Σε μια περίοδο που υπάρχει πραγματική ανάγκη στήριξης όσων εργαζομένων βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του αγώνα ενάντια στην απειλή της πανδημίας, οφείλουμε πράγματι να απαιτήσουμε την έκτακτη οικονομική ενίσχυση όλων αυτών, ως ελάχιστη αναγνώριση της προσφοράς τους για τις υπηρεσίες που εξακολουθούν να προσφέρουν στην ελληνική κοινωνία, ρισκάροντας καθημερινά τη ζωή τους.
Πιστεύουμε βαθιά ότι η πανδημία αντιμετωπίζεται με ενίσχυση του κοινωνικού κράτους, της δημόσιας υγείας, της εκπαίδευσης, των δημοσίων υποδομών, κατ’ επέκταση, όσων κατηγοριών εργαζομένων απασχολούνται στους σχετικούς τομείς (ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, προσωπικό καθαριότητας, εκπαιδευτικοί, εργαζόμενοι στις δημόσιες συγκοινωνίες, εργαζόμενοι στις δομές κοινωνικής πρόνοιας κτλ.) και όχι με την ενίσχυση της αστυνόμευσης, ιδιαίτερα με τον ρόλο της καταστολής που αυτή έχει λάβει από τις πολιτικές επιλογές της παρούσας κυβέρνησης, δεδομένου και του κλίματος άγριας καταστολής που έχει καλλιεργήσει η ΕΛΑΣ ειδικά το τελευταίο χρονικό διάστημα.
Πολλώ δε μάλλον, δεν νοείται να τίθενται στην ίδια κατηγορία πληττόμενων και αναγκαίο να ενισχυθούν ομάδων, οι παραπάνω κατηγορίες εργαζομένων, οι οποίες έχουν πρωτοστατήσει και έχουν διακινδυνέψει την υγεία τους για να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, με τις δυνάμεις καταστολής. Θεωρούμε παντελώς αδικαιολόγητη και πλήρως αναιτιολόγητη την συμπερίληψη των ένστολων της ΕΛΑΣ στις κατηγορίες που θα πρέπει να ενισχυθούν με έναν επιπλέον μισθό, δεδομένου ότι δεν αποτελούν κατά την γνώμη μας τους εργαζόμενους εκείνους που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του αγώνα ενάντια στην πανδημία ή πλήττονται κατάφορα από την οικονομική δυσπραγία πολλών κλάδων της οικονομίας.
Η ελληνική κοινωνία, προκειμένου να βγει όρθια από αυτή την κρίση χρειάζεται περισσότερη κοινωνική ασφάλεια, ποιοτικότερη και αποτελεσματικότερη δημόσια υγεία, ενίσχυση των πιο πληττόμενων κλάδων της οικονομίας και της εργασίας, και όχι ενίσχυση ενός καθεστώτος αστυνομοκρατίας και εντεινόμενης καταστολής.
Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ
