρικτές του προσπαθούν να υποβαθμίσουν το γεγονός, μιλώντας για αυθόρμητη κίνηση του φύσει ευέξαπτου Ζεμούρ, ωστόσο οι εκπρόσωποι όλων των κομμάτων άδραξαν την ευκαιρία να μιλήσουν για “σοβαρό περιστατικό” που απάδει προς διεκδικητή του ανώτατου αξιώματος.
Ούτως ή άλλος ο αμφιλεγόμενος δημοσιογράφος δεν μπορούσε να ελπίζει σε θερμή υποδοχή από τους Μαρσεγιέζους με την έντονη τοπική υπερηφάνεια, όταν ο ίδιος φέρνει την πολυπολιτισμική Μασσαλία ως το παράδειγμα του “πού θα καταντήσει η Γαλλία σε είκοσι χρόνια”, αν “υποδέχεται 400.000 μετανάστες τον χρόνο”.
Παραλλήλως, ο 63χρονος τηλεαστέρας περιτριγυρίζεται αυτή τη στιγμή από τις φήμες ότι η 28χρονη επικεφαλής της καμπάνιας του κυοφορεί το παιδί του. Κατάσταση ιδιαίτερα άβολη για έναν παντρεμένο που εμφανίζεται και ως θιασώτης των παραδοσιακών οικογενειακών αξιών.

Αλαζονεία

Όμως ο καλούμενος και “Γάλλος Τραμπ” αντιμετωπίζει μεγαλύτερα προβλήματα εκεί που πραγματικά παίζεται το εκλογικό παιχνίδι. Ο χρηματιστής Σαρλ Γκαβ, ο πρώτος ο οποίος διέθεσε 300.000 ευρώ τον Σεπτέμβριο για την εκστρατεία του Ζεμούρ έχει ήδη αποσυρθεί. Άλλα βαριά ονόματα της άκρας δεξιάς όπως ο άλλοτε υποψήφιος πρόεδρος Φιλιπ ντε Βιλιέ, ο Ζαν-Φρεντερίκ Πουασόν και η αποξενωμένη ανιψιά της Λεπέν, Μαριόν Μαρεσάλ-Λεπέν, έκαναν γνωστό ότι δεν θα παρευρεθούν στην συγκέντρωση του Ζεμούρ την ερχόμενη Κυριακή, με τον πρώτο να κάνει λόγο για “ερασιτεχνισμό, αλαζονεία και μοναξιά” του υποψηφίου, που τα δημοσκοπικά ποσοστά του πλέον έχουν προσγειωθεί στο 12-15%.
Κατόπιν όλων αυτών ο Ζεμούρ προχώρησε την Τρίτη στην κυκλοφορία ενός βιντεοσκοπημένου μηνύματος με το οποίο ανακοινώνει την προεδρική υποψηφιότητά του (χωρίς πάντως να έχει εξασφαλίσει προς το παρόν τις απαιτούμενες υπογραφές αιρετών), δηλώνοντας, μεταξύ άλλων ηχηρών, ότι απευθύνεται στους Γάλλους που είναι “εξόριστοι στην ίδια την πατρίδα τους” και ότι “το θέμα δεν είναι πλέον να μεταρρυθμιστεί η Γαλλία, αλλά να σωθεί”.
Παραπέμποντας δε στην συνωμοσιολογική θεωρία της Μεγάλης Αντικατάστασης, ο αμφιλεφγόμενος Γαλλο-Εβραίος Ζεμούρ διακήρυξε: “Δεν θα αφήσουμε να μας καταστήσουν υποτελείς, να μας κατακτήσουν, να μας αποικίσουν, να μας αντικαταστήσουν”.
Όλα αυτά στο πλαίσιο μιας σκηνοθεσίας που παρέπεμπε στο ιστορικό διάγγελμα του Ντε Γκωλ την 18 Ιουνίου 1940, με τον Ζεμούρ να έχει τοποθετήσει μπροστά του ένα μικρόφωνο εποχής. “Το μικρόφωνο ήταν του Ντε Γκωλ, αλλά ο λόγος ήταν του Πεταίν”, σχολίασε δηκτικά ο εκπρόσωπος των Σοσιαλιστών, Ολιβιέ Φορ.
Η Λεπέν πάντως έχει αναθαρρήσει. Το ενδεχόμενο, ωστόσο, να μοιραστεί η ψήφος της ακροδεξιάς απαλλάσσει τον πρόεδρο Μακρόν από τον φόβο αναμέτρησης με κάποιον ισχυρό αντίπαλο στον δεύτερο, αλλά ταυτόχρονα ανοίγει ένα παράθυρο ευκαιρίας στην Κεντροδεξιά να προκρίνει τον δικό της υποψήφιο, που δεν έχει ακόμη επιλεγεί.

Κώστας Ράπτης

Πηγή: capital