Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η χώρα μας, όπως και ο κόσμος, βρίσκεται σε πόλεμο. Η κοινωνία μας υφίσταται έναν πόλεμο ιστορικά πρωτοφανή, με θύματα. Σήμερα πάλι ήταν πενήντα οκτώ συμπολίτες μας νεκροί. Και δεν ξέρουμε πόσους μήνες ακόμα θα κρατήσει αυτός ο πόλεμος.
Μέσα σε αυτήν την κατάσταση διαμορφώθηκε και ασκήθηκε μια στρατηγική από πλευράς της Κυβέρνησης σε σχέση με ένα ζωτικό για την κοινωνία για όλους μας θέμα, την ενημέρωση, την επικοινωνία, την ανταλλαγή απόψεων μπροστά στο άγνωστο που υπήρχε.
Γι’ αυτό φέραμε τότε το ζήτημα στη Θεσμών και Διαφάνειας –αναφέρθηκε στην εισήγησή του ο Πρόεδρος κ. Τσίπρας- έγκαιρα, ακριβώς διότι είναι ιδιαίτερες αυτές οι συνθήκες. Η άρνησή σας προς ώρας δεν είναι άρνηση για την εξεταστική επιτροπή. Είναι άρνηση για το αν υπήρξε ή δεν υπήρξε αυτός ο πόλεμος και αυτή η ειδική συνθήκη.
Διότι θέλετε να βγείτε από τον πυρήνα, θέλετε να βγείτε από τη βάσανο και θέλετε να βγείτε και από την ευθύνη συζήτησης του τι μέτρα πήρατε, ποια στρατηγική χαράξαμε μέσα σε καιρό πανδημίας, όπου είχε περισταλεί και έχει περισταλεί ο δημόσιος διάλογος, η δημόσια σφαίρα γενικότερα, η ίδια η επικοινωνία των πολιτών μεταξύ τους, ποια στρατηγική ακολουθήθηκε τότε και τώρα. Διότι ακολουθήσαμε μια στρατηγική, όπως ακούσατε, όπως ειπώθηκε, χειραγώγησης της ενημέρωσης, χειραγώγησης των διαθέσεων της κοινής γνώμης και σας λέω ευθέως και χειραγώγησης του φόβου των πολιτών μέσα στην πανδημία. Ήταν η στρατηγική, στρατηγική της Κυβέρνησης Μητσοτάκη και του συνόλου, βεβαίως του Πρωθυπουργού πρώτα απ’ όλα, η οποία εκφράστηκε με τις λίστες Πέτσα, ας πούμε, και όλα τα υπόλοιπα.
Ετέθη το γιατί επιλέξατε μια εταιρεία και μάλιστα φιλικά διακείμενη, η οποία παίρνει και δουλειές από την Κυβέρνηση ενδεχομένως και από το κόμμα, με 3% -προφανώς θα έπαιρνε μια αμοιβή αυτή η εταιρεία, τζάμπα θα έκανε τη δουλειά;- για να κάνετε αυτήν την καμπάνια. Γιατί δεν συμπεριλήφθηκαν όλα αυτά στα κοινωνικά μηνύματα, όπου υπάρχει νομοθεσία, για το ότι θα μπορούσαν όλα αυτά τα «Μένουμε σπίτι» να πάνε μέσω των κοινωνικών μηνυμάτων που είναι υποχρεωμένα τα κανάλια να συμπεριλαμβάνουν στο πρόγραμμά τους.
Δείτε λοιπόν επ’ αυτών των ερωτημάτων που θέσαμε όλες οι πολιτικές δυνάμεις της αντιπολίτευσης τις απαντήσεις του κ. Πέτσα στην οικεία επιτροπή. Δείτε τι έλεγε. Δείτε τι υποσχέθηκε. Δείτε τι ψευδή πράγματα κατατέθηκαν σε σχέση με τη διαφάνεια όλης αυτής της διαδικασίας. Είστε υπόλογοι.
Μήπως θυμάστε ότι τότε είχε κοπεί στη μέση η πρώτη που έγινε συνέντευξη Τύπου του Προέδρου της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, σε συνθήκες μόνο διαδικτυακές -ήμασταν σε lockdown όλοι- για τις προτάσεις για τις προτάσεις για την προστασία από την πανδημία, για τις υγειονομικές προτάσεις;
Είχαμε πει από τότε κι έχει περάσει ενάμισης χρόνος ότι αναφύεται ζήτημα δημοκρατίας στη χώρα, με αυτή την έννοια, μέσα στην πανδημία, όπου εκ των πραγμάτων υπήρχε η περιστολή της δημόσιας σφαίρας, λειτουργούσαμε με ιδιαίτερες κοινοβουλευτικές και νομοθετικές διαδικασίες, εδώ ήμασταν δυόμισι άνθρωποι και εγώ που ερχόμουν τακτικά επειδή μπορώ και ήθελα να έχουμε μια παρουσία, στα κανάλια και ο διάλογος που γινόταν γινόταν μέσα από σπίτια, από το διαδίκτυο. Αυτή ήταν η κατάσταση.
Πού συζητήθηκε το λάθος που είχε και η Ευρωπαϊκή Ένωση στα κοντράτα που έκανε με τις εταιρείες κι ύστερα είπαν «κάναμε λάθος». Έρχονταν τα πράγματα εδώ ή στον κοινοβουλευτικό έλεγχο ή σε αλλεπάλληλες συζητήσεις που προκαλούσαν οι πολιτικοί αρχηγοί, η Γεννηματά κατέθετε κάθε φορά ένα σύνολο προτάσεων –φέρετε τις από τα Πρακτικά-, οι οποίες δεν γινόντουσαν δεκτές. Κι έμεινε ο κόσμος απέναντι σε μια σειρά –δεν θα τα χαρακτηρίσω- διαγγελμάτων του Πρωθυπουργού. Πρωτοφανές.
Σήμερα λοιπόν δια της αρνήσεώς σας, παραγνωρίζετε αυτή την ιδιαίτερη συνθήκη και αυτό θα σας χρεώσει ιστορικά. Και αν μάλιστα πάτε στην εξεταστική επιτροπή με το λυσάρι το σημερινό που από το πρωί ακούμε «τι έγινε το 2013, το 2015, το 2011, το 2008, το 2007, οι νόμοι Ρουσόπουλου», βεβαίως μπορεί η Βουλή να συζητάει όσους μήνες θέλετε εν γένει για να μην γίνει τίποτα, για να μην αποδοθούν ευθύνες, για να μην βελτιώσει και για να μην αλλάξει τίποτα.
Το αφαιρέσατε, όπως επίσης βάλατε τη διάταξη για τις ψευδείς ειδήσεις και την ψευδολογία. Σοβαρά; Τι ειπώθηκε μέσα σ’ αυτά τα δύο χρόνια; Πόσα ψέματα αλήθεια ακούστηκαν και πώς πέρναγαν, σαν χωνί κατευθείαν, στο αυτί του αγωνιούντος τους συμπολίτη μας, χωρίς να υπάρχει η δυνατότητα του ελέγχου, η δυνατότητα της διασταύρωσης των απόψεων; Σας το είχα πει κι άλλη φορά. Δεν υπάρχει στην ιστορία της Μεταπολίτευσης -και προηγούμενα ενδεχομένως, πόσω μάλλον τότε που ήταν κλεισμένοι όλοι στα σπίτια τους, που είχαμε λοκντάουν αλλεπάλληλα- δημόσια ΕΡΤ, που να μην είχε πολιτικές συζητήσεις, μια, δυο, τρεις, το βράδυ. Καθόταν ο κόσμος να ακούσει τις διαφορετικές απόψεις των έγκριτων επιστημόνων, των κομμάτων, των πολιτών. Πόσοι μήνες πέρασαν για να βγουν οι πρώτοι διαμαρτυρόμενοι από επαγγελματικές τάξεις, από ανθρώπους οι οποίοι υφίσταντο ζητήματα και προβλήματα στα δικαιώματα, στις ελευθερίες τους, από μια σειρά γεγονότα, τα οποία συνέβαιναν μέσα σε αυτόν τον πόλεμο;
Πήγαμε λοιπόν στη Θεσμών και Διαφάνειας και μας είπανε ότι βεβαίως δεν έχει υπάρξει κανένας έλεγχος ποτέ, αλλά σταματά η συζήτηση. Δεν μπορεί να συζητήσει η Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής -της Βουλής, αν είναι δυνατόν!- για τα πορίσματα και για τον τρόπο που έγινε μια συγκεκριμένη μέτρηση από αυτήν την εταιρεία, ακριβώς διότι υπάρχει μια άλλη εταιρεία και είμαστε αναρμόδιοι. Αυτήν την ανευθυνότητα, που είναι αλαζονεία, και είναι αλαζονεία διότι ξέρατε πια -τώρα πλέον δεν περνάει αυτό- πως όλα αυτά θα καλύπτονταν από πέπλο του ότι δεν θα βγαίνανε στη δημοσιότητα. Αυτή η αλαζονεία οδήγησε τη στρατηγική σας, και για την πανδημία, και για τα θέματα της δημοκρατίας, και για τα ζητήματα που αφορούν τα μέσα ενημέρωσης, εκεί που τα οδήγησε.
Νίκος Βούτσης
