Ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ εκλέχτηκε πρόσφατα βάσει του προσωπικού και πολιτικού αποτυπώματος, που κατέθεσε λίγες μέρες πριν την κρίση της κάλπης. Προτιμήθηκε για το επικοινωνιακό του χάρισμα, το νέο στοιχείο που προβάλλει ως πρόσωπο και ορισμένες ιδέες του. Όχι για κάποιο καινούργιο πολιτικό πρόγραμμα. Οι πολιτικές θέσεις του κόμματος, τις οποίες υπηρετούμε όλοι και όλες, από το πιο απλό μέλος μέχρι τον πρόεδρο, καθώς και το πρόγραμμα του κόμματος παραμένουν άλλωστε όπως ψηφίστηκαν στο συνέδριο το 2022. Οποιαδήποτε αλλαγή αυτών πρέπει να γίνει μέσα από ένα νέο συνέδριο, το οποίο τα όργανα, που ο ίδιος δηλώνει ότι σέβεται, αποφάσισαν ομόφωνα να γίνει τον Νοέμβριο. Αυτό σημαίνει ότι βρισκόμαστε σε προσυνεδριακό διάλογο.
Όταν λοιπόν ο Στέφανος Κασσελάκης καλείται να μιλήσει ως πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σε έναν θεσμό, όπως η ετήσια Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ, οφείλει να προβάλλει τις θέσεις του κόμματος και όχι τις προσωπικές του πολιτικές ιδέες ανακατεμένες με ορισμένες προγραμματικές προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, που ο ίδιος επέλεξε.
Το ότι το έπραξε ισχυριζόμενος πως εκλέχτηκε βάσει των προτάσεών του (όσες επέλεξε να μας αποκαλύψει), θεωρώντας πως έτσι νομιμοποιούνται ως το νέο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, υποδηλώνει μία περιφρόνηση στη δημοκρατική λειτουργία, την πολιτική υπόσταση και την ιστορία του κόμματος.
Στον ΣΕΒ μίλησε, όπως ο ίδιος επικαλέστηκε, ως «αριστερός επιχειρηματίας» και όχι ως αριστερός πρόεδρος κόμματος, ξεχνώντας πως από την στιγμή που ανέλαβε πρωταγωνιστικό ρόλο στην πολιτική εγκατέλειψε την επιχειρηματική επαγγελματική του ιδιότητα.
Συγκεκριμένα:
Εμφάνισε τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ως κόμμα της σύγχρονης Αριστεράς, που θεωρεί το Κεφάλαιο ως εργαλείο για την ευημερία και τη μείωση των ανισοτήτων στη στέγη και την κλιματική αλλαγή, όχι στο εισόδημα και τον πλούτο.
Τόνισε πως ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι σύμμαχος, όπως άλλωστε και η Ν.Δ., του ΣΕΒ στην προσπάθεια για ένα κοινωνικό συμβόλαιο όπου η Εργασία θα είναι προτροπή για συνεργασία των εργαζομένων μέσα στις επιχειρήσεις, παρακάμπτοντας τη δεινή εκμετάλλευση που αυτοί υφίστανται με την αντεργατική νομοθεσία της κυβέρνησης Μητσοτάκη και την πραγματικότητα της ταξικής πάλης.
Δεν έκανε καμία απολύτως αναφορά στην επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, αλλά και στις αυξήσεις του κατώτατου μισθού ή των μισθών και συντάξεων γενικότερα, μέσω της τιμαριθμικής αναπροσαρμογής, το 35ωρο, την 13η σύνταξη κ.α., απαλείφοντας έτσι πλήρως σημαντικές αξιακές θέσεις του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ. Αντίθετα, αποδέχθηκε το 10ωρο, ζητώντας απλά αύξηση μισθού, λες και η εξουθένωση των εργαζομένων μπορεί να εξαγοραστεί.
Επίσης, εμφάνισε το Κράτος όχι ως ανεξάρτητη ρυθμιστική οντότητα ανάμεσα στις διαφορετικές τάξεις, αλλά ως αχθοφόρο του Κεφαλαίου, λέγοντας πως οφείλει να είναι αρωγός της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.
Μίλησε για μη αύξηση της φορολογίας των επιχειρήσεων, όταν προγραμματική θέση του κόμματος για την αναδιανομή των εισοδημάτων και την αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων κεφαλαίου και εργασίας είναι η προοδευτική φορολογική κλίμακα, καθώς και η αναστροφή της σχέσης άμεσων και έμμεσων φόρων υπέρ των άμεσων. Μέτρα δηλαδή που επιβαρύνουν φορολογικά τον πλούτο.
Πολύ σημαντικό, τέλος είναι το ότι, ως προς τις εργασιακές σχέσεις, πρότεινε, μεταξύ άλλων τη θεσμική παρότρυνση συμμετοχής των εργαζόμενων στο μετοχικό κεφάλαιο μιας επιχείρησης, μέσω των stock options. Με άλλα λόγια, δήλωσε πως είναι υπέρ του συμμετοχικού καπιταλισμού, του καπιταλισμού όπου η Εργασία θα είναι συν-Εργασία μέσω της ενσωμάτωσης των εργαζομένων στη λειτουργία και απόδοση της επιχείρησης. Μόνο που αυτού του είδους η συν-Εργασία στην πραγματικότητα οδηγεί στην κατάργηση της αυτοσυνείδησης της Εργασίας ως ξεχωριστής κοινωνικής τάξης και του κόμματος που θέλει να την εκπροσωπεί ως αριστερού κόμματος. Να θυμίσουμε σχετικά πως πρωτεργάτης παρόμοιας αντίληψης είναι ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος όταν επισκέφθηκε τα γραφεία της Viva Wallet είχε δηλώσει: «Χαίρομαι ιδιαίτερα για το γεγονός ότι η νομοθεσία για τα Stock Οptions που είναι δικό μας δημιούργημα, εφαρμόζεται στην πράξη, με αποτέλεσμα η υπεραξία η οποία δημιουργείται να διαχέεται σε όλους τους εργαζόμενους. Για μένα αυτό είναι ένα νέο μοντέλο διοίκησης των επιχειρήσεων. Αυτός ο συμμετοχικός -ας το πούμε- καπιταλισμός γύρω από τις Start Up είναι το μοντέλο του μέλλοντος. Είναι αυτό το οποίο τελικά συνδέει την επιτυχία της εταιρείας με την ευημερία του εργαζόμενου».
Ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι προφανές πως αποβλέπει σε έναν πιο προοδευτικό και καλύτερο στην εύρυθμη λειτουργία του καπιταλισμό. Δικαίωμα του να πιστεύει σε αυτόν. Πρέπει όμως να γνωρίζει πως στην πολιτική απόφαση του 3ου συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στην πρώτη φράση ρητά τονίζεται πως «ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι κόμμα προσηλωμένο στον στρατηγικό στόχο του σοσιαλισμού του 21ου αιώνα, όπως έχει αποτυπωθεί στην διακήρυξή του».
*Η Μακρίνα Βιόλα Κώστη είναι πληροφορικός, μεταδιδακτορική ερευνήτρια, μέλος της γραμματείας της ΝΕ Β’ Θεσσαλονίκης και πρώην μέλος της Κεντρικής Εκλογικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ
