Στο ΚΙΝΑΛΛ έχουν… σιδερένια μπάλα στο πόδι από το 2012-2014, έχουν το καθεστώς και την διαπλοκή σαν σιδερένια μπάλα στο πόδι, αλίμονο αν ο ΣΥΡΙΖΑ στρατηγικά θεωρεί ότι η συνεργασία των κομμάτων είναι όρος για την δική του ανασυγκρότηση, τόνισε o καθηγητής πολιτικής επιστήμης και μέλος του ΠΣ του ΣΥΡΙΖΑ Μενέλαος Γκίβαλος μιλώντας Στο Κόκκινο και τον Νίκο Σβέρκο.
Τόσο τα ζητήματα Δημοκρατίας, όσο και της οικονομικής κατάρρευσης και σταδιακής διάλυσης κοινωνικού κράτους και εργασιακών δικαιωμάτων, είναι μείζονα θέματα που θα έπρεπε να γίνονται αντικείμενο συζήτησης μεταξύ των κομμάτων που ανήκουν (τυπικά ή ουσιαστικά) στον προοδευτικό χώρο, να υπάρξει μία κοινή απάντηση. Αλλά κάτι τέτοιο δεν το βλέπουμε, είπε ο κ. Γκίβαλος. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως έδειξε και με τον εκλογικό νόμο για την απλή αναλογική, επιδιώκει τις συνεργασίες σε κυβερνητικό επίπεδο. Όχι απλώς για να υπάρχουν συμπράξεις κομμάτων στην διακυβέρνηση, αλλά για να δημιουργηθεί ένα ευρύτατο κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο που θα αντιμετωπίσει τις κρίσιμες καταστάσεις. Είναι μία πρόσκληση με καθαρά κοινωνικό και πολιτικό χαρακτήρα, όπως σημείωσε.
Κατηγοριοποίησε παράλληλα τις αντιδράσεις του ΚΙΝΑΛΛ σε δύο «κατευθύνσεις»:
Πρώτον, αυτές σε «διαχειριστικό» επίπεδο, για ακραίες πράξεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη που την έφεραν σε αντίθεση με ευρύτατες κοινωνικές πλειοψηφίες. Με την «λίστα Πέτσα» π.χ. ζήτησαν να δημοσιοποιηθεί, αλλά όταν πρώτα σημειώθηκε η τεράστια κοινωνική αποδοκιμασία, έβγαλαν μία δειλή ανακοίνωση. Ακούσατε από το ΚΙΝΑΛΛ κάποια διαμαρτυρία για την τηλεοπτική δικτατορία, την μονοφωνία, την επίθεση στους δημοκρατικούς θεσμούς, την περιφρόνηση στην κοινωνία; Είδατε τι στάση κρατάει στην υπόθεση της Novartis και την δίωξη Παπαγγελόπουλου, πρωτάκουστα πράγματα…
Δεύτερον, σύνταξης με το στρατόπεδο του καθεστώτος και της διαπλοκής, όπου τα ζητήματα αγγίζουν δομικά στοιχεία τους. Έχει τέτοιες «δουλείες» το ΚΙΝΑΛΛ, σημείωσε, ιδίως από το 2012-2014. Η σύμφυση με την ΝΔ δεν ήταν μία απλή κυβερνητική συνεργασία, το ΚΙΝΑΛΛ εντάχθηκε σε καθεστωτικές λογικές και πρακτικές από τις οποίες είναι δύσκολο να απεγκλωβιστεί. Είναι μία τεράστια, εγγενής δυσκολία για να διατυπώσει πολιτική άποψη, να λάβει ξεκάθαρη θέση στο πλαίσιο του προοδευτικού χώρου, να προχωρήσει σε περαιτέρω κινήσεις ή συνεργασίες. Είναι σαν να τους τραβάει μία σιδερένια μπάλα το πόδι, όποιοι θέλουν να προχωρήσουν μπροστά τους κρατάει πίσω…
Υπάρχει μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ μία άποψη για ανοιχτή επικοινωνία-πρόσκληση στην ηγεσία του ΚΙΝΑΛΛ ταυτόχρονα με την κοινωνική διεύρυνση που γίνεται προς όλες τις δημοκρατικές δυνάμεις. Πολύ φοβάμαι όμως, είπε ο κ. Γκίβαλος, πως όταν απευθύνεσαι σε «δημοκρατικό προσκλητήριο» και συναντάς συνεχώς άρνηση, αυτό μπορεί να κάνει κακό και στην επιχείρηση διεύρυνση που είναι ο στρατηγικός σου στόχο. Οι όποιες συνεργασίες πιστεύω ότι θα είναι απόρροια της ίδιας της βούλησης της κοινωνίας να προχωρήσουν τα κόμματα σε τέτοιες συνεργασίες. Δεν λέω να μην απευθύνει ο ΣΥΡΙΖΑ ανοιχτό προσκλητήριο, αλλά αλίμονο αν στρατηγικά θεωρεί ότι η συνεργασία των κομμάτων είναι όρος για την δική του ανασυγκρότηση… Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να δημιουργήσει, πολιτικοποιήσει και συνδεθεί οργανικά με ένα τεράστιο πλειοψηφικό ρεύμα της ελληνικής κοινωνίας, που πλήττεται από το νεοφιλελεύθερο, αντιδημοκρατικό, αυταρχικό πρότυπο που οδηγεί την χώρα στην καταστροφή, επιδιώκοντας να επιβάλει καθεστώς έκτακτης ανάγκης. Αυτό απελευθερώνει πάρα πολλές κοινωνικές δυνάμεις, δεν απευθυνόμαστε μόνο στο 32% των εκλογών του Ιουλίου του 2019…
Από τις εκλογές του 2012 ένα μεγάλο μέρος της προοδευτικής πλειοψηφίας που στήριζε παραδοσιακά το ΠΑΣΟΚ έχει πάρει τις αποφάσεις του και έχει κόψει τις γέφυρες. Αυτό το μεγάλο ποσοστό, που ξεκίνησε από 27%, έφτασε 36%-37%, εξακολουθεί σήμερα να είναι τεράστιο σε περίοδο κρίσης και επίθεσης από παντού, έχει εμπεδώσει την οργανική του σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ, τόνισε ο κ. Γκίβαλος. Και έχει ορισμένη στρατηγική για το τι πρέπει να γίνει στην ελληνική κοινωνία. Διεύρυνση της Δημοκρατίας, προάσπιση του κοινωνικού κράτους και του κράτους Δικαίου, ανάπτυξη σε νέο παραγωγικό μοντέλο που θα δώσει όραμα και προοπτική, κάθε πολίτης να αναγνωρίσει τον εαυτό του μέσα σε αυτό το σχέδιο.
