«Πώς θα καταστεί ενεργό και αποτελεσματικό το κοινωνικό πλειοψηφικό ρεύμα που σήμερα εν δυνάμει συγκροτείται, ιδιαίτερα πάνω στις ανάγκες και τις ανισότητες που αναδεικνύει η νεοφιλελεύθερη πολιτική του κ. Μητσοτάκη;», έθεσε το ερώτημα ο Νίκος Βούτσης. Συγκεκριμένα, ανέφερε:
1. Πρέπει να αξιοποιήσουμε στον μέγιστο βαθμό, όλα τα στοιχεία ενός συνεχώς εμπλουτιζόμενου πολιτικού σχεδίου, που θα κάνει αποτελεσματική την επιδίωξη για την προοδευτική διακυβέρνηση της χώρας, με ραχοκοκαλιά τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ. Στο πλαίσιο αυτό γεννάει ελπίδα η επιδιωκόμενη εναρμόνιση των πολιτικών εξελίξεων στη χώρα μας, με την πρωτοβουλία για προοδευτική συμμαχία στην Ευρώπη.
Για έναν επιπλέον λόγο πέραν από τους προφανείς: Δεν είναι ίδιες οι συνθήκες που ευνόησαν την ανάδειξη στη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ως «γαλατικού χωριού» στην Ευρώπη και ως «επιλογή πολιτικής καταφυγής», με τη λαϊκή εντολή το 2012 και κυρίως το 2015, έναντι του καταρρέοντος, παλιού και υπόλογου για την κρίση πολιτικού σκηνικού.
Επειδή όλοι συνομολογούμε την ιδιαίτερη συνθήκη της σύγκρουσης πλέον με καθεστώς και βεβαίως συνομολογούμε επίσης όλοι την άρνηση του συστημικού συναινετικού δικομματισμού και της πολιτικής του ώριμου φρούτου, στη διεκδίκηση της διακυβέρνησης, θα πρέπει να διαμορφώσουμε ακόμα πιο συστηματικά το κατάλληλο πολιτικό σχέδιο, που θα μετουσιώσει τις λαϊκές ανάγκες και διαθέσεις σε ένα νικηφόρο πολιτικό και κοινωνικό ρεύμα. Σχέδιο που προφανώς συνδέεται οργανικά με τις προγραμματικές θέσεις, τις προτεραιότητες της πολιτικής μας και την ασκούμενη από την πλευρά μας αντιπολίτευση. Ενώ ταυτόχρονα θα αναμετριέται με την αντιμετώπιση καίριων ζητημάτων, όπως οι συνεργασίες, η επικοινωνία, η διαμορφούμενη σχέση με βασικούς αρμούς του κράτους και της ευρύτερης θεσμικής συγκρότησης της κοινωνίας, που εν τέλει επηρεάζουν σε κάθε φάση τον συσχετισμό δυνάμεων.
2. Στη στρατηγική μας για τις κοινωνικοπολιτικές συμμαχίες με στόχο την αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων και την εκλογική αποτύπωση αυτής της δυναμικής, με ραχοκοκαλιά τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε ότι μετράει πάρα πολύ στην έμπνευση και στην ενεργοποίηση του κόσμου της Αριστεράς και της ευρύτερης προοδευτικής παράταξης η σαφής και δεσμευτική αναφορά μας από τώρα για το εύρος των πολιτικών δυνάμεων, μέσα και έξω από τη Βουλή, όλου του αριστερού, δημοκρατικού και οικολογικού φάσματος. Έτσι μόνο δημιουργούμε ένα θετικό κλίμα στη δημόσια συζήτηση και ευνοούμε ανασυνθέσεις στο πολιτικό σκηνικό.
Ανεξάρτητα από τη στάση των ηγεσιών, οι πρωτοβουλίες για συνεργασίες σε κοινά μέτωπα, ωριμάζουν την ιδέα, αλλά και τη συμπόρευση με πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις της εναλλακτικής προοδευτικής πρότασης. Μια τέτοια δυναμική αποδομεί και πλευρές του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου, δίνει δυνάμεις και προοπτική σε ένα ολόκληρο κόσμο, εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών για να ξαναγίνουν «εκλογείς». Αφορά επίσης μεγάλο μέρος της νεολαίας που προβληματίζεται γι’ αυτή καθαυτή τη σχέση της με την πολιτική, μέσα στις σειρήνες της μεταδημοκρατίας και της μεταπολιτικής. Η πολιτική αυτή συμβάλλει και δεν αδυνατίζει, στην επίτευξη του διακηρυγμένου στόχου για να υπάρξει προοδευτική λύση, από τις πρώτες εκλογές με απλή αναλογική, με πρώτη δύναμη έστω και οριακά, το ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ.
3. Το πρόγραμμα μας, σήμερα οι γενικές θέσεις και κατευθύνσεις και προσεχώς το κυβερνητικό πρόγραμμα των δεσμεύσεων , μαζί με τις καθημερινές παρεμβάσεις δημόσια στη Βουλή, συναποτελούν το πεδίο του νέου κοινωνικού συμβολαίου, κατεξοχήν μάλιστα με τις κοινωνικές δυνάμεις που αναφέρονται στις εισηγήσεις και στο σχέδιο πολιτικής απόφασης.
Ποιος πρέπει να είναι ο κεντρικός στόχος της δράσης, πώς θα καταστεί ενεργό και αποτελεσματικό το κοινωνικά πλειοψηφικό ρεύμα που σήμερα εν δυνάμει συγκροτείται, ιδιαίτερα πάνω στις ανάγκες και τις ανισότητες που αναδεικνύει η νεοφιλελεύθερη πολιτική του κ. Μητσοτάκη; Η απάντηση, κατά τη γνώμη μου, είναι: Μια νέα ριζοσπαστικοποίηση της κοινωνίας, μια νέα αριστερή προοδευτική ριζοσπαστικοποίηση μέσα στην ελληνική κοινωνία. Στον αντίποδα του διάχυτου φόβου που γεννάει συντηρητισμό, του φόβου που προκύπτει από την στρατηγική αξιοποίησης της πανδημίας και από την ιδιαίτερη κυβερνητική στρατηγική χειραγώγησης και διαχείρισης της εύλογης αβεβαιότητας και του καθεστώτος περιορισμού και επιτήρησης της κοινωνίας και του δημόσιου χώρου μέσα στην πανδημία.
Η αμφισβήτηση της νεοφιλελεύθερης ηγεμονίας σε αυτό το επίπεδο θα δώσει περιεχόμενο στη δύναμη της βούλησης, που αναφέρθηκε χθες ο Πρόεδρος, θα δώσει θάρρος για την αντίσταση και τη διεκδίκηση της δικαιοσύνης σε όλους τους τομείς.
Μια νέα ριζοσπαστικοποίηση, με ανοιχτούς ορίζοντες στην Ελλάδα και την Ευρώπη, για το βάθεμα της Δημοκρατίας και την αποκατάσταση της πολιτικής στις νέες ιστορικά συνθήκες, με επίκεντρο την κοινωνία και τους πολίτες, ως εναλλακτική στα φαινόμενα μεταπολιτικής και μεταδημοκρατίας. Η ευθεία αντιπαράθεση με τις τάσεις συντηρητικής αναδίπλωσης και τις αντιδραστικές απόψεις του κοινωνικού αυτοματισμού, με τις ιδέες που υπονομεύουν το δημόσιο χαρακτήρα των κοινωνικών πολιτικών, αλλά και με τις αντιμεταρρυθμίσεις που θέλουν να σκιάσουν ή και να εξαφανίσουν εμβληματικές πολιτικές της διακυβέρνησης μας και γενικότερα προοδευτικά κεκτημένα της μεταπολίτευσης, συγκροτούν για εμάς ένα πεδίο σκληρής αντιπαράθεσης με τη νέα Δεξιά και πεδίο διεκδίκησης της ηγεμονίας από την Αριστερά.
Δεν είναι ανάγκη να ρίξουμε νερό στο κρασί μας όταν μιλάμε για το σωφρονισμό, για το μεταναστευτικό, το διαχωρισμό κράτους- εκκλησίας, τις έμφυλες ταυτότητες, τη σύγκρουση με το συστημικό ρατσισμό, την πατριαρχεία, την άρνηση στις μεταφυσικές δοξασίες, αλλά και την καταγγελία αυταρχικών κρατικών πρακτικών, ή και για την ενεργητική ειρηνική επίλυση των διαφορών μας, χωρίς την καταφυγή σε επιζήμια κούρσα εξοπλισμών.
4. Η σύγκρουση με το Αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο που συν τω χρόνω, διαμορφώνεται σε καθεστωτική πολιτική οντότητα ενώ εκφράζει και ένα ευρύτερο μπλοκ μεγάλων οικονομικών συμφερόντων, έχει και σαφή ιδεολογικά χαρακτηριστικά. Αυτοί μιλάνε ευθέως, δημοσίως και διεθνώς για μαύρη παρένθεση της αριστερής διακυβέρνησης και για «νοικάρηδες» της εξουσίας.
Επιχειρούν να ξαναγράψουν και να αμαυρώσουν τα δικά μας 4,5 χρόνια διακυβέρνησης, να αποσείσουν τις βαρύτατες ιστορικές τους ευθύνες που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία και εμφανίζονται σήμερα ως σωτήρες μαζί και περί τον κ. Μητσοτάκη. Γενικότερα επιχειρούν συστηματικά μια αναθεωρητική ιστορική ερμηνεία σε βάρος των παρατάξεων της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς για όλη την μετεμφυλιακή και την πιο πρόσφατη μεταπολιτευτική περίοδο. Οξύνουν την ιδεολογική σύγκρουση για να τεκμηριώσουν τις ουσία αντιμεταρρυθμιστικές θεσμικές τομές που επιχειρεί στο πολιτικό πεδίο η δυναμική της αστικής ανασυγκρότησης μετά τις δύο κρίσεις, διεκδικώντας μία νέα ηγεμονία στις εξελίξεις.
Είναι προφανής και πρωτοφανής, η συστηματική επίθεση της νέας Δεξιάς και των δυνάμεων που συμπορεύονται με αυτήν, ενάντια στο δημοκρατικό και κοινωνικό κεκτημένο της μεταπολίτευσης σε όλους τους τομείς. Πέραν της μαχητικής, υπεύθυνης και τεκμηριωμένης αντιπολίτευσης για να αποκρούσουμε αυτή την επίθεση σε θεσμικό επίπεδο, μέσα στο Κοινοβούλιο και μέσα στην κοινωνία, πρέπει ανυποχώρητα να υπερασπίζουμε το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς που διαχέεται σε όλες τις παραδόσεις, τις πολιτικές και τις σχέσεις της Αριστεράς με την κοινωνία. Δεν επιδέχεται, ούτε διαπραγμάτευση, ούτε συμψηφισμούς με τις δικές τους παραδόσεις και πρακτικές.
Δεν ήμασταν, ούτε είμαστε ίδιοι. Να τονίζουμε σε όλους τους τόνους ότι ο Σοσιαλισμός με δημοκρατία και ελευθερία, είναι παρών και επικαιροποιείται συνεχώς μέσα στη διεθνή συζήτηση και αντιπαράθεση που διεξάγεται, δεν είναι σκελετός που έχει μείνει στα ντουλάπια μας για να μας τον θυμίζουν δήθεν οι πρώην αριστεροί και να μας κουνάνε το δάχτυλο με συστημικές νουθεσίες.
Νίκος Βούτσης
Πηγή: Left
