Ποιο, λοιπόν, είναι το συμπέρασμα που βγάζει κανείς και καμία μετά την απόφαση-κατεύθυνση του Euroworking Group για τις συτάξεις, δηλαδή, το μη αναγκαίο της περικοπής τους; Κατά την «Καθημερινή», «Οι Ευρωπαίοι έδωσαν τις συντάξεις στον Τσίπρα». Αν μια από τις πιο σοβαρές εκδοχές των συστημικών δυνάμεων βγάζει αυτό το συμπέρασμα, τότε σίγουρα έχουν «χάσει τη μπάλα», για να δανειστούμε μια νεανική φράση για τέτοιες περιπτώσεις.
Προσέξτε! Η ίδια εφημερίδα στο κύριο άρθρο της θα υποστηρίξει ότι «οπωσδήποτε είναι θετικό για την επί χρόνια δοκιμαζόμενη ελληνική κοινωνία το ότι οι συντάξεις διασώθηκαν, έστω εις βάρος των δημοσίων επενδύσεων και της επιδότησης των εισφορών των νέων εργαζομένων, όπως και ότι δόθηκε πράσινο φως για την υλοποίηση των εξαγγελιών του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ». Στο ίδιο μήκος κύματος και ο αντιπρόεδρος της ΝΔ, Κ. Χατζηδάκης, σε συνέντευξή του στο «Κόντρα», υποστήριζε ότι η μη περικοπή των συντάξεων είναι «μια θετική απόφαση».
Ποντάριζαν στην περικοπή
Προφανώς, όταν έρθει στη Βουλή η σχετική διάταξη, θα την υπερψηφίσουν. Και θα κάμουν κριτική στην κυβέρνηση ότι άργησε να καταργήσει τη διάταξη αυτή, όπως σημείωσε η κ. Σπυράκη, που υπενθύμισε ότι η ΝΔ είχε καταθέσει πρόταση νόμου πριν καιρό που καταργούσε τη διάταξη! Δηλαδή, η ΝΔ πίεζε την κυβέρνηση να προχωρήσει σε μονομερείς… ενέργειες. Ασφαλώς, δεν πληρώνει τίποτε λέγοντάς το αυτό, αλλά προσπαθεί έτσι να ξεχάσει το πόσο ποντάριζαν στην περικοπή των συντάξεων —γι΄ αυτό το προέβλεπαν κάθε τρεις και λίγο—, για να αποδειχθεί στην πράξη ότι έχουμε τέταρτο μνημόνιο. Η κυβέρνηση πολύ σωστά προχώρησε και διαπραγματεύτηκε πολύ προσεκτικά, στη βάση των οικονομικών δεδομένων, ένα μνημονιακό μέτρο και έπεισε να αφαιρεθεί. Αυτό που δεν καταλαβαίνει η ΝΔ είναι ακριβώς αυτό, ότι δηλαδή η πορεία της οικονομίας είναι αυτή που υποχρέωνε τους δανειστές να δεχθούν την ελληνική άποψη. Ιδίως το επιχείρημα ότι η μείωση της ιδιωτικής κατανάλωσης περαιτέρω, μέσω της περικοπής των συντάξεων, θα συμπίεζε το ΑΕΠ, θα μείωνε τα έσοδα, την απασχόληση κ.τλ. Και αυτό, μέσα στο δύσκολο κλίμα της ευρωζώνης δεν το επιθυμούσαν (η ανάλυση του Γιάννη Αγγέλη στη σελ. 11 είναι πολύ διαφωτιστική). Το ίδιο θα συμβεί του χρόνου και με την περικοπή του αφορολόγητου. Ασφαλώς, εδώ η κυβέρνηση θα οφείλει να παρουσιάσει και ένα σχέδιο φορολογικής μεταρρύθμισης, συνολικά.
Πολύ μακριά από τέταρτο μνημόνιο
Ο άλλος άξονας αντιπαράθεσης ΝΔ, ΚΙΝΑΛ και αντιπολιτευόμενου Τύπου είναι ότι η κυβέρνηση προστρέχει στο λαϊκισμό, σε μια ακατάσχετη παροχολογία, σε εξαγορά της ψήφου των στρωμάτων που είναι πιο πολύ εκτεθειμένα στις συνέπειες της κρίσης. Δεν λένε, όμως, τι δεν θα συνιστούσε παροχές ύστερα από 8 χρόνια λιτότητας. Πώς θα έπρεπε να διατεθεί το υπερπλεόνασμα, το οποίο προκύπτει, διότι οι δανειστές επέβαλαν υπερ-μέτρα λιτότητας. Η ουσία είναι ότι η ΝΔ βρίσκεται μπροστά σε ένα πρόβλημα που δεν μπορεί να λύσει. Οι εξελίξεις, ιδιαίτερα μετά την εμβληματική απόφαση για μη περικοπή των συντάξεων, αν επιβεβαιώνουν κάτι είναι ότι το καθεστώς μετά το τέλος του προγράμματος είναι πολύ πιο κοντά σ΄ αυτό που έλεγε η κυβέρνηση, για αυξημένους βαθμούς ελευθερίας στην οικονομική πολιτική κτλ, και πολύ μακριά από το τέταρτο μνημόνιο που υποστήριζε η ΝΔ. Αυτό τώρα φαίνεται στην πράξη και κάνει την αντιπολίτευση να ζει σε συνεχείς αντιφάσεις. Δεν μπορεί να μην ψηφίζει θετικά μέτρα, θα τα στηλιτεύει ως παροχές και θα υπόκειται σε κριτική από τη νεοφιλελεύθερη ή αντιΣυριζα πλευρά της ότι δέχεται την ατζέντα του ΣΥΡΙΖΑ, ότι δεν κάνει αντιπολίτευση!
Δεν οφελούν οι υψηλοί τονοι
Την εβδομάδα που πέρασε ανέκυψε με τον πιο έκδηλο τρόπο η αντίληψη «περί ιδιοκτησίας της κυβερνητικής εξουσίας» ως αφετηρίας για τη στάση απέναντι στην κυβέρνηση με κορμό την Αριστερά, τον ΣΥΡΙΖΑ. Ήταν μια φράση που θα μείνει στην ιστορία και την είπε ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης όταν μίλησε «για περιστασιακούς ενοίκους της εκτελεστικής εξουσίας». Ασφαλώς, υπερασπίζοντας τον ευαυτό του είχε κάθε δικαίωμα να ασκήσει κριτική κάθε μορφής. Όχι, όμως, και να υποστιμήσει την ετυμηγορία του λαου, τους δημοκρατικούς κανόνες. Ιδιαίτερα ως πρώην πρωθυπουργός. Προσεκτική, όμως, σ’ αυτή την υπόθεση πρέπει να είναι και η κυβέρνηση, τα στελέχη της, όταν αναφέρονται σε αποφάσεις της δικαιοσύνης για κάθε είδους διερεύνηση. Δεν οφελούν οι υψηλοί τόνοι. Το αντίθετο!
Παύλος Κλαυδιανός
