Κύριε Φίλη, Αριστερά μια ταλαίπωρη επένδυση! Πόσο σας έχει βασανίσει;
Κάθε «επένδυση» στη ζωή αν συμμετέχει κανείς με πάθος και όλες του τις αισθήσεις είναι ένα «παιδεμός» και με την παιδαγωγική διάσταση της λέξης. Μια διαρκής «μαθητεία» με όλες τις απογοητεύσεις και τις χαρές της ζωής. Που, ειδικά στην Αριστερά, απαιτεί μια συνεχή πνευματική εγρήγορση, πολύ διάβασμα και ταυτόχρονα πολλή πρακτική δράση. Από την επεξεργασία ενός κειμένου για τη Μαθητική Πορεία ή την Αυγή, από το βάψιμο ενός συνθήματος σε ένα πανό μέχρι την εκλογή στο ΚΣ της ΕΦΕΕ ή στη Βουλή, ο αριστερός που προσπαθεί να έχει συνείδηση της αποστολής του, κάνει μια επίμοχθη, πολύχρονη και συνεχή κατάθεση της ψυχής και του μυαλού του στο συλλογικό καλό. Δεν «βασανίζεται» μόνος του, αλλά, μαζί με χιλιάδες άλλους συντρόφους και συναγωνιστές, κι αυτό από μόνο του μόνο «βασανιστήριο» δεν είναι. Ευτυχώς, οι αγώνες των παλαιότερων συντρόφων μας, μας χάρισαν το προνόμιο μιας εμβρυικής έστω δημοκρατικής οργάνωσης της κοινωνίας και της Πολιτείας. Αυτή, όσο ανεπαρκής και άτολμη κι αν είναι, είναι απείρως προτιμότερη από τα τυραννικά καθεστώτα των εκτελέσεων, των φυλακίσεων και των πραγματικών βασανιστηρίων που πέρασαν οι παλαιότερες γενιές των αριστερών και των κομμουνιστών. Χρέος μας απέναντί τους, είναι να συνεχίσουμε να βαδίζουμε το δρόμο που αυτοί χάραξαν, να διαφυλάττουμε διαρκώς τις ιστορικές παρακαταθήκες τους και να επεκτείνουμε το δημοκρατικό κεκτημένο προς την κατεύθυνση της συνολικής κοινωνικής χειραφέτησης, το Σοσιαλισμό με Δημοκρατία και Ελευθερία.
Ποιο είναι το αξιακό κληρονόμημα ενός Αριστερού;
Όλα αυτά που εξ απαλών ονύχων τον συγκρότησαν ως αγωνιστή και ως άνθρωπο. Η χριστιανική αγάπη προς τον πλησίον συμπληρωμένη όμως από το μίσος για κάθε μορφή καταπίεσης και εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Μια αίσθηση που δεν πηγάζει από κανενός είδους κομματική «ντιρεκτίβα» αλλά από την καθημερινή εμπειρία και την ικανότητα να διακρίνει κανείς τις εκμεταλλευτικές σχέσεις στην οικονομία, στην κοινωνία, στη δουλειά του, στο σχολείο του, στην ίδια την οικογένεια ή στον φιλικό περίγυρο. Και η ιδέα, πως, ναι, «αυτός ο κόσμος αλλάζει, Κεμάλ», με τους αγώνες των πολλών για μια άλλη κοινωνία, για μια διαφορετική καθημερινή εμπειρία, με την Τέχνη, τον Πολιτισμό και την καλλιέργεια της ανθρώπινης διάνοιας στο επίκεντρο.
Οι τελευταίες εξελίξεις με την αποχώρηση τόσο τη δική σας, όσο και άλλων συντρόφων σας, από τον ΣΥΡΙΖΑ, εκτιμάτε ότι θα βοηθήσει την ελληνική κοινωνία;
Κάθε διάσπαση, ειδικά στην Αριστερά, προκαλεί ανησυχία και απογοήτευση. Είναι όμως πολλές φορές επιβεβλημένη, ειδικά, όταν διακυβεύεται από ιστορικά λάθη η ίδια της η ύπαρξη ή όταν η ίδια η ηγεσία της με τις πράξεις της αμαυρώνει την αριστερή επαγγελία και συκοφαντεί το όραμά της στην κοινωνία. Αυτό ήταν ο σταλινισμός σε μια άλλη εποχή, αυτή είναι η δεξιά μετατόπιση και η κατάληψη της ηγεσίας του κόμματος από έναν ουρανοκατέβατο τυχοδιώκτη σήμερα. Τι έχει να κερδίσει η Αριστερά και η κοινωνία από ένα καταργημένο στην ουσία κόμμα, με προσωποπαγή αρχηγικά χαρακτηριστικά, διάτρητο ιδεολογικά και πολιτικά από τη μεταπολιτική και την πιο φθηνή εκδοχή του life style; Aπό ένα κόμμα που στο Συνέδριό του καταντά Ρωμαϊκή αρένα, που ψηφίζει τους υπερεξοπλισμούς του Μητσοτάκη, που ξεπερνά τη ΝΔ σε φοροαπαλλαγές στους πλούσιους των 100.000, των 300.000 ακόμη και των 500.000 ευρώ! Που χαρακτηρίζει το ΝΑΤΟ «ιερή αμυντική συμμαχία» και αποδέχεται το συντηρητικό ιδεολόγημα «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια». Τίποτα δεν έχουν να κερδίσουν, γι` αυτό λέμε στους αριστερούς που παραμένουν στον ΣΥΡΙΖΑ, να μην έχουν αυταπάτες. Ο Κασσελάκης φυτεύτηκε στον ΣΥΡΙΖΑ για να μείνει και να τον μετατρέψει σε συστημικό κεντρώο έως κεντροδεξιό λαϊκίστικο προσωποπαγές κόμμα. Τώρα είναι η ώρα της ευθύνης για κάθε αριστερό πολίτη. Η ώρα οι Αριστεροί να εγκαταλείψουν τον μεταλλαγμένο ΣΥΡΙΖΑ και να πυκνώσουν τις γραμμές της Νέας Αριστεράς, με πρώτο βήμα την ψήφο στις Ευρωεκλογές.
Η παρουσία σας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αν εκλεγείτε, θα κάνει τη διαφορά, προς το καλό της χώρας μας και γιατί;
Τυχόν εκλογή δική μου ή όποιου άλλου συντρόφου ή συντρόφισσας από το ψηφοδέλτιό μας θα είναι η επιβράβευση μιας συλλογικής προσπάθειας. Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα μας στείλει το συνολικό ποσοστό της Νέας Αριστεράς και όχι οι «σταυροί» που θα λάβουμε οι υποψήφιοι.
Κάθε ευρωβουλευτής που δεν θα αθροίζεται στο σύνολο Δεξιάς – Ακροδεξιάς ή στο διακομματικό (δυστυχώς) κόμμα του Πολέμου, κάνει διαφορά υπέρ της Ειρήνης, δηλαδή, υπέρ της Ευρώπης και της Ελλάδας. Είναι κρίσιμη η ιστορική στιγμή. Κοντά 80 χρόνια από τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι και 62 χρόνια από την κρίση με τα πυρηνικά στην Κούβα, η ανθρωπότητα βρίσκεται ξανά να «διανοείται» την ίδια της την εξολόθρευση, δηλαδή, τη χρήση πυρηνικών όπλων με αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία. Σε αυτή την εφιαλτική προοπτική αντιτασσόμαστε οι δυνάμεις της Αριστεράς στην Ευρωπαϊκή ήπειρο. Και μόνο για αυτό (υπάρχουν και πολλοί άλλοι λόγοι) πρέπει να βγει ενισχυμένη η Νέα Αριστερά, το κόμμα που περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο δίνει μάχες μέσα και έξω από τη Βουλή για την Ειρήνη στην Ουκρανία και τον κόσμο, για τον τερματισμό της ισραηλινής κατοχής και της σφαγής στην Παλαιστίνη.
Πόσο αισιόδοξος είστε για το μέλλον;
«Η απαισιοδοξία της σκέψης και η αισιοδοξία της βούλησης», οδηγεί εμάς τους αριστερούς. Είναι όμως μια περίοδος που, χωρίς να χάνω την πίστη μου στην ικανότητα των ανθρώπων να αλλάζουμε με τους αγώνες μας τη μοίρα μας, ανησυχώ σοβαρά. Κλιματική αλλαγή και απειλή πυρηνικού πολέμου, είναι κάτι υπερβατικό, που δεν αντιμετωπίζεται με «ενέσεις αισιοδοξίας» και με παρηγορητικές εκκλήσεις, που μπορεί να αποδειχθούν καθαρή μεταφυσική. Χρειάζεται μια πεισματική, μαχητική και ψυχωμένη παγκόσμια αντίδραση. Η απειλή δεν είναι θεωρητική. Η Ευρώπη και ο κόσμος πρέπει να βγουν έξω από το σπιράλ των καπιταλιστικών κρίσεων, των ιμπεριαλιστικών πολέμων, των εθνοτικών συγκρούσεων και της οικολογικής καταστροφής. Μια άλλη παγκόσμια συνείδηση πρέπει να εγερθεί για τη δημιουργία μιας παγκόσμιας τάξης Ειρήνης, Βιώσιμης Ανάπτυξης και Σωτηρίας του πλανήτη. Σε αυτή την ιστορικών διαστάσεων πρόκληση οι δυνάμεις και οι άνθρωποι της Αριστεράς καταθέτουμε κάθε ικμάδα των δυνάμεών μας.
Με τη Νέα Αριστερά, λοιπόν, για κάτι πολύ περισσότερο και σπουδαιότερο από μια καλή καταγραφή στις Ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου.
Δέσποινα Μακρινού
