Και τώρα θα ζήσουμε στην Αθήνα χωρίς τις Ουασινγκτόνιες… Μέσα στη Μεγάλη Βδομάδα έλαβε χώρα μια ακόμα φάση του διαρκούς «ράβε ξήλωνε» που ταλανίζει το κέντρο της πρωτεύουσας. Με μεταμεσονύκτια επιχείρηση του Δήμου απομακρύνθηκαν από το οδόστρωμα της Πανεπιστημίου οι φοίνικες.
Η κακοποίηση του κέντρου της πόλης από τον σπάταλο πειραματισμό του δημάρχου ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 2021 με σκοπό να ολοκληρωθεί εντός 12-15 μηνών, σύμφωνα με το αρχικό χρονοδιάγραμμα. Δύο χρόνια μετά το κέντρο της Αθήνας παραμένει ένα απέραντο εργοτάξιο, με τον Κώστα Μπακογιάννη να κάνει αγώνα δρόμου να ολοκληρωθούν τα έργα μέχρι τις αυτοδιοικητικές εκλογές το φθινόπωρο το 2023.
Ο λόγος, λοιπόν, για τον Μεγάλο Περίπατο, ένα έργο χωρίς συνοχή που εδώ και μήνες επιβαρύνει την κινητικότητα στην πόλη χωρίς ορατή στόχευση. Ένα έργο που υποτίθεται ότι θα κόστιζε «το πολύ 50.000 ευρώ» και εντέλει έφτασε τα 2.000.000 ευρώ με απευθείας αναθέσεις, εκ των οποίων τα 40.000 ευρώ για να κάνουν την προσωρινή τους εμφάνιση 22 φοίνικες στην Πανεπιστημίου, μεταξύ των οδών Βουκουρεστίου και Αμερικής. Όσον αφορά τις ζαρντινιέρες με τεχνολογία αντιγκράφιτι που τους φιλοξενούσαν, οι φτηνότερες στοίχισαν μόνο (!) 550 ευρώ η μία, ενώ οι ακριβότερες 5.000 ευρώ η μία! Τα δένδρα, η παρουσία των οποίων είχε ξεσηκώσει ποικίλες συζητήσεις και αντιδράσεις, μεταφέρθηκαν σε ειδικό χώρο στο Γουδί, πριν οδηγηθούν ξανά σε κάποιες γειτονιές της Αθήνας. Σε αυτές τις γειτονιές που οι παιδικές χαρές είναι εγκαταλειμμένες και επικίνδυνες, τα πεζοδρόμια στήνουν παγίδες, οι δρόμοι πλημμυρίζουν με την πρώτη μπόρα, η καθημερινότητα είναι τραγική από την αδιαφορία.
Επόμενο επεισόδιο στο… σίριαλ του Κώστα Μπακογιάννη είναι η φύτευση πλατανιών κατά μήκος της Πανεπιστημίου, προκειμένου, όπως έχει δηλώσει, να ενωθεί το Σύνταγμα με την Ομόνοια.
Φαίνεται, όμως, ότι η δημοτική αρχή, την ώρα που φυτεύει και ξεφυτεύει την Πανεπιστημίου, αδιαφορεί για το αποκαρδιωτικό θέαμα των κομμένων μουριών της λεωφόρου Βασ. Σοφίας -και όχι μόνο- που επλήγησαν από το ξυλοφάγο έντομο Xylotrechus Chinensis. Αν και η αποκατάσταση του πρασίνου με άμεση αντικατάσταση των άρρωστων δέντρων είναι επιτακτική ανάγκη, ο δήμαρχος αφήνει υποστελεχωμένες τις υπηρεσίες πρασίνου. Επιλέγει τον δαπανηρό δρόμο της εργολαβίας, χωρίς διαδικασίες ελέγχου της υλοποίησης των σχετικών εργασιών από τον εργολάβο και με αποτελέσματα που συχνά προκαλούν τις διαμαρτυρίες των δημοτών για την κακομεταχείριση του αστικού πρασίνου.
Την ώρα που στην πρωτεύουσα η δημοτική αρχή επιδίδεται σε έργα βιτρίνας και πειραματισμούς, η Ελλάδα καταδικάστηκε πρόσφατα από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την κακή ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα στην Αθήνα, τις συστηματικές υπερβάσεις των τιμών του διοξειδίου του αζώτου και τη μη λήψη μέτρων περιορισμού τους. Όπως αναφέρει η δημοτική κίνηση Ανοιχτή Πόλη, η καταδίκη αυτή «επαναφέρει το θέμα της θωράκισης της πόλης απέναντι στις προκλήσεις της περιβαλλοντικής κρίσης».
Σύμφωνα με την Παγκόσμια Έκθεση για την Ποιότητα του Αέρα 2022, η ατμοσφαιρική ρύπανση αναδεικνύεται σε κίνδυνο πρώτου βαθμού για την υγεία των πολιτών, με 6 εκατομμύρια θανάτους ετησίως να αποδίδονται σε αυτήν. Στην Ελλάδα, το 2020 είχαμε 8.800 πρόωρους θανάτους από λεπτά σωματίδια. Την ίδια στιγμή, τα πεπραγμένα της δημοτικής αρχής δεν εμπνέουν αισιοδοξία. Το σχέδιο αντιμετώπισης της κλιματικής κρίσης που παρουσιάστηκε πριν από έναν χρόνο από τη δημοτική αρχή, δεν έδινε καμία εγγύηση για την υλοποίηση των στόχων του, στη βάση ενός αξιόπιστου οδικού χάρτη. Οι επιδόσεις του Δήμου Αθηναίων στα απορρίμματα, η κατάσταση των ελεύθερων πράσινων χώρων, η αποδυνάμωση των αρμόδιων υπηρεσιών, η ουσιαστική εγκατάλειψη της απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου για διαμόρφωση δικτύου ποδηλατοδρόμων, η αδράνεια στην προώθηση της εφαρμογής των ενεργειακών κοινοτήτων, όλα αυτά διαμορφώνουν το σκηνικό μέσα στο οποίο η ευρωπαϊκή καταδίκη έρχεται απλά να επιβεβαιώσει μια δυσάρεστη και απειλητική κατάσταση.
Μαρία Λυκούρα
