Μετά «Βαϊων και κλάδων» παρουσιάστηκε προ ολίγων ημερών η πρόταση της Mohegan Gaming and Entertainment («MGE») -υπό την ονομασία Inspire Athens- για τη δημιουργία καζίνο στο Ελληνικό. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με όσα αναφέρει η εταιρία, πρόκειται για ένα ολοκληρωμένο τουριστικό συγκρότημα. το οποίο θα αποτελείται από ένα πολυτελές ξενοδοχείο, χώρους ψυχαγωγίας, συνεδριακό κέντρο, καταστήματα, εστιατόρια και -προφανώς- το καζίνο, με φιλοδοξία να δημιουργήσει 7 χιλιάδες θέσεις εργασίας και μετατρέψει την περιοχή στην «Αθηναϊκή Ριβιέρα».
Μάλιστα ο ουρανοξύστης που παρουσιάστηκε από τα στελέχη της εταιρίας και ο οποίος θα «φιλοξενήσει» τις εν λόγω δραστηριότητες φέρεται να είναι εμπνευσμένος -από αρχιτεκτονικής άποψης- παρελθόν της Ελλάδας, και ειδικότερα από τα αθηναϊκά αγάλματα και κτίρια, συμπεριλαμβανομένης της Ακρόπολης και των Καρυάτιδων.
Σε κάθε περίπτωση όμως θα πρέπει να σημειωθεί ότι η αισθητική της εν λόγω δημιουργίας του διεθνούς αρχιτεκτονικού γραφείου Steelman Partners δε φαίνεται να ενθουσίασε πολλούς από τους χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, καθώς έγινε αντικείμενο πλήθους ειρωνικών σχολίων.
Υπενθυμίζεται δε ότι όλα αυτά λαμβάνουν χώρα λίγες μόνο εβδομάδες μετά την «ηχηρή αποχώρηση»των Κινέζων της Fosun Group και των Αράβων (Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα) της Eagle Hills από το επενδυτικό σχήμα Global Investment Group, η οποία έχει αναλάβει την υλοποίηση του έργου, αφήνοντας ουσιαστικά μόνη τη Lamda Develpoment.
Ταυτόχρονα, δεν είναι λίγοι αυτοί που σημειώνουν με νόημα πως από το συνολικό project για το Ελληνικό, το μόνο κομμάτι που φαίνεται να «περπατάει» μέχρι στιγμής έχει να κάνει αποκλειστικά και μόνο με την κατασκευή του καζίνο, δημιουργώντας έτσι αμφιβολίες για τις πραγματικές προθέσεις των επενδυτών. Κι όλα αυτά, παρά την εκλογή της κυβέρνησης Μητσοτάκη, η οποία ισχυριζόταν πως θα ερχόταν να ξεμπλοκάρει συνολικά την επένδυση.
Που οδηγείται όμως τελικά η υπόθεση του Ελληνικού με βάση όλα όσα έχουμε δει το τελευταίο διάστημα;
Η μη απόδοση των κοινόχρηστων χώρων στους δήμους κι ο κίνδυνος δημιουργίας «ιδιωτικής πόλης»
«Το πρώτο πρέπει να επισημάνουμε είναι ότι από την επόμενη μέρα της νέας διακυβέρνησης έχουμε μια ξεκάθαρη στρατηγική ακύρωσης και αποψίλωσης συμφωνιών, που είχαν να κάνουν με την εμπροσθοβαρή ανάπτυξη του Ελληνικού με προτεραιότητες τους δημόσιους χώρους και τις υποδομές» τονίζει o Αναπληρωτής Καθηγητής και Διευθυντής Εργαστηρίου Αστικού Περιβάλλοντος του ΕΜΠ, Νίκος Μπελαβίλας, ο οποίος έχει ασχοληθεί ενεργά με το ζήτημα του Ελληνικού, έχοντας εκπονήσει και τη σχετική μελέτη για τη δημιουργία Μητροπολιτικού Πάρκου στην περιοχή.
Υπενθυμίζει πως με τις συμφωνίες του 2016-2017 «είχαμε πετύχει το να ελέγχονται οι δημόσιοι χώροι, αλλά να ελέγχεται και ο επενδυτής ότι θα αναπτύξει τις υποδομές τώρα κι όχι να τις αφήσει για το τέλος εγκαταλείποντάς τες τελικά, όπως έγινε στην Ολυμπιάδα για παράδειγμα».
Το ζήτημα όμως, σύμφωνα με τον κ. Μπελαβίλα, είναι ακόμη μεγαλύτερο κι άπτεται με την «κρυφή ατζέντα» των επενδυτών στο Ελληνικό. «Με την τελευταία εξέλιξη φαίνεται πως εγκαταλείπεται, όπως ακούγεται πλέον από τους δημάρχους και τους επιστήμονες, η ιδέα της παραχώρησης των κοινόχρηστων χώρων του Ελληνικού στην τοπική αυτοδιοίκηση» σημειώνει και παράλληλα διευκρινίζει: «Αυτό σημαίνει πως για πρώτη φορά στην Ελλάδα κινδυνεύουμε να έχουμε ιδιωτική πόλη. Αν οι δρόμοι και οι πλατείες δεν ανήκουν στην αυτοδιοίκηση, αυτό σημαίνει πως δεν ανήκουν στο δημόσιο. Με άλλα λόγια, οποιαδήποτε στιγμή κάποιος μπορεί να βάλει μια μπάρα και να απαγορεύει την είσοδο στα οικοδομικά τετράγωνα του Ελληνικού».
Επισημαίνει μάλιστα ότι «έχουμε τέτοιου είδους μοντέλα από τους ίδιους επενδυτές και τον ίδιο κατασκευαστή, υπερπολυτελείς δηλαδή κατοικίες με τέτοιες συνθήκες. Υπάρχει δηλαδή ένα τέτοιο κομμάτι στα γραφεία της Lamda Development στο πρώην κέντρο τύπου στο Μαρούσι. Υπήρξαν τέτοια κομμάτια τα οποία είχαν δημιουργηθεί ατύπως κατά καιρούς και υπάρχουν ακόμη στη Φιλοθέη, σε περιοχές πρεσβειών ή σε περιοχές όπου μένουνε πάρα πολύ πλούσιοι άνθρωποι. Μπαίνει μια μπάρα ή ένας σεκιουριτάς στην αρχή του δρόμου, ο οποίος σε ρωτάει πού πηγαίνεις. Εκεί έγινε για λόγους ασφαλείας δημόσιων προσώπων, τώρα φαίνεται πως γενικεύεται με κριτήρια εισοδήματος. Όσοι δηλαδή έχουν την οικονομική δυνατότητα να αναμειγνύονται σε τέτοιες περιοχές, δεν υπάρχει λόγος να αναμειγνύονται με του άλλους».
«Πάμε για καζίνο και τελεία»
Ταυτόχρονα, δε δείχνει να έχει καμιά αμφιβολία σχετικά με τα ουσιαστικά σχέδια της Lamda, καθώς αναφέρει: «Εν τέλει πάνε οι 75 χιλιάδες θέσεις εργασίας, πάνε τα μεγάλα έργα υποδομών, πάνε όλα. Πάμε για καζίνο. Καζίνο και τελεία. Και είμαι περίεργος να δω τι θα κάνει ο δήμαρχος Ελληνικού που υποσχόταν χιλιάδες θέσεις εργασίας κι είχε φτιάξει μάλιστα και σχετικές λίστες κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου».
Δεν παραλείπει δε να κάνει αναφορά στην πρόσφατη αποχώρηση Κινέζων και Σαουδαράβων από το επενδυτικό σχήμα. «Η απόσυρσή τους αποτελεί ακριβώς απόδειξη ότι δεν τους ενδιέφερε πλέον η επένδυση. Είναι παράλογο να αποχωρούν την ώρα που η νέα κυβέρνηση υποτίθεται ότι “λύνει τα χέρια” στους επενδυτές. Με άλλα λόγια, οι Άραβες και οι Κινέζοι, οι οποίοι έχουν χοντρά χαρτοφυλάκια από πίσω τους, αποχωρώντας απέδειξαν πως δεν τους ενδιέφερε να παίξουνε σε κάτι που σε βάθος δεκαετίας δεν έχει τίποτα άλλο από το καζίνο, το οποίο ούτως ή άλλως δε θα το πάρουν αυτοί».
«Το κτίριο Καρυάτιδα – transformer δε θα γινόταν ανεκτό σε καμιά ευρωπαϊκή πρωτεύουσα»
Σε ό,τι έχει να κάνει με το σχέδιο του πύργου που παρουσιάστηκε από την Mohegan ο κ. Μπελαβίλας εμφανίζεται αρκετά δηκτικός. «Τι να πω για κτίριο Καρυάτιδα – transformer; Πρόκειται για ένα ασύλληπτο κατασκεύασμα, για το οποίο στο παρελθόν θα χρησιμοποιείτο Bon pour l’Orient. Με αυτό τον όρο αποκαλούνταν τα προϊόντα της Δύσης, τα οποία προορίζονταν για τις αποικίες της Ανατολής, αλλά σε καμιά περίπτωση δε θα γίνονταν ανεκτά σε κάποια ευρωπαϊκή χώρα» αναφέρει χαρακτηριστικά και συνεχίζει: «Κάπως έτσι σε καμιά περίπτωση ένα τέτοιο κατασκεύασμα δε θα γινόταν ανεκτό σε καμιά ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, είναι πολύ κακή η αρχιτεκτονική του».
Σε σχέση με την παρατήρηση πολλών πως έχουμε να κάνουμε με «ξεπατίκωμα» αρχιτεκτονικής προσέγγισης πύργων που βλέπουμε στο Ντουμπάι, ο Διευθυντής Εργαστηρίου Αστικού Περιβάλλοντος του ΕΜΠ δε δείχνει να συμφωνεί ιδιαίτερα: «Δεν έχουμε να κάνουμε καν με αισθητική Ντουμπάι. Ο πύργος του Μπουρτζ Αλ Αράμπ δηλαδή – γιατί για αυτόν μιλάμε- πρόκειται κατά την άποψή μου για έναν εξαιρετικής αισθητικής ουρανοξύστη. Αν λοιπόν τον συγκρίνεις με αυτό που είδαμε χθες το βράδυ, θα καταλάβεις και την πραγματική διαφορά της καλής από την κακή αρχιτεκτονική, ανεξάρτητα αν συμφωνεί κανείς ή όχι με τέτοιου είδους κατασκευές. Αν δεις τους ουρανοξύστες του Foster στο Λονδίνο και δεις αυτό που μας πούλησαν χθες το βράδυ θα καταλάβεις την πραγματική διαφορά» υπογραμμίζει και προσθέτει αναφορικά με το ζήτημα: «Εδώ έχουμε ένα κακοχωνευμένο έργο τύπου Ντουμπάι. φθηνό -δεν έχει δουλέψει δηλαδή σοβαρά αρχιτέκτονας από πίσω- το οποίο δε θα πέρναγε στο Ντουμπάι».
Αλέξανδρος Ζέρβας
Πηγή: TVXS
