–Κύριε Φίλη, ακρίβεια, υποκλοπές, πόλεμος στην Ουκρανία με όλες τις συνέπειες. Πως ιεραρχεί ο ΣΥΡΙΖΑ τα προβλήματα των πολιτών; Ποιο είναι το σημαντικότερο και γιατί;
Τα τελευταία χρόνια η κοινωνία απειλείται από επάλληλες κρίσεις, από την πανδημία, από τον πόλεμο, από την οικονομική και ενεργειακή κρίση, από την κλιματική αλλαγή, κι όλα αυτά τροφοδοτούν την επιδείνωση της πολιτικής κρίσης καθώς οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές παροξύνουν τις επιπτώσεις, είτε με τη διάλυση του δημοσίου συστήματος υγείας, είτε με την αισχροκέρδεια που σαρώνει την αγορά, είτε με την υποχώρηση των εισοδημάτων είτε με πολιτικές που καταστρέφουν το περιβάλλον.
Μέσα στην κρίση της πανδημίας μάλιστα, η νεοδεξιά κυβέρνηση Μητσοτάκη οργάνωσε ένα μηχανισμό παρακολούθησης των πολιτών και ειδικότερα των δημοσιογράφων και των πολιτικών της αντιπάλων. Επιχείρησε να νομιμοποιήσει τις αντιδημοκρατικές επιλογές της στη βάση της αντι-ΣΥΡΙΖΑ ψύχωσης στρωμάτων της κοινωνίας για να οργανώσει το λεγόμενο “επιτελικό κράτος” που στην πραγματικότητα συνοψίζεται στον απόλυτο έλεγχο της κυβέρνησης πάνω στην κοινωνία.
Με πολλούς τρόπους:
Είτε με την απευθείας χρηματοδότηση των ΜΜΕ, με τις διάφορες λίστες, με την καθυπόταξη και τον έλεγχο της Δικαιοσύνης, την αποδιάρθρωση της εργατικής νομοθεσίας, την απόπειρα κατάργησης της Δημοκρατίας στα σχολεία και τα πανεπιστήμια και βέβαια με τις υποκλοπές.
Πρόκειται για μια απόπειρα να εγκατασταθεί καθεστώς στη χώρα μας. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν είναι μια οποιαδήποτε κυβέρνηση, αλλά μια κυβέρνηση ειδικού σκοπού, να παρεμποδίσει με κάθε μέσο την επιστροφή της Αριστεράς στην εξουσία, δηλαδή, να εμπεδώσει πολιτικές σε βάρος της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας μέσα σε συνθήκες πολιτικού διχασμού.
Από αυτή την άποψη η κυβέρνηση Μητσοτάκη συνιστά παραχάραξη της μεταπολιτευτικής νομιμότητας, σύμφωνα με την οποία ήταν αποδεκτή η εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία με διαφορετικά προγράμματα, χωρίς να ταυτίζεται ο αντίπαλος με εθνικό κίνδυνο.
Το μεγαλύτερο λοιπόν πρόβλημα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι πολίτες είναι το πολιτικό πρόβλημα και αυτό καλούμαστε να λύσουμε στις εκλογές με τη συγκρότηση μιας προοδευτικής κυβερνητικής πλειοψηφίας. Κάτι που προϋποθέτει από τώρα λαϊκά κινήματα αλληλεγγύης και προοπτικής. Όσο παραμένει, με τη μία ή την άλλη μορφή, η Δεξιά στην εξουσία θα επιδεινώνεται το σύνολο των προβλημάτων. Και καθώς έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση δυνάμεις του συστήματος θα επιχειρήσουν να δημιουργήσουν κυβερνητικά σχήματα για να διασώσουν τις νεοφιλελεύθερες και εθνο-αυταρχικές επιλογές. Η ήττα της ΝΔ θα σηματοδοτήσει, σε αντιστοιχία με ευρωπαϊκές εξελίξεις, νέες πολιτικές με βάση το δημόσιο συμφέρον και τη Δημοκρατία.
–Η υπόθεση των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων, όπως εξελίσσεται σε πολιτικό επίπεδο, φαίνεται ότι αφορά περισσότερο στελέχη της κυβέρνησης και της ΝΔ και λιγότερο στελέχη των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Βασιζόμενος σε αυτό το στοιχείο –αν και εφόσον ισχύει– μήπως τελικά το θέμα αφορά στο πολιτικό του σκέλος τα εσωτερικά της ΝΔ; Είναι δηλαδή «ενδονεοδημοκρατικό» θέμα;
Το θέμα των υποκλοπών όποιον κι αν θίγει χτυπάει κατάσαρκα τη Δημοκρατία. Όπως αποκαλύφθηκε από την ερευνητική δημοσιογραφία, τον ελληνικό και ξένο Τύπο, αλλά και μέσα το Ευρωκοινοβούλιο, η κυβέρνηση είχε στήσει ένα μηχανισμό κατασκοπείας των πολιτών που μοιραζόταν ανάμεσα στην ΕΥΠ και στο παρακράτος του κρατικού Predator.
Το γεγονός ότι θύματα των παρακολουθήσεων ήταν όπως γράφτηκε, στελέχη της αντιπολίτευσης, δημοσιογράφοι αλλά και υπουργοί αποδεικνύει πόσο επικίνδυνος μέσα στην ανασφάλειά του είναι ο πρωθυπουργός. Αν θεωρεί νόμιμο, όπως δήλωσε, να παρακολουθείται ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ / ΚΙΝΑΛ, προφανώς θεωρεί αυτονόητο δικαίωμα μιας ΕΥΠ υπό τον δικό του αποκλειστικό έλεγχο να παρακολουθεί οποιονδήποτε πολίτη.
Πρόκειται για καφκικό σκηνικό όταν η ιδιωτική ζωή κάθε πολίτη βρίσκεται στο στόχαστρο αυτού που έχει αποκληθεί “κατασκοπευτικός καπιταλισμός” και στην περίπτωσή μας “Κατασκοπεία Μαξίμου”.
Γι` αυτό ο πρωθυπουργός έκανε το παν να ματαιωθεί η διερεύνηση του σκανδάλου εγείροντας το φοβερό απόρρητο, εμποδίζοντας την κλήτευση των δραστών (Δημητριάδη κλπ) στην Εξεταστική Επιτροπή, κρατώντας σε καθεστώς στεγανού τις μυστικές υπηρεσίες, ανέλεγκτες από τη Βουλή και την αρμόδια ανεξάρτητη Αρχή, την ΑΔΑΕ.
Η νομοθετική ρύθμιση που κατατέθηκε στη Βουλή επιβεβαιώνει ότι οι παρακολουθήσεις αποτελούν συστατικό στοιχείο του καθεστώτος Μητσοτάκη.
Δεν υπήρξε καμία διαβούλευση με την ΑΔΑΕ ούτε λήφθηκε υπόψη η νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για την ανάγκη ενημέρωσης, υπό όρους, του παρακολουθούμενου. Μου κάνει εντύπωση ότι σε αυτό το νομοσχέδιο ο πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ κ. Ανδρουλάκης, αν και θύμα ο ίδιος των υποκλοπών, βρίσκει… θετικά στοιχεία. Τι να υποθέσω;
Ότι επιχειρεί να κρατήσει γέφυρες με τη ΝΔ; Δεν αντιλαμβάνεται ότι με τον τρόπο αυτό ενισχύει τις υποβολιμαίες διαδόσεις κακόβουλων κύκλων ότι από κάπου τον κρατάνε; Τα θέματα Δημοκρατίας δεν μπαίνουν στη ζυγαριά. Λυπάμαι, ειλικρινά. Το Πολίτευμα δεν είναι οπωροπωλείο. Και βεβαίως οι παραβιάσεις της δημοκρατικής νομιμότητας δεν συμψηφίζονται. Πρέπει όλες να εκκαθαρίζονται και να επιβάλλεται τιμωρία.
–Με αφορμή το predator έχει ξεσπάσει όπως φαίνεται «πόλεμος» μεταξύ μεγάρου Μαξίμου και επιχειρηματιών. Ποιος πιστεύετε ότι θα βγει νικητής;
Θα μου επιτρέψετε, δεν υπάρχει «πόλεμος» ανάμεσα στην κυβέρνηση και τα μεγαλύτερα επιχειρηματικά συμφέροντα της χώρας. Υπάρχει παράδοση του πλούτου της χώρας σε αυτά, χάρη στη νομοθέτηση και τα «ντιλ» της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Σε έκταση που δεν έχει γνωρίσει προηγούμενο η χώρα. Λιμάνια, ορυκτός πλούτος, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τώρα ως και τα απορρίμματα, μοιράζονται αφειδώς στους επιχειρηματίες, ο καθένας των οποίων διαθέτει κάποια ΜΜΕ για να εξασφαλίσει ότι δεν θα κερδίσει λιγότερα από το πλιάτσικο.
Φτάσαμε να χαρίζουμε αρχαιότητες με τους νόμους Μενδώνη, πρώτα με πρωτοφανή «αιώνια» δάνεια και τώρα κλεμμένες… Να είστε βέβαιος ότι αυτά που θα βγουν στη φόρα όταν επανέλθει ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση θα κάνουν την κοινωνία να ανατριχιάσει. Και το ξέρουν, αλίμονο. Συνεπώς κανένας πραγματικός πόλεμος του Μαξίμου με τα μεγάλα συμφέροντα δεν υπάρχει.
Άγριος πόλεμος βέβαια υπάρχει για το ποιος επιχειρηματίας θα βγει κυρίαρχος και ο πιο κερδισμένος. Όπως φάνηκε χρειάστηκε μόλις μια εβδομάδα από την “κρίση του πέναλτι” μέχρι να αγκαλιαστούν και πάλι ο πρωθυπουργός με τον “μεγαλοπαράγοντα” και “υπονομευτή”. Για τα μεγάλα συμφέροντα υπάρχει πάντα μια κιβωτός του Νώε…
–Ποια είναι η άποψή σας για τις κλιμακούμενες τουρκικές ενέργειες και την επίσκεψη του κ. Δένδια στη Λιβύη;
Η τουρκική επιθετικότητα κλιμακώνεται, επί του παρόντος, ρητορικά. Μέσα σε ένα ευρύτερο περιβάλλον πολέμου στη γειτονική Ουκρανία θα ήταν εξαιρετικά επικίνδυνο να γλιστρούσε η Τουρκία από τα λόγια σε πράξεις. Επικίνδυνο για την Ειρήνη στην περιοχή χωρίς να είναι προβλέψιμο αν θα υπάρξει νικητής.
Η τουρκική ρητορική αποδίδεται κυρίως στο εσωτερικό πολιτικό παιχνίδι αυτής της χώρας. Η Ελλάδα οφείλει στο μέτρο των δυνάμεών της και όχι με αλόγιστους εξοπλισμούς, πέραν της αναγκαίας αμυντικής θωράκισης, να αναλάβει διπλωματικές-πολιτικές πρωτοβουλίες διαλόγου με την Τουρκία με στόχο την προσφυγή στη Χάγη και την ειρηνική επίλυση των διαφορών. Είμαστε καταδικασμένοι να συνεννοηθούμε, το επιτάσσει η γεωγραφία! Η περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου δεν πρέπει να αποτελέσει εστία ανταγωνισμών για εξορύξεις όταν μάλιστα είναι άγνωστη η ποσότητα των υδρογονανθράκων και στην καλύτερη περίπτωση δεν μπορούν να αξιοποιηθούν πριν το 2030 και τα όποια κέρδη θα τα καρπωθούν κατά προτεραιότητα οι μεγάλες πετρελαϊκές εταιρίες.
Και το σπουδαιότερο: η κλιματική κρίση επιβάλλει την απεξάρτηση από τους υδρογονάνθρακες κι όχι να συμμετάσχει η Ελλάδα σε ένα παιχνίδι ενεργειακών και γεωπολιτικών ανταγωνισμών σε βάρος του περιβάλλοντος.
Η επίσκεψη Δένδια στην Τρίπολη της Λιβύης ήταν κάκιστα σχεδιασμένη και τελικά δεν υπηρέτησε καμιά καλώς εννοούμενη εθνική προτεραιότητα. Δημιούργησε διεθνώς εντυπώσεις ότι και η ελληνική πολιτική τάξη δεν αποφεύγει τον πειρασμό να κάνει εξωτερική πολιτική για να αποσπάσει τον εύκολο έπαινο της ελληνικής κοινής γνώμης. Να μη ξεχάσω και κάτι άλλο: Ο κ. Δένδιας, όπως διάβασα, υπήρξε προσωπικά θύμα υποκλοπών. Αντιλαμβάνεστε ότι όταν παρακολουθείται ο υπουργός Εξωτερικών η υπόθεση μοιάζει με κλασική κατασκοπεία. Θα περίμενα ο κ. Δένδιας να έχει ήδη καταθέσει μηνυτήρια αναφορά…
–Η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως, το προηγούμενο διάστημα προώθησε την ιδέα των «30 κορυφαίων Αμερικανικών Πανεπιστημίων» και τις δυνατότητες, όπως είπε, που θα δίνονται σε Έλληνες να φοιτήσουν σε αυτά με χαμηλά ή καθόλου δίδακτρα. Πώς σας φαίνεται η ιδέα; Και μη μου πείτε ότι είναι κακή, καθώς η συνεργασία των ελληνικών και ξένων πανεπιστημίων μόνο θετικά μπορεί να λειτουργήσει.
Η συνεργασία ελληνικών και ξένων Πανεπιστημίων δεν είναι νέα. Κατά τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ προωθήσαμε την ένταξη ελληνικών ΑΕΙ σε ευρωπαϊκά σχήματα συνεργασίας, κάτι μάλιστα που διευκολύνθηκε από την αναγκαία ενοποίηση του χώρου της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης και Έρευνας. Άλλωστε η απόφαση ξένων Πανεπιστημίων, όπως πρόσφατα ορισμένων αμερικανικών, επιβεβαιώνει το κύρος και τη διεθνή αξιοπιστία των ελληνικών δημόσιων Πανεπιστημίων και διαψεύδει την συκοφαντική προπαγάνδα της κυβέρνησης ότι τα ΑΕΙ είναι άντρα παρανομίας και εγκληματικότητας.
Στη δική μας αντίληψη για την εξωστρέφεια των ΑΕΙ παίζει σημαντικό ρόλο η ενίσχυσή τους από το κρατικό προϋπολογισμό αλλά και ευρωπαϊκά κονδύλια. Έτσι, ώστε να γίνουν κελύφη καινοτομίας και να μορφώνουν υψηλού επιπέδου επιστήμονες, συμβάλλοντας στη διαμόρφωση της οικονομίας της γνώσης. Με προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας, με καλές συνθήκες εργασίας και υψηλές αμοιβές. Δεν θέλουμε να επιδεινωθεί το φαινόμενο της μετανάστευσης νέων επιστημόνων που απογυμνώνει την οικονομία και την κοινωνία μας.
Γι` αυτό είναι αναγκαίο να συζητηθούν δημόσια οι όροι της συνεργασίας των ελληνικών με τα αμερικανικά και τα άλλα διεθνή Πανεπιστήμια. Ακούσαμε ότι το πρόγραμμα των ελληνικών με τα ξένα Πανεπιστήμια θα χρηματοδοτηθεί μέσα από ένα πρόγραμμα 60 εκ. ευρώ.
Για ποιες δράσεις ακριβώς και ποιος θα τις χρηματοδοτήσει; Επίσης, πόσο θα είναι το ποσό που αναμένεται να διαθέσουν τα ξένα ΑΕΙ;
Στο σημείο αυτό να θυμηθούμε ότι το σύνολο της χρηματοδότησης όλων των ελληνικών Πανεπιστημίων είναι 100 εκ. ευρώ και άλλα 30 εκ. για την Πανεπιστημιακή Αστυνομία. Αυτές είναι οι προτεραιότητες της κυβέρνησης σε συνθήκες υποστελέχωσης και υποχρηματοδότησης των Πανεπιστημίων.
Χρόνης Διαμαντόπουλος
